تونل‌های غزه کابوس نتانیاهو شده است
اكثر ناظران امور و تحلیلگران از جمله روزنامه عبری هاآرتص و وال استریت ژورنال تاکید می کنند که نتانیاهو برای کشف تونل های غزه و نابود کردن حماس دچار سراب است زیرا دستیابی به تونل های نوار غزه بسیار مشکل و حتی غیرممکن است.
محمد علی مهتدی: پس از گذشت 110 روز از آغاز عملیات طوفان الاقصی، تحولات مربوط به جنگ غزه در جهتی پیش می رود که روز به روز بر پیچیدیگی آن افزوده می شود و ممکن است به نقطه ای برسد که از کنترل خارج شود.
تلفات رژیم اشغالگر به شدت رو به افزایش است. قتل عامی که روز سه‌شنبه گذشته سوم بهمن ماه، در منطقه خان یونس در نوار غزه رخ داد را به نوعی می توان نقطه عطفی در مسیر این جنگ قلمداد کرد.
در آن روز یک واحد ارتش اشغالگر وارد ساختمانی شد که خود آن را بمبگذاری کرده بود. مقاومت فلسطین که تحرکات دشمن را دقیقا زیر نظر داشت تنها با شلیک دو موشک آر.پی.جی. ساختمان را روی سر افسران و سربازان دشمن فرود آورد که در نتیجه ، به اعتراف رژیم اشغالگر، 21 نفر از نظامیان به قتل رسیدند، در حالیکه وبلاگ ها و اظهارات افراد صهیونیست در فضای مجازی نشان می داد که دست کم 30 نفر کشته و 80 نفر مجروح شده اند؛ و این برای ارتش صهیونیستی چنان ضربه هولناکی بود که با ضرباتی که روز نخست یعنی 15 مهرماه بر پیکر این ارتش وارد آمده بود برابری می کرد.
در اینجا یک ارتش کلاسیک در برابر تشکیلات زیرزمینی جنگ های پارتیزانی قرار دارد که در مقابله با تاکتیک های هوشمندانه چنان دچار گیجی و سرگردانی شده که مرتبا بی هدف یا به خودی شلیک می کند.
چنین ضربه ای قاعدتا باید رژیم را به این نتیجه می رساند که ادامه این جنگ فایده ای ندارد و اگر رژیم پس از 110 روز نتوانسته به چیزی دست یابد، از این پس هم قادر به حصول هیچ دستاوردی نخواهد بود بویژه که مقاومت نشان داد، برخلاف تصور رژیم، همچنان از قدرت و امکانات بسیاربالائی برخوردار است و تا ماه های دیگر می تواند به مقابله با ارتش اشغالگر ادامه دهد و ضربات مرگباری را بر پیکر اشغالگران وارد آورد.می توان تصور کرد که این ضربه چه واکنشی را در داخل رژیم علیه کابینه پریشان‌حال به راه انداخت.
بنیامین نتانیاهو، کابینه جنگی را به جلسه تصمیم‌گیری فرا خواند. جلسه ای که اعضای آن کم مانده بود با مشت و لگد به جان همدیگر بیافتند. نتیجه اینکه نتانیاهو اعلام کرد با یک آتش بس دوماهه برای آزادی گروگان ها ( اُسَرا) موافق است.
پیشنهاد مضحکی که میانجی های قطری و مصری نیز آن را قبول نکردند؛ چه مسلم است که مقاومت نمی پذیرد مهمترین اهرم فشار خود یعنی وجود 130 اسیر صهیونیست را در برابر دو ماه آتش بس از دست بدهد تا پس از آن ، ارتش اشغالگر با خیال راحت نوار غزه را شخم بزند. اين در حالي است كه اكثر ناظران امور و تحلیلگران از جمله روزنامه عبری هاآرتص و وال استریت ژورنال تاکید می کنند که نتانیاهو برای کشف تونل های غزه و نابود کردن حماس دچار سراب است زیرا دستیابی به تونل های نوار غزه بسیار مشکل و حتی غیرممکن است.
هیچکس طول و عرض این تونل ها را نمی داند. شاید 500 کیلومتر و شاید هم 700 کیلومتر طول این تونل ها باشد و کشف یکی از این تونل ها یا آب بستن به آن بیشتر به یک بازی کودکانه می ماند.
از نظر مقاومت هیچ راهی وجود ندارد جز همه چیز در برابر همه چیز: رژیم باید نیروهای خود را از نوار غزه خارج کند، به محاصره و عملیات جنگی پایان دهد، مواد غذائی و کمک های انسانی وارد نوار شود.
آنگاه مذاکره پیرامون تبادل اسرا با 6000 فلسطینی در زندان های اسرائیل آغاز می شود. به سود آمریکا و رژیم اشغالگر است که همین امروز این شرایط را بپذیرند و گرنه هر روز که بگذرد تلفات و زیان های بیشتری را تحمل خواهند کرد تا در نهایت به همین نتیجه برسند یا اینکه خود و منطقه را در آتشی سوزان فروبرند .
در همین حال، جبهه های پشتیبان، بیش از پیش مشتعل است و درجه اشتعال مرتبا بالا می رود. در جبهه شمال، در شب و روز گذشته، سراسر منطقه جلیل اعلی زیر آتش سنگین مقاومت اسلامی حزب الله می سوخت و تلفات صهیونیست ها بسیار بالا بود. در عراق مقاومت اسلامی ، علاوه بر هدف قرار دادن پایگاه های ارتش آمریکا در عراق و سوریه ، و تاکید روی لزوم خروج نیروهای اشغالگر آمریکائی، حملات موشکی و پهپادی خود را متوجه بندر حیفا و مناطق داخلی رژیم صهیونیستی کرده است.
اما در جنوب، انصارالله و ارتش یمن علاوه بر ممانعت از ورود کشتی ها به مقصد اسرائیل به دریای سرخ، مرتبا به رزمناوهای آمریکائی و انگلیسی حمله می کنند و با ادامه تجاوز ارتش اشغالگر به نوار غزه، آنها نیز دامنه حملات خود را گسترش می دهند و در این مسیر از حمایت کامل ملت رنجدیده یمن برخوردارند و تظاهرات میلیونی مردم یمن در روزجمعه در تایید عملیات ارتش و انصارالله، نمایشگر این واقعیت است.
از حمله کامیکازه های ژاپنی به نیروی دریائی آمریکا در پرل هاربر در دسامبر 1941، تا کنون ، کدام ارتش به خود جرأت داده به رزمناوهای آمریکا شلیک کند؟ این کاری است که تنها از نیروهای مقاومت در یک جنگ نامتقارن برپایه ایمان برمی آید و این همان چیزی است که ژنرال های تصمیمگیر در اتاق های عملیات در پنتاگن و تل آویو قادر به درک وفهم آن نیستند .
