ماجرای این عکس‌های عجیب از کوچکترین سیاره منظومه شمسی چیست؟
در حالی که محققان در حال بررسی داده‌های فضاپیمای مسنجز ناسا هستند، هزاران فرورفتگی مرموز، حفره‌دار و ناهموار را در مناطقی در سراسر عطارد کشف کرده‌اند.
برای دهه‌ها، دانشمندان در مورد حفره‌های عجیب و غریب در سطح عطارد، هزاران فرورفتگی عجیب و غریب در طول‌ها و عرض‌های جغرافیایی مختلف، از ۶۰ فوت تا بیش از یک مایل (۱۸ تا ۱۶۰۰ متر) و تا ۱۲۰ فوت متحیر بودند.
هیچ کس نمیداند چگونه ایجاد شده اند. این نوع حفره‌های عطارد تاکنون در هیچ جای دیگری در جهان دیده نشده اند. دیوید بلوت، زمین شناس سیاره ای، از آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جانز هاپکینز (APL) در لورل، مریلند، گفت: «در عطارد اساسا جوی وجود ندارد. "بدون جو، باد نمی‌وزد و باران نمی‌بارید، بنابراین گودال‌ها توسط باد یا آب تراشیده نشده اند. نیرو‌های دیگر باید در کار باشند.»
عطارد، کوچکترین سیاره منظومه شمسی و نزدیکترین سیاره به خورشید، توسط گرما، تشعشع و باد خورشیدی ضربه خورده است. دمای شدید آن از ۸۰۰ درجه فارنهایت (۴۳۰ درجه سانتیگراد) در سمت آفتابی تا ۲۹۰- درجه فارنهایت (۱۸۰- درجه سانتیگراد) در سمت شب متغیر است. این سیاره کمی بزرگتر و شبیه به ماه ماست – بدون هوا، صخره‌ای و دارای دهانه‌های برخوردی بزرگ و کوچک –، اما عطارد به ندرت توسط فضاپیما‌ها بازدید شده است و بسیاری از اسرار خود را حفظ کرده است.
هنگامی که کاوشگر مارینر ۱۰ در دهه ۱۹۷۰ از کنار عطارد عبور کرد و تصاویری با وضوح پایین از مناطق روشن کنجکاو در برخی از دهانه‌ها را ثبت کرد، دانشمندان اولین نگاه‌های وسوسه انگیز خود را از حفره‌ها دیدند.
ناسا با مأموریت MESSENGER به سیاره کوچک بازگشت که ابتدا در سال ۲۰۰۸ از کنار عطارد عبور کرد و سپس در سال ۲۰۱۱ در مدار قرار گرفت.
این فضاپیما بیش از ۴۰۰۰ بار در طول چهار سال دور سیاره دور زد و صد‌ها هزار تصویر و داده‌های دیگر را جمع آوری کرد و به محققان بینش جدیدی در مورد این دنیای کم کاوش شده داد.
مارینر ۴۰ سال قبل در بازدید‌های کوتاه خود کمتر از نیمی از سطح سیاره را فهرست بندی کرده بود.
معاون دانشمند ابزار در مأموریت MESSENGER، گفت: وقتی ما نما‌هایی با وضوح بالا دریافت کردیم، کف دهانه شگفت انگیز به نظر میرسید.
«این همه فرورفتگی‌های دیوانه‌وار و نامنظم را داشت و این ماده درخشان را در بیرون داشت؛ و تا به امروز، ما به طور کامل نمی‌دانیم که چه چیزی باعث آن‌ها میشود.
محققان مشاهده کردند که گودال‌ها یکی از جوان‌ترین و درخشان‌ترین ویژگی‌های این سیاره هستند، به‌ویژه در مقایسه با دهانه‌های برخوردی که اکثر آن‌ها در آن زندگی می‌کنند و قدمت آن‌ها به ۴ میلیارد سال می‌رسد.
از سوی دیگر، حفره‌ها نسبتاً براق و جدید هستند - به طور متوسط حدود ۱۰۰۰۰۰ سال قدمت دارند - و ممکن است هنوز در حال تکامل باشند.
