فتح الله جوادی: نکته مهمی که تا اینجای کار در بررسی روش و منش رئیس جمهوری می‌توان آن را باعث امیدواری دانست، پایبندی او به وعده‌هایی است که در زمان مبارزات انتخاباتی بیان کرده است.

اینکه علیرغم شناسنامه حزبی داشتن؛ حزبی و جریانی و جناحی عمل نکند، از ظرفیت مدیریتی زنان تا آنجا که مقدور است در سطوح بالای نظام اجرایی استفاده کند، به اقوام و اقلیت‌ها بها دهد، دعوا نکند، مرتب از گذشته و گذشتگان که در منصب قدرت بودند شکوه و گلایه نکند و با تخریب آنان سکوی پرشی برای عبور از بحران‌های جاری نسازد و در یک کلام، همانطور که گفته به دوران دعوا و منازعه سطوح بالای نظام حکمرانی تا حد ممکن پایان دهد؛ حتی اگر هنوز آغاز به‌کار نکرده، مخالفان و رقبایش شمشیرها از نیام برکشیده باشند و تیرهایی از خشم و کین به سویش روانه سازند.

ترکیب کابینه هم تا به حال نشان دهنده ظرفیت نسبتاً بالای دانایی و تخصص در حوزه‌های تحت مسئولیت است. به عنوان مثال می‌توان از دو زن کابینه نام برد که انتخاب و انتصاب هر دو با استقلال بدنه کارشناسی حوزه مربوطه روبرو شده است؛ وزارت کار و ریاست سازمان حفاظت از محیط زیست.

هم خانم فرزانه صادق مورد قبول بدنه کارشناسی وزارت راه بوده و هم خانم شینا انصاری که فرد مورد نظر فعالان محیط‌زیست برای تصدی این پست کلیدی و حیاتی به حساب می‌آمده است. سخنگوی دولت هم این‌بار یک خانم است و البته انتصاب یکی از نمایندگان اهل سنت مجلس که این‌بار نه به عنوان مشاور بلکه به عنوان فردی که مسئولیت رسیدگی به مناطق محروم را دارد به خدمت فراخوانده شده است.

دکتر پزشکیان در صحبت‌ها و مصاحبه‌های پس از انتخاب نیز حرف‌های دیگری بر زبان نیاورده و تمامی سعی خود را به‌کار گرفته تا فرصت و بستر یک وفاق ملّی فراهم شود. همه اینها خوب و مایه امیدواری است اما البته که کافی نیست و باید زمانی بگذرد و کشتی دولت در دریای خروشان مشکلات و بحران‌های موجود به حرکت درآید و راه بیفتد و ادامه مسیر دهد تا به خوبی بتوان داوری کرد که سیاست دیگر، کشتی‌بان تا چه حد به سرمنزل مقصود رهنمون است. کاری سخت و دشوار که همه می‌دانند و نخبگان و کارشناسان و اهل فن و تحقیق بسی بیش از همه عمق این سختی و دشواری را لمس و درک می‌کنند.

از این نظر سخت و دشوار که دولت و حکومت برای عبور از این بحران‌ها که از جمله مهم‌ترین آنها ناترازی‌ها و عدم تعادل‌های وحشتناک اقتصادی است، ناگزیر به اتخاذ تصمیمات سخت هستند که اگر چون گذشته از آن بی‌اقدام و عمل عبور کنند و به عادت و همچنان باری به هر جهت و چون آنچه تا به حال بوده بگذرانند، آینده ایران و ایرانی را به مخاطره می‌اندازند.

رئیس جمهوری پزشکیان دیگر خود به خوبی می‌داند که با خلق بالای 6 هزار میلیارد تومان نقدینگی در هر روز، هرگز نمی‌توان غول تورم را در شیشه کرد. اگر برای ناترازی انرژی کاری صورت نگیرد، کمبود 15 هزار مگاواتی برق خیلی زود و در فاصله چند سال به مرزهای خطر خواهد رسید که در آن صورت حتی با تعطیلی زیانبار و خسارت‌آفرین واحدهای صنعتی هم نمی‌توان از افزایش حجم خاموشی و قطعی برق در تابستان و کمبود گاز در زمستان جلو گیری کرد.

آنقدر کار در حوزه سلامت، صندوق‌های بازنشستگی، نظام بانکی، رفع فقر، کاهش فاصله طبقاتی، توزیع مناسب ثروت و فرصت، نظام مالیاتی، افزایش تولید و اشتغال مولد و به‌ویژه تلاش برای رفع تحریم‌های فلج‌کننده و... بر زمین مانده که اراده آهنین می‌خواهد و کار و تلاش و تدبیر و عقل و خرد فراوان. لذا اگر از تمامی ظرفیت مادی و معنوی و علمی و دانشی ایرانیان استفاده نکند، این کشتی را نتواند به سرمنزل مقصود رساند. پس ابتدا همگی برایش دعا کنیم و بعد همگی به یاری‌اش بشتابیم، اگر ایران را دوست داریم.