مهر نوشت: در یک سیستم RFID معمول، برچسب های بدون باتری به طور موقت از سیگنال های رادیوییاز یک دستگاه خوانش قابل حمل انرژی خود را تامین می کنند. این برچسب مجهز به یک آنتن یکپارچه است که نسخه اصلاح شده سیگنال را به دستگاه خوانش RFID برمی گرداند و حاوی اطلاعاتی مانند نوع محصول، تاریخ ساخت و غیره است.

در سیستم Millisign یک واحد کوچک رادار امواج میلیمتری روی پهپاد سوار می شود که در حقیقت جایگزین دستگاه خوانش RFID قابل حمل است. هنگامیکه یکی از برچسب های مبتنی بر پد فرود سیگنال رادیویی دریافت می کند، پاسخی به پهپاد می فرستد. پاسخ ارسالی نشان دهنده موقعیت مکانی برچسب-پد فرود نسبت به پهپاد است، بنابراین هواپیمای بدون سرنشین می توان بدون دیدن آن را شناسایی کند. هرچه سیگنال دریافتی قدرتمندتر باشد، پهپاد به هدف نزدیک تر است.

علاوه بر آن برچسب های Millisign شامل انعکاس دهنده های گوشه ای هستند و با کمک آنها سیگنال را در یک زاویه وسیع سه بعدی ارسال و دریافت می کنند. نسخه فعلی سیستم یک برچسب ۲۹۲در ۶۰۰ میلی متری است که می تواند سیگنال پهپاد را از فاصله ۱۰ تا ۱۵ متری بخواند. به طور متضاد، از آنجا که برچسب های معمول RFID از یک آنتن مسطح استفاده می کنند، احتمال برد باریک تر و کوتاه تری دارند.