قبرستان‌های غیرانتفاعی

وحید حاج سعیدی در یادداشتی در ضمیمه ادب و هنر امروز روزنامه اطلاعات نوشت: خوشا به حال گذشتگان و درگذشتگان... خدا وکیلی شاد زیستند و خوش جهانی داشتند. صدای پای آب که را می شنیدند، ملائک را هنگام در زدن میخانه می دیدند، خواب آهو و شب دهکده را هم که وزن می کردند؛ این اواخر هم به جای ساغر و پیاله با کوزه می انگوری سر می کشیدند و باقی زندگی....  که حقیقتاً چیزی کم نداشتند.

فقط 4 قران یارانه نمی گرفتند که در حال حاضر، گرفتن یا نگرفتنش چندان توفیر ندارد. بعد هم به اندازۀ کافی عمر می کردند و موعدش که فرا می رسید، مثل بچه آدم ریق رحمت را با همه مخلفاتش سر می کشیدند و خلاص! در واقع با یک تب و یک مرگ خوش، عاقبت به خیر می شدند و در یک قبر دلگشا و قبرستان مصفا که جامی خدا بیامرز آن را در هفت اورنگ توصیف کرده، جای می گرفتند.

اما الآن سینۀ قبرستان آرام گرفتن هم ناآرامی های خاص خودش را دارد تا جایی که در ولایت ما به دلیل کمبود قبر برای مردگان، تور گردشگری راه انداخته اند و اموات را در روستاها و ییلاقات دفن می کنند. ناگفته نماند، چند صباحی که خلق الله دسته جمعی گرفتار کرونا و بالا رفتن قیمت دلار و سکه و پراید و مسکن و سایر مسائل متفرقۀ دنیوی بودیم، عده ای از دوستان هم از فرصت استفاده کرده و به مسائل آخرت پرداختند.

 البته مسائل مربوط به خود آخرت که نه، حواشی آخرت. و در این رهگذر مقداری فتیلۀ قیمت خانۀ آخرت را  بالا کشیدند تا جایی که الان قبرهای میلیاردی هم در بازار قبر بعضی شهرها خرید و فروش می شود.

اصل خبر به نقل از جراید: قیمت قبر در برخی شهرهای کشور نجومی شده است. به عنوان مثال قیمت هر قبر در قسمت صحن شاه عبدالعظیم، ۶۰۰ میلیون تومان است؛ اما قیمت‌ها در برخی شهر ها مثل قم  بالاتر هم می رود و تا یک میلیارد تومان هم رسیده است. 

ملاحظه فرمودید؟... با این حال، عزیزانی که قصد فوت دارند، زیاد نگران این داستان نباشند و دست دست نکنند؛ چرا که ممکن است بیمارستان ها اموات را گروگان بگیرند، ولی در هیچ قبرستانی تا کنون مرده روی زمین نمانده است!

البته چندی قبل، دو تن از عزیزان شورای شهر، پیشنهاد دفن اموات را در پارک ها و بوستان های تهران داده بودند! پیش خودمان بماند، این روزها بابت حضور عزیزان اراذل و اوباش، روز روشن آدم جرأت نمی کند به پارک برود. حالا اگر قرار باشد شیون و زاری هم به این ماجرا اضافه شود که دیگر سنگ روی سنگ قبر بند نمی شود.

 عنایت دارید که یک عده سر قبور اموات، چنان جوگیر می شوند و ضجه مویه می کنند که انگار یارانه شان قطع شده و به قول ملک الشعرای بهار:
 گفت بر قبرت چنان شیون کنم
 کز لحد جستن کنند اهل قبور!

حالا اهالی غیر قبور که جای خود دارند! علی ای حال با عنایت به این که حقیر همواره از طرفداران دو آتشه و دو رو خشخاشی طرح  ها و اقدامات مربوط به اموات و دنیای پس از مرگ بوده و هستم، از اینرو به منظورجلوگیری از ایجاد هرج و مرج در بازار قبر و دلالی در این حوزه، چند پیشنهاد سوفسطایی و غنی سازی شده افاضه می کنیم، علی برکت الله:

الف) احداث قبرستان های غیر انتفاعی: پیشنهاد می شود دولت به منظور حل دائمی مشکل کفن و دفن، مجوز احداث «قبرستان غیر انتفاعی» و لاکچری را صادر کند. یک قبرستان شیک و مُشجر دارای قبر های استاندارد و شیک، لحد ساخته شده با بتن مسلح و میلگرد آجدار گرید A ، سنگ قبر با روکش طلا، قرنیز گرانیت ایتالیایی سوپر وایت، آپشن های مالتی مدیا با امکان دریافت فاتحه از راه دور و ... که به قول کریم شیره ای، دلقک ناصرالدین شاه، فقط وجود مبارک شما لاکچری باز عزیز را کم دارد!(ما که همان قبرهای سه طبقه شهرداری از سرمان هم زیاد است!)

ب) ساخت آپارتمان های قبر سر خود: درحال حاضر، بسیاری از آپارتمان ها دارای امکاناتی هستند که ما در ولایت خودمان نداریم. از لابی، کتابخانه، کافی شاپ و سیستم ضد حریق گرفته تا باشگاه بدن سازی، استخر، سونا، جکوزی، پارکینگ و ... یعنی برای خودش شهری است و فقط یک شورای شهر کم دارد. پیشنهاد می  شود به منظور حل مشکل کمبود قبر، پیمانکاران موظف شوند در زیر زمین هر آپارتمان، تعدادی قبر نیز تعبیه کنند*. 

تبصره: خواهش می کنیم در صورت تصویب این طرح، صاحبخانه ها بابت دفن اموات در زیرزمین آپارتمان، سال به سال اجاره قبر را افزایش ندهند و مقبور بودن آپارتمان را هم جزو آپشن های لاکچری به حساب نیاورند!

با این شیوه هم مشکل کمبود قبر در آرامستان های شهرهای بزرگ حل می شود و هم در مواقع بحرانی، تابوت چه کنم چه کنم روی دوش مان نمی گذاریم! چه ایرادی دارد خلق الله هرهفته به جای رفتن به قبرستان جهت قرائت فاتحه و ایجاد ترافیک و آلودگی هوا و ... به زیرزمین آپارتمان شان بروند و همانجا فاتحه نثار اموات شان کنند؟!

 درضمن این فقط یک طرف قضیه است و این طرح مزایای اجتماعی دیگری هم دارد که جلوی بسیاری از بزهکاری ها و ناهنجاری های اجتماعی گرفته می شود. چرا که اگر قبر جلوی چشم یک عده از ساکنان آپارتمان باشد و یقین داشته باشند که «آخرالامر ته زیر زمینیم همه»، ممکن است هنگام کلاه گذاشتن سر این و آن، مال یتیم خوردن، اختلاس، دزدی از بیت المال و سایر پدرسوخته بازی های رایج، کمی دست و  دلشان بلرزد. البته فقط ممکن است!