فرصت‌هایی که قربانی هیاهو‌های سیاسی کاران می‌شود
هر دولتی که به عنوان دولت چهاردهم سرکار بیاید بی درنگ باید برنامه‌های مرتبط با شعار سال در دستور کار قرار دهد، برای حمایت از تولید و اشتغال و ایجاد زمینه‌های مشارکت مردم به اصطلاح یک روز هم یک روز است.
علی البرزی: بیش از دو ماه از سال جهش تولید با مشارکت مردم گذشته است و ماه سوم هم به روز‌های پایانی خود نزدیک می‌شود، ماه اول سال که با تعطیلات نوروز و حال و هوای عید گذشت! تجربه ثابت کرده تا کار‌های اداری و روزمره روی روال طبیعی بیفتد درست یک ماه زمان می‌برد!
اواخر ماه دوم سال و تا نیمه خرداد ماه هم که با توجه به حادثه جانسوز شهادت رئیس جمهور و هیات همراه، به طورطبیعی کشور تحت تاثیر این حادثه قرار گرفت و بیشتر سازمان‌ها، ادارات دولتی به نوعی درگیر مراسم‌ها و تشییع با شکوه شهدای خدمت در استان‌های گوناگون بودند.
این روز‌ها هم که هر چه به تیرماه و زمان انتخابات نزدیک می‌شویم، شور حال انتخاباتی در کشور بیشتر و بخشی از توان دستگاه اجرایی و قوای مقننه و مجریه صرف برگزاری هر چه با شکوه‌تر انتخابات با حضور میلیونی مردم می‌شود.
حال با این توصیفات، اگر فرض کنیم انتخابات به دور دوم هم کشیده نشود و در مرحله اول تمام شود، باز هم بخش زیادی از قوای اجرایی و عملیاتی خواسته یا ناخواسته تا یکی دو هفته پس از انتخابات درگیر حاشیه‌های آن هستند (تازه اگر همه کار‌ها روی ریل طبیعی خود باشد.)
از هم اکنون نیز می توان پیش بینی کرد که با ظهور دولت جدید بسیاری از وزارتخانه‌ها و سازمان‌های اجرایی درگیر تغییر و تحولات مدیریتی می‌شوند!
در وهله اول با نگاه خوشبینانه ۳ ماه سال و با نگاه بدبینانه حداقل ۴ تا ۵ ماه کشور و فعالیت قوای اجرایی و حتی مقننه درگیر موضوعات و حاشیه‌های انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود (موضوعی که با توجه به اهمیت انتخابات غیر قابل اجتناب است.)
با این اوصاف دست اندرکاران و مدیران سازمان‌های مسئول چه زمانی فرصت می‌کنند تا برنامه‌های گوناگون و تدابیر خود را برای اجرای کامل سیاست‌های (جهش تولید و ایجاد زمینه‌های مشارکت مردم) اجرایی کنند و برای این مهم برنامه ریزی و تدبیر کنند؟
فراموش نکنیم اگر برای تحقق نام سال تعلل و اتلاف وقت به هر بهانه‌ای داشته باشیم و برنامه‌های لازم و ضروری این مهم با تاخیر مشخص و تدوین شوند و با عینک و ژست تشریفاتی به عنوان سال نگاه کنیم، نه تنها موفق نخواهیم بود، بلکه اهداف مهم سال که همان تولید و اشتغال است به طور کامل محقق نمی‌شود.
برای تحقق «جهش تولید» باید از آسیب‌هایی مانند اتلاف وقت، فعالیت‌های تبلیغی صرف، همایش محوری بدون اجرا، کم توجهی به برنامه‌ها و اسناد بالا دستی به بهانه انجام کار بیشتر و هم چنین فعالیت‌های نمایشی و رسانه گرایی صرف پرهیز کنیم و در چارچوب اصلاح وضعیت بیکاری و حمایت از تولید داخل همه جانبه هم مردم و هم مدیران فعالیت بی وقفه داشته باشند.
هر دولتی که به عنوان دولت چهاردهم سرکار بیاید بی درنگ باید برنامه‌های مرتبط با شعار سال در دستور کار قرار دهد و برای حمایت از تولید و اشتغال یک روز هم یک روز است.
شاید مناسب باشد برای تاکید بر این موضوع مهم و شناخت بیشتر مردم با برنامه‌های نامزد‌های ریاست جمهوری در حوزه حمایت از تولید و اشتغال محور اصلی پرسش‌های رسانه ملی در برنامه مناظرات انتخاباتی این موضوعات و برنامه‌های دولت آینده در حوزه حمایت از شعار سال باشد، چرا که دولت آینده ابتدا باید برنامه ریزی خاص مرتبط با شعار سال را مشخص کند و سپس ابزار مناسب برای تحقق به شعار را در دسترس تولید کننده و مردم قرار دهد و مهمتر از آن هم تأمین منبع مالی برای رسیدن به شعار سال باید در دستور کار باشد، در صورتی که برای این موارد برنامه ریزی نشود و یا با تاخیر انجام شود، تحقق هدف به طور قطع ناممکن است.
یادمان نرود، از قدیم گفته اند: وقت و زمان همچون طلاست، باید قدر لحظه لحظه اش را دانست.
