دیده‌بان نوشت: مسعود پزشکیان، نامزد مورد حمایت جریان اصلاح طلب توانست در انتخابات روزجمعه پیروز انتخابات شود بر پایه اعلام وزارت کشور ایران مسعود پزشکیان، نامزد مورد حمایت اصلاح‌طلبان موفق شد ۱۶ میلیون و ۳۸۴ هزار و ۴۰۳ رای از بیش از ۳۰ میلیون و ۵۳۰ هزار رای ماخوذه در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ایران را از آن خود کند.
بدین ترتیب، آقای پزشکیان با شکست سعید جلیلی (۱۳.۵ میلیون رای)، نامزد مورد حمایت اصولگرایان، رئیس جمهوری منتخب ایران شد.
حالا رئیس جمهور منتخب باید کابینه خود را به مجلسی معرفی کند که اکثریت آن در اختیار اصولگرایان است، این موضوع مهم ترین چالش پزشکیان در آغاز راه است.
درباره واکنش مجلس به کابینه پیشنهادی پزشکیان و احتمال رای آوری وزرای پیشنهادی با ابوالفضل ظهره وند نماینده دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی گفت و گویی انجام شده که در ادامه می‌خوانید:
حتماً مردم به تیپ، حرف‌ها، ادبیات و برنامه‌های نداشته پزشکیان را پسندیدند
ابوالفضل ظهره‌وند، نماینده دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی، درباره انتخابات ریاست جمهوری و نتیجه آن که موفقیت مسعود پزشکیان در این رقابت بود، به دیده بان ایران گفت: این انتخابات یک رقابتی بود و یک جماعتی به ایشان (مسعود پزشکیان) رای دادند. حتما ایشان را نسبت به آقای جلیلی بیشتر پسندیدند و در نهایت این انتخاب مردم است، هرچه که مردم انتخاب می‌کنند قابل احترام است. بنده دلیلش را نمی‌دانم و تحلیلی هم ندارم. حتماً تیپ، حرف‌ها، ادبیات و برنامه‌های نداشته ایشان را پسندیدند و به ایشان رای دادند.
نمی دانم راه شهید رئیسی چه بود که کسی هم بخواهد آن را ادامه دهد؟!
ظهره‌وند در ادامه در پاسخ به این پرسش که «آیا انتخاب مسعود پزشکیان به آن معناست که مردم راه ابراهیم رییسی را که سعید جلیلی مدعی ادامه دادن آن بود، نخواستند؟» عنوان کرد: من خودم درک درستی نسبت به راه شهید رییسی ندارم و نمی‌دانم راه ایشان چیست؟! همگی این‌ها مسیر انقلاب است دیگر! هم آقای جلیلی معتقد است که دارد مسیر انقلاب را ادامه می‌دهد و هم آقای پزشکیان که می‌گویند «من به انقلاب معتقدم و اصلاح‌طلبم». من نمی‌فهمم اصلاح‌طلب و اصولگرا یعنی چه؟! اصولگرایی که نخواهد اصلاح‌طلب، اصلاحاتی را انجام دهد؛ بی‌معنیست و اصلاح‌طلبی که اصولش مشخص نباشد و روشن نکند که به راه حضرت امام و شهدا اعتقاد دارد یا نه، یا می‌خواهد در چارچوب سیستم‌های غربی عمل کند؛ هیچ معنی ندارد. همه چیز باید روشن شود.
فضای انتخابات شفاف نبود
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس دوازدهم در ادامه افزود: به اعتقاد من مردم در یک شرایط عدم شفافیت رای دادند؛ به نظر من این باید روشن شود که ما ولی‌امر داریم و همه ما پشت سر حضرت آقا هستیم. هیچ راه متفاوتی از آقا نداریم. به طور کلی اگر شخصی راهش به رهبر انقلاب و شهدا نزدیک‌تر باشد، می‌گوییم که او فردی انقلابی است اگر هم که نه غربی‌ست. این ملاک است. در کل بنده شناخت خاصی نسبت به آقای رییسی نداشتم. اگر بحث مردمی بودن و به حرف مردم گوش دادن باشد که آقای جلیلی هم مانند خیلی‌های دیگر همینطور بود. حتی آقای پزشکیان هم ادعا می‌کند که مردمی است. کاپشن می‌پوشد، می‌گوید «دنبال پول و این مسائل نیستم» یا می‌خواهد به محرومان کمک کند. همچنین این نوع گفتمان‌ها و ادبیات ایشان شفاف نیست. ما باید وجه تمایز را در نظر بگیریم که در نهایت نقاط مثبت و منفی دولت آقای رییسی چه بود و برای برنامه‌هایمان کدام از این نقاط را در نظر دارد؛ مثلا تورم را از بین ببرد، پول ملی را تقویت بکند، ربا را از دستور کار خارج بکند، شکاف طبقاتی را از بین ببرد، الیگارشی را از بین ببرد و... کدام این‌ها بوده است که من بگویم این مسیریست که وعده داده شده است؟! به طور کلی عدم شفافیت در انتخابات اخیر باعث شد که میزان مشارکت در آن حدی که باید نباشد. ما در عدم شفافیت داریم تصمیم‌گیری می‌کنیم، این چیز خوبی نیست.
سفیر پیشین ایران در ایتالیا خاطر نشان کرد: آقایان اگر برنامه‌شان دقیق و روشن بود، شاید اتفاقات بهتری می‌افتاد. یا گفتمان واضحی داشتند که متاسفانه هیچ کدام از کاندیداها آن گفتمان واضح و روشنی که لازم بود را نداشتند و برنامه هیچ کدامشان مشخص نبود. لذا در حالت عدم شفافیت یک سری از ترس تبلیغاتی که شده بود و یک عده‌ای به وعده و امید اینکه شاید در روابط با غرب اتفاقی بیوفتد به آقای پزشکیان رای دادند. این‌هاست که در نهایت به ضرر منافع و مسائل ملی خواهد بود. این باید روشن می‌شد که متاسفانه این اتفاق رخ نداده است.
این مجلس به وزرایی مانند ظریف رای نمی دهد
این نماینده مجلس در ادامه در پاسخ به اینکه «اگر در کابینه‌ای که مسعود پزشکیان معرفی خواهد کرد، و ممکن است افرادی مانند ظریف با توجه به تجربه به عنوان وزیر خارجه معرفی شود؟» گفت: بنده به هیچ عنوان و شخصا به افرادی ظریف به عنوان وزیر امورخارجه رای نخواهم داد. چراکه کارنامه بسیار تیره‌ای دارد و با توجه به شناختی که از مجلس دوازدهم دارم فکر هم نمی‌کنم که مجلس به ظریف .و دیگر غرب گرایان که اطراف پزشکیانانتخا قرار دارند، رای مثبت دهد.
ظهره‌وند در باب تاثیرات فضای مجازی بر انتخاب نهایی مردم در انتخابات ریاست جمهوری اظهار کرد: من فکر می‌کنم فضای مجازی که همیشه است و آن چنان تاثیرگذار نبود، چیزی که مهم است آن است که همچنان معتقدم کسی شفاف صحبت نکرد و نیز آقای پزشکیان بحث و مناظرات را به سمت دوقطبی بودن مذاکره اقتصاد، معیشت و تحریم کشاند و یک مقدار مسائل قومی و مسائل مذهبی نیز همچنان در این مسیر نقش داشتند چراکه از جامعه آماری که نشان می‌دهد ایشان از کجاها رای آورده است، همه چیز روشن و مشخص می‌شود.
انتخابات ریاست جمهوری قوم گرایانه برگزار شد
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس: ایشان چون خودشان را از لحاظ قانونی متعلق به آذربایجان می‌داند و اصلاح‌طلب‌ها هم همواره سعی کردند از ظرفیت بلوچستان و کردها استفاده بکنند، این انتخابات قوم گرایانه برگزار شد. از سوی دیگر یک قطعه کوچک و دورنمایی از همان دولت روحانی برایمان ترسیم شد. این انتخابات جذاب نبود، انتخابات می‌توانست خیلی متفاوت‌تر باشد نسبت به گذشته. این‌ها ضعف‌های کار است که اگر نبینیمش باز انتخابات چهار سال بعد هم همین اتفاقات می‌افتد و قطعا هم ایشان دستاوردی نخواهد داشت، دیگر بیشتر از حسن روحانی که نمی‌تواند دستاورد داشته باشد که هر چه بود خسارت محض بود.
سفیر پیشین ایران در افغانستان درباره موضع رسانه‌های غربی نسبت به مسعود پزشکیان به دیده بان ایران گفت: رسانه‌های غربی که به دنبال منافع نامشروع خودشان هستند و نوع برخوردی که می‌کنند مطالبه‌گرانه است و امتیازی که نمی‌دهند هیچ، تازه به تعبیر خود غربی‌ها این تازه اول بازی است. به طور کلی امکان دارد که غربی‌ها تصور کرده باشند که آقای پزشکیان به دنبال تنظیم روابط با اروپا وغرب است و حال هنوز هیچ اتفاقی که رخ نداده این‌ها خودشان را در موضع طرفدارانه گذاشتند و البته اما و اگر می‌آورند که آیا ایشان نسبت به روابط با غرب اصیل است یا نه اصالت ندارد.
پزشکیان با سیاست خارجی آشنایی ندارد
نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی درباره پزشکیان افزود: ایشان با سیاست خارجی آشنا نیست؛ و این عدم آشنایی از بزرگ‌ترین مشکلات ایشان است. حتی نزدیک‌ترین افراد به ایشان نیز همین اعتقاد را دارند و خطاب به ایشان گفتند که «آقای پزشکیان وارد مسیری مین‌گذاری‌شده وارد شده است»؛ که این توصیف خودشان است. من دورنما را نگران‌کننده می‌بینم مگر اینکه آقای پزشکیان مواضعشان را در همین مدت شفاف کنند وبگوید که چه اتفاقی را می‌خواهد رقم بزند. برای ما گذشته که قابل تکیه نیست که بخواهد دوباره دوره آقای روحانی تکرار شود.
نماینده مجلس دوازدهم درباره اختیارات ریاست جمهوری در رفع فیلترینگ و برکنار کردن «گشت ارشاد یا همان طرح نور» گفت: باید بدانیم چیزی که تحت عنوان «گشت ارشاد» است علت است یا معلول؟ اگر سیاست‌های اقتصادی و رویکردهای ملی در حوزه اقتصاد و حوزه مهندسی اجتماعی به صورت درست شکل بگیرد، اصلا ما نباید با مفهوم و موضوعی به نام گشت ارشاد مواجه باشیم. بنابراین ایشان برنامه که اصلا نداشتند هیچ شعارهایشان هم شعارهای پوپولیستی بود. این شعارها فقط برای ترساندن و ارعاب افکار عمومی به سمت طرف مقابل و گرفتن امتیاز است. یعنی گفتمانی که مبتنی بر پوپولیسم باشد فرجام خوبی ندارد. به هر حال فضای مجازی مانند همه جای دنیا باید حساب و کتاب داشته باشد، یا در بحث رعایت هنجارهای اجتماعی که حجاب نیز می‌تواند یکی از آن‌ها باشد، در همه جای دنیا نظم خاص خود را دارد. این نظم را باید تا چه میزان مشخص کنید، چه چیزی را ارزش و چه چیزی را ضدارزش می‌دانید؟ بر این موارد اصلا بحثی نشد! اگر بگوید که «من برخورد می‌کنم» با چه برخورد می‌کند؟ ایشان باید این موضوع را روشن می‌کرد.
«برنامه علمی» پوپولیستی‌ترین شعار پزشکیان بود
او در پایان بیان کرد: ایشان اگر اختیار داشت که می‌توانست چالش ایجاد کند، این‌ها آدرس غلط است مانند آقای روحانی که می‌گفت «من جمعه از خواب بیدار شدم و فهمیدم که بنزین گران شده است». همین آدرس‌های غلط است که جامعه را ملتهب نگه می‌دارد و مانع از انسجام و حل و فصل ریشه‌ای مشکلات می‌شود.
ظهره وند در پایان مدعی شد: نگاه باید منتقدانه، جناحی و ملی باشدبا یک فهرستی از مشکلات مواجه هستیم. متاسفانه من در گفتمان ایشان هیچ بضاعتی ندیدم برای اینکه ایشان بتواند کار جدی انجام دهد جز اینکه تنها می‌گوید «من برنامه علمی دارم»؛ این پوپولیستی‌ترین شعاری بود که ایشان دادند. افکارعمومی نیز بالاخره طبق نگرانی‌ها و توهمات و تصوراتشان این انتخاب را انجام داد نه آنالیز گفتمانی و برنامه‌ای. ایشان حتی حزب هم ندارد، حزب این ماموریت را بر عهده می‌گیرد مانند آنچه که در بریتانیا اتفاق افتاد؛ که هر کدام از حزب‌ها یعنی حزب محافظه‌کار و حزب کارگردر هر حوزه‌ای از جمله مالیات، اشتغال، روابط شرق و غرب، روابط با آمریکا و بسیاری از موارد دیگر سیاست‌های خود را دارد و مواضع‌اش مشخص است؛ که برای ما اینگونه نبود و همین ابهامات و فضای کلی که بود باعث شد تا نتیجه این گونه شود.
