پاکستان و امنیت مناطقی از ایران
سفر رئیس جمهور به پاکستان، پس از برخورد میان دوکشور برای مبارزه با گروهک‌های تروریستی و سوءتفاهمی که ایجاد شد، باید متضمن یک حقیقت باشد و آن امنیت بلندمدت در سواحل و مرزهای جنوب شرقی ایران و بخصوص مکران و چابهار است.
سید مسعود رضوی: کشور ما در منطقه حساسی قرار دارد که نیازمند مراقبت است و همسایگان بیش از آنکه همدلی داشته باشند، خود را رقیب این جامعه قدرتمند و کشور بزرگ و پهناور تلقی می کنند.
از این جهت نه فقط ترکیه و عربستان سعودی. که کشورهایی در سطح دیگر، نظیر دولت‌های مستقر در باکو و بحرین هم در هر فرصت و بزنگاهی می کوشند از آشفتگیها یا حوادث و برخوردها بهره گیرند تا از رقابت و تامین منافع جاری و آتی عقب نمانند.
همگرایی در این منطقه، بیش از آن که در جهت افزایش تولید و توسعه کل منطقه باشد و شکوفایی خاورمیانه را بنیاد امنیت و آرامش درازمدت تلقی کنند، به سلب فرصت و موقعیت، و فرصت طلبی و یک‌جانبه گرایی افراطی هم برخلاف منافع ما می اندیشند. وقایع دهه ها و سال‌های گذشته انباشته از چنین تجاربی است.
سفر رئیس جمهور به پاکستان، پس از برخورد میان دوکشور برای مبارزه با گروهک‌های تروریستی و سوءتفاهمی که ایجاد شد، باید متضمن یک حقیقت باشد و آن امنیت بلندمدت در سواحل و مرزهای جنوب شرقی ایران و بخصوص مکران و چابهار است.
خوشبختانه برخلاف مناقشه موشکی با پاکستان، در برخورد بزرگ و عبرت آموز با رژیم صهیونیستی، وعده صادق نشان داد که موقعیت ژئوپولیتیک ایران خدشه بردار نیست و در صورت لزوم،، امنیت و منافع ملی ایران از چنان موقعیت استواری برخوردار است که قدرت‌های بین‌المللی هم بدان اعتراف و اذعان کرده اند. حتی بزرگترین حامی اسرائیل، یعنی ایالات متحده آمریکا هم بدین حقیقت وقوف داشته و جانب احتیاط را در شرایط عادی و بحرانی از دست نمی‌دهد.
نقش پاکستان در توسعه یا عدم توسعه بنادر و تجارت و ایجاد کریدورهای مهم از مبداء دریای عمان بسیار مهم بوده و هست. روابط ایران با هند و افغانستان که هردو تنش‌هایی با اسلام آباد دارند، می تواند با همکاری اقتصادی و ایجاد امنیت منطقه ای به یک موقعیت خوب و شرایط برد برد برای همه بدل شود.
کوته‌نگری و رقابت نابخردانه، یا دمیدن در تنور رقابت و منازعات منطقه‌ای به سود هیچ یک از این چهار کشور، ایران، هندوستان، پاکستان و افغانستان نیست.
اگرچه دست پنهان قدرت‌های فرامنطقه ای و پتروپول‌های شیوخ عربی هم به وضوح قابل ملاحظه است. پس باید به دور از هر تعارف و ملاحظه ای، دستاورد ملموسی درباب امنیت شرق و بنادر جنوب شرقی حاصل شود تا بن بست تجارت و تحرک اقتصادی برای توسعه مکران و چابهار فراهم آید.
از اقتدار ایران در برخورد اخیر با رژیم صهیونیستی باید بخردانه و با اطمینان بهره‌برداری کرد و این موقعیت، فرصت روشنی به رئیس دولت می دهد تا به جای یک سفر تشریفاتی، یک موقعیت عالی در جهت منافع ملی و امنیت منطقه ای ایجاد کند.
در حاشیه همین مباحث و رقابتها، شتابی که در ایجاد جاده عربی و ترکی با سفر اردوغان به عراق و تلاش پر ابهام السودانی در دور زدن ایران، بیانگر تغییراتی است که ممکن است بعداً ما را از مزایای منطقه ای محروم سازد.
هم اینک که قدرت ایران در امن سازی و برخورد با دشمن خونریز و آشفته سازی چون رژیم صهیونیستی آشکار شده، باید پشت جبهه و امنیت اقتصادی نیز حاصل شود و تحرک در این زمینه، چیزی نیست مگر استفاده از ابزار اقتدار نظامی، برای تحقق اهداف اقتصادی و تعمیق ثبات اجتماعی و توسعه کشور در موقعیتی حساس.
