دیدی نباختی آقا یدالله!
یکی از مانـدگـارترین بـازی های حسـن پورشیــرازی، در یک سـریــال تلویزیونی و در نقش «محمود شوکت» بود. پدر جدیدی و سختگیر که حتی خیلی از تماشاگران از او می ترسیدند و او را در شمایل نقش منفی می دیدند. هنوز هم خیلی ها حسن پورشیرازی را با نقش شوکت می شناسند.
رضا صائمی در یادداشتی در ضمیمه ادب و هنر امروز روزنامه اطلاعات به بهانه جایزۀ حسن پورشیرازی درجشنوارۀ ترانسیلوانی نوشت:یک موفقیت بین المللی دیگر برای سینمای ایران که این بار به نام «حسن پورشیرازی» ثبت شد و او در اختتامیه فستیوال فیلم ترانسیلوانیا در رومانی، برای بازی در فیلم سینمایی «پیر پسر» ساخته اکتای براهنی، عنوان بهترین بازیگر را به دست آورد.
این جایزه به گمانم ارزشی مضاعف دارد. فارغ از این که اعتباری بر اعتبارات جهانی سینما افزود، بالاخره حسن پورشیرازی به عنوان یک بازیگر توانمند قدر دید و بر صدر نشست.
او بازیگری است که با وجود بازی های خوب و نقش های ماندگاری که در کارنامه حرفه ای اش، چه در عرصه سینما و جه در سریال های تلویزیونی دارد، کمتر دیده شد یا کمتر قدر دیده شد.
اگرچه یکبار عزت الله انتظامی شانه های او را به خاطر بازی درخشانش در فیلم «مهمان مامان» داریوش مهرجویی بوسید.
اتفاقاً وقتی خبر دریافت این جایزه را شنیدم، یاد همین فیلم و بازی حسن پورشیرازی در نقش «آقا یدالله» در آن افتادم که یک آپاراتچی سینما بود. یاد آن سکانس بی‌نظیر جلسه آپاراتچی‌های سینما در اتاق آقای دکتر (با بازی امین حیایی) و خاطره‌بازی عاشقانۀ آن جمع پریشان درباره فیلم‌ها.
آدم‌هایی که دور هم جمع شده اند تا دربارۀ حقوق معوّقه و اوضاع بد مالی‌شان تصمیم بگیرند و از سینمایی که داروندارشان را پایش داده‌اند گِله کنند؛ اما وسط آن درد دل‌ها، به خاطراتشان از فیلم‌ها گریز می‌زنند و غرق در شوق و شعف می‌شوند.
در سکانسی دیگر هم آقا یدالله(با بازی حسن پورشیرازی) که با شوق و ذوق از خاطرات سینمایی و برخی نقش ها و بازیگران مشهور تاریخ سینما حرف می زند، با بغض و ناراحتی می گوید:«من همه چیزم را پای سینما دادم، اما سینما خیری برای من نداشت.»
سینمایی که برای حسن پورشیرازی به عنوان بازیگر این نقش هم جایزه ای نداشت که در خور شایستگی او باشد. او البته برای ایفای همین نقش، نامزد تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر و جشن خانه سینما هم شد، اما جایزه به او نرسید.
او تنها یکبار برنده جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم دبی، برای بازی در فیلم «کشتزارهای سپید»در سال ۲۰۰۹ شد او بارها و بارها نامزد تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل هم شد که فقط یک بار برنده جایزه بهترین بازیگر مرد تلویزیون جشن دنیای تصویر، برای بازی در سریال نرگس شد.
یکی از مانـدگـارترین بـازی های حسـن پورشیــرازی، در یک سـریــال تلویزیونی و در نقش «محمود شوکت» بود. پدر جدیدی و سختگیر که حتی خیلی از تماشاگران از او می ترسیدند و او را در شمایل نقش منفی می دیدند. هنوز هم خیلی ها حسن پورشیرازی را با نقش شوکت می شناسند.
یکی دیگر از بازی های ماندگار او نیز به سریال «آرایشگاه زیبا» مرضیه برومند برمی گردد که او همیشه برای تلفن زدن به مغازه اسد خمارلو (رضا بابک) می آمد. البته در کارنامه او نقش های مهم دیگری هم هست که می توان در متنی مستقل آن را مرور کرد. آنچه که اکنون مهم است، بیش از این جایزه، خود پورشیرازی است که شاید بعد از این جایزه، توانمندی اش در بازیگری بیشتر در کانون توجه قرار گیرد و بیشتر قدر ببیند.
یکی از ویژگی های او این است که هم نقش شخصیت های عصبانی و عبوس و خشن را به خوبی بازی می کند و هم در شمایل مردهای مهربان به دل می نشیند. بدون شک، هنوز نقش «آقا یدالله» او در فیلم «مهمان مامان»، بهترین بازی وی در کارنامه حرفه ای اش هست. نقش یک آپاراتچی عاشق فیلم که حق و حقوقش را به او نمی دادند و گمان می کرد زندگی اش را پای سینما باخته است. حالا باید به حسن پورشیرازی گفت: دیدی نباختی آقا یدالله!
