این گروه از مردان و زنان از زندگی مشترک خود گریزانند

شیما اسکندری در یادداشتی در ضمیمه خانواده امروز روزنامه اطلاعات نوشت: حتما در اطراف خود دیده اید زن و شوهرهایی را که هر دو شاغل هستند و زمان زیادی از روز را در محل کار خود سپری می کنند اما گله و شکایتی از زندگی شان ندارند و با یکدیگر تماماً با احترام و عشق رفتار می  کنند؛ اما در مقابل زوجی که خانم خانه دار است و آقا از نظر نزدیک بودن محل کار به منزل و میزان ساعات کاری، کاملا فردی در اختیار خانواده می  باشد، نزدیک است، می تواند برای صرف ناهار به خانه بیاید و در کل می  تواند در دسترس  تر باشد اما از خانه گریزان است و خانم هم تمایلی برای صرف ناهار با همسرش ندارد! 

تعداد دوستان صمیمی

تا به حال کسی از شما پرسیده که چند دوست صمیمی دارید؟ آیا تعداد دوستان صمیمی شما و همسرتان یا اطرافیان تان، این دیدگاه را در شما ایجاد کرده که فلانی فقط یک یا دو دوست صمیمی دارد پس احتمالا فردی است که مهارت‌های ارتباطی اش ضعیف است! یا نکند افسردگی دارد که خودش را وارد روابط گسترده با آدم ها نمی  کند؟! و بعد پیش خودتان هزار برچسب و اما و اگر به آن اضافه کرده  اید. 

نتیجه  پژوهش ها

این دو مثال را در ذهن خود داشته باشید تا برایتان از نتیجه  پژوهش  هایی بگویم که روی تعداد و میزان روابط آدم ها متمرکز بوده  اند.
در این پژوهش ها ثابت شده است که هرچقدر کیفیت رابطه  ای که آدم ها در آن قرار دارند، بالاتر باشد، میزان نیاز آنها به ارتباط را می  تواند در کمترین تعامل در آن رابطه تامین کند و سلامت روان فرد را مثبت نگه دارد.

فرض کنید وقتی شما یک دوست صمیمی دارید و کیفیت رابطه تان با آن فرد بقدری بالاست که اگر دیر به دیر هم او را ببینید یا با او صحبت کنید، برایتان کفایت می کند، انگار نیازی در درون شما برای وجود آدم های دیگر و شلوغ کردن اطرافتان باقی نمی ماند. 

همین مثال را در زندگی یک زن و شوهر در نظر بگیرید، وقتی کیفیت رابطه بالاست، فهم و درک متقابل وجود دارد، هر دو برای یکدیگر یک دلبستگی امن ایجاد کرده اند و شنونده های خوبی برای هم هستند، پس با همان تعامل کوتاه در شبانه روز، وجود یکدیگر را پر از عشق و احساس امنیت می کنند و رضایت و شادی درونی ای را از این رابطه تجربه می  کنند که دیگر جایی برای دعوا، روابط متعدد، گله و شکایت و نارضایتی باقی نمی ماند. 

دستان دور و دل های نزدیک

اینجاست که یاد تمام شعرها و داستان های ادبیات غنی ایرانی، در ذهنمان نقش می بندد و متوجه می‌شویم که انگار نیاکان و گذشتگان ما هم این مورد را در رابطه های انسانی تجربه کرده اند. انگار آن ها هم می  دانستند که مهم نیست چقدر از یار و دلدار و دوست و رفیق خود دور باشیم، اگر دل هایمان به همدیگر نزدیک باشند، بقدری می توانیم از رابطه هرچند کوتاه با همان فرد انرژی بگیریم که شاید اگر ده نفر هم شبانه روز در حال خوشگذرانی و خنده و شادی در کنار ما باشند، حتی نتوانند رضایت ما از یک ساعت صحبت از راه دور با رفیق واقعی خودمان را ، به ما بدهند. 

هشدار! 

ممکن است آنچه در بالا گفتیم باعث شود که افرادی که وارد آشنایی  های پیش از ازدواج با یک نفر در کشور یا شهری دورتر از خودشان شده اند، دچار خطا شوند و پیش خودشان بگویند که وقتی من از آن فرد انرژی خوبی می گیرم پس همین کافیست! 
باید بگویم کاملا اشتباه می  کنید، دور بودن از فردی که قبلا او را شناخته و انتخاب کرده اید با دور بودن از فردی که می خواهید از راه دور او را بشناسید کاملا متفاوت است. 

 کیفیت را اولویت قرار دهید 

بله، اگر از همسرتان ساعت‌های زیادی از روز یا روزهای زیادی از ماه را، دور هستید ولی همچنان از وجود یکدیگر انرژی می  گیرید، اگر فقط یک یا دو دوست صمیمی دارید و رضایت زیادی از همصحبتی  های هرچند کوتاه با او را دارید، فکر نکنید که حتما مشکلی دارید، اتفاقا برعکس، شما افراد یا فرد بسیار امنی را در زندگی خود دارید که می  توانید با او به رضایتی برسید که دیگران از رابطه با ده ها نفر آن سطح از رضایت را شاید نداشته باشند. پس کیفیت یک رابطه، بسیار مهم تر از کمیت آن است.