جمیله کدیور- روزنامه اطلاعات: رژیم صهیونیستی در حساب‌رسمی «إسرائیل بالعربیة» در شبکه‌ ایکس که به عنوان «حساب التویتر الرسمی بالعربیة لدولة إسرائیل» خود را معرفی کرده، در روز دوشنبه ۶ژانویه ۲۰۲۵ (۱۶دی) نقشه‌ای از “اسرائیل تاریخی” و آنچه را به‌عنوان «مملکت یهودا و اسرائیل بعد از تقسیم» منتشر کرد و در توضیح این نقشه نوشت:

«آیا می دانستید که پادشاهی اسرائیل ۳۰۰۰سال پیش وجود داشته است؟ اولین پادشاهی که به مدت ۴۰سال بر آن سلطنت کرد، شاه شائول (۱۰۵۰-۱۰۱۰ق.م) بود. سپس شاه داوود که تقریباً ۴۰سال (۱۰۱۰-۹۷۰ق.م) بر آن حکومت کرد. پس از او شاه سلیمان نیز به مدت ۴۰سال (۹۷۰-۹۳۱ق.م) حکومت کرد...»

در ادامه این مطلب با اشاره به تقسیم کشور به دو بخش در شمال و جنوب آمده است:«پس از مرگ شاه سلیمان، مملکت در سال ۹۳۱ق.م در پی بروز درگیری های داخلی به دلیل بار سنگین مالیاتی و سیاست های مرکزی تحمیل شده بر قبایل، به دو بخش تقسیم شد: مملکت اسرائیل در شمال و مملکت یهودا در جنوب...حکومت پادشاهی اسرائیل در شمال (با رنگ زرد در نقشه) حدود ۲۰۹سال تا سقوط آن به دست آشوری ها در سال ۷۲۲ق.م و حکومت پادشاهی جنوبی یهودا (با رنگ سبز در نقشه) حدود ۳۴۵سال تا سقوط آن به دست نبوکدنصر، امپراتور بابل، در ۵۶۸ق.م ادامه یافت...»

این مطلب با توضیح ادامه درگیری های سیاسی ناشی از این تقسیم‌بندی در طول تاریخ قوم اسرائیل طی صدها سال و اشتیاق مردم یهود دیاسپورا برای بازسازی کشور خود و بدون اشاره به تبعید آنها، با این جمله پایان می یابد: «در سال ۱۹۴۸دولت اسرائیل اعلام شد تا به تنها دموکراسی در خاورمیانه تبدیل شود»!

ذیل این توضیحات، نقشه ای درج شده و قسمت‌هایی از کشورهای عربی را در قلمرو ادعایی “اسرائیل” نشان می دهد که شامل بخش‌هایی از اراضی فلسطین اشغالی، مناطقی از لبنان، سوریه و اردن است.
در این مقطع زمانی انتشار این نقشه با توضیحات فوق در حساب رسمی دولت، همزمان با اقدامات توسعه طلبانه رژیم صهیونیستی در منطقه قابل توجه و به منزله تلاش برای تثبیت وضع موجود با روایت‌های تاریخی است که راستگرایان افراطی اسرائیلی برای تحمیل ایدئولوژی خود بر واقعیت از آن استفاده می‌کنند.

طرح چنین مباحثی، نه فقط انکار حق فلسطینی‌ها برای تشکیل کشور مستقل  فلسطینی است، بلکه نشاندهنده ماهیت استعماری، اشغالگر و توسعه‌طلبانه اسرائیل و چشم دوختن آن به اشغال سرزمینی کشورهای پیرامون به منظور ادامه تجاوز به حاکمیت آنها و نقض آشکار قطعنامه‌های سازمان ملل متحد و اصول حقوق بین‌الملل است.   

انتشار این نقشه با واکنش‌هایی از سوی اردن، قطر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، دولت خودگردان فلسطین، حماس و اتحادیه عرب مواجه شده است. لبنان و سوریه به عنوان دو کشوری که هدف توسعه طلبی های اسرائیل بوده اند، بخش هایی از این دو کشور در گذشته اشغال شده و تخلیه نشده و مجددا به بخش های اشغال شده آنها توسط اسرائیل افزوده شده و در این نقشه هم به عنوان جزئی از اسرائیل بزرگ معرفی شده اند، تاکنون هیچ واکنشی در مقابل انتشار این نقشه نداشته اند.

اسرائیل بارها مقاصد خود را برای تشکیل اسرائیل بزرگ با اقدامات و اظهارات مختلف عیان کرده است. به عنوان نمونه، مقامات رژیم صهیونیستی  از جمله اسموتریچ، وزیر دارایی قبلا از قصد خود برای ضمیمه کردن کرانه باختری و اشغال مجدد غزه از طریق اسکان صهیونیست‌ها و ایجاد شهرک‌هایی در آن خبر داده‌بود. او با ابراز امیدواری مبنی بر اینکه دولت ترامپ تلاش اسرائیل برای «حاکمیت» بر سرزمین‌های اشغالی را به رسمیت بشناسد، دستور داد  مقدمات قانونی الحاق کرانه باختری به دیگر نقاط اشغالی آغاز شود.

ساعاتی پس از سرنگونی دولت اسد توسط شورشیان هیات تحریرالشام در ۸دسامبر هم اسرائیل شروع به حمله و انتقال نیرو به خاک سوریه کرد و از بلندی های جولان  که اسرائیل از سال ۱۹۶۷اشغال کرده است ، به سوریه حمله کرد.

مقامات امنیتی اسرائیل گفته اند که اسرائیل مواضع خود را در مناطق تصرف شده حفظ خواهد کرد تا زمانی که یقین حاصل کنند که "ثبات" به دست آمده است. وزرای اسرائیل هم هفته قبل برای بحث در مورد طرح های طبقه بندی شده برای تقسیم سوریه به مناطق استانی دیدار و در مورد طرح اسرائیل  برای سوریه گفتگو کردند. بر اساس این طرح، سوریه به مناطق استانی یا کانتون‌هایی برای «حفاظت از امنیت و حقوق همه گروه‌های قومی سوریه» از جمله جمعیت دروزی و کرد تقسیم می‌شود.

گیدئون ساعر، وزیر امور خارجه هم در نوامبر ۲۰۲۴با تاکید براینکه اسرائیل باید با کردها و دروزی ها در سوریه و لبنان تماس بگیرد، گفته بود: «در منطقه‌ای که همیشه در آن اقلیت خواهیم بود، می‌توانیم با سایر اقلیت‌ها اتحادهای طبیعی داشته باشیم.» مقام‌های بلندپایه اسرائیلی همچنین اعلام کردند که تل‌آویو نیاز دارد منطقه‌ای به عمق ۱۵کیلومتر در خاک سوریه به‌عنوان محدوده عملیاتی و منطقه‌ای به شعاع ۶۰کیلومتر تحت کنترل اطلاعاتی خود حفظ کند تا از تهدیدات احتمالی جلوگیری شود.

در رابطه با لبنان هم رسانه های اسرائیلی گزارش داده اند که این رژیم به اطلاع آمریکا رسانده است   قصد دارد پس از گذشت مهلت ۶۰روزه، همچنان در برخی مناطق جنوب لبنان باقی بماند.

دهه‌ها ست که اسرائیل سرزمین‌هایی را در لبنان، فلسطین و سوریه اشغال و در برابر درخواست‌های بین‌المللی برای عقب‌نشینی مقاومت کرده و با ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی با پایتختی بیت‌المقدس شرقی به مخالفت برخاسته است. اسرائیل   مرز مشخص ندارد و دلیل اصلی این موضوع، هم به طبیعت توسعه طلبانه و خوی اشغالگری رژیم مرتبط است، هم به حمایت های گسترده آمریکا و دیگر کشورهای غربی، هم ناتوانی نهادهای بین المللی در الزام آن رژیم   به پذیرش قواعد بین المللی و هم ضعف دولت های عربی در قبال اسرائیل.

عطف به توییت و نقشه منتشره، اسرائیل با بهره گیری از برخی نشانه ها و به روایت خودش واقعیت های تاریخی-مذهبی  برای ادعای حاکمیت خود بر کشورهای مختلف و البته تمام سرزمین فلسطین مشغول است. حضور احزاب راست افراطی صهیونیستی در قدرت به تقویت بیشتر این نگاه و سخن از مرزهای توراتی اسرائیل انجامیده است. در این رابطه توجه به نکات زیر ضروری است:

 اول. استناد به آیه ۱۸باب ۱۵سِفْر پیدایش در تورات از مبانی این تفکر است: «در آن روز خداوند با ابرام عهد بست و گفت این زمین را از نهر مصر تا نهرعظیم یعنی نهر فرات به نسل تو بخشیده ام...» اگر حتی در وثاقت تورات تردید نکنیم، با توجه به اینکه ابراهیم پدر همه ادیان ابراهیمی یعنی آیین یهود و مسیحیت و اسلام است، این سرزمین به باورمندان هر سه دین ابراهیمی تعلق دارد، نه صرفا به یهودیان.

 دوم. قرینه دیگری که استدلال صهیونیست ها را ابطال می کند، در تکمیل وعده سرزمین، خداوند به ابراهیم وعده دیگری می دهد. در سفر پیدایش، باب ۱۳، آیات ۱۵ – ۱۶آمده: «یَهُوَه به ابرام گفت: “اکنون تو چشمان خود را برافراز و از مکانی که در آن هستی به سوی شمال و جنوب و مشرق و مغرب بنگر، زیرا تمام این زمین را که می بینی به تو و ذریت تو تا به ابد خواهم بخشید. و ذریت تو را مانند غبار زمین گردانم. چنانکه اگر کسی غبار زمین را تواند شمرد ذریت تو نیز شمرده شود.»  طبیعتا یهودیان سراسر جهان با جمعیتی حدود ۱۵میلیون و۸۰۰هزار نفر و اسرائیل با جمعیتی حدود ۹میلیون و نیم که جمعیت یهودیان آن۷۳.۲درصد آن (۷.۳میلیون نفر) هستند، نمی توانند مدعی و محور چنین وعده ای باشند. به عبارتی، استناد به تورات برای توسعه سرزمینی نتیجه عکس می دهد.

سوم. بر اساس 10 فرمان موسی، به یهودیان فرمان داده شده که «قتل نکن» (سفر خروج، باب ۲۰، آیه ۱۳) چطور ممکن است برای اجرای یک امر قابل تفسیر و تاویل  یعنی وعده خداوند به ابراهیم، فرمان روشن و قاطع یهوه نادیده گرفته شود و ارتش اسرائیل به قتل عام فلسطینی ها دست بزند؟  قتل و ترور و کشتار نه فقط امروز در جنگ غزه، بلکه همواره یکی از پایه های قدرت اسرائیل از بدو تاسیس و پیدایش بوده است.

چهارم. به باور یهودیان مذهبی و بسیاری از متفکران یهودی، بازگشت به سرزمین موعود پیش از ظهور ماشیاح (مسیح) مجاز نیست و آن را بدعتی خطرناک در آموزه‌های سنتی دین یهود می دانند. بر اساس آموزه های یهودی، یهودیان در نتیجه عذاب الهی تبعید شدند.

آیات کتاب مقدس می گوید قوم یهود از تبعید فقط زمانی که مسیح بیاید جمع می شوند. در سفر تثنیه: باب ۲۸، آیه ۶۳آمده است: «و خداوند شما را در جمع امت ها، از یک کران زمین تا کران دیگران، پراکنده سازد..» و بعد در حزقیال باب ۳۷، آیات ۲۱-۲۳می خوانیم: «به ایشان بگو که خداوند یهوه می‌فرماید: قوم اسرائیل را از میان قومها جمع می‌کنم و از سراسر دنیا ایشان را به وطن خودشان باز می‌گردانم تا به صورت یک قوم واحد درآیند. یک پادشاه بر همهٔ ایشان سلطنت خواهد کرد. دیگر به دو قوم تقسیم نخواهند شد، و دیگر با بت‌پرستی و سایر گناهان، خودشان را آلوده نخواهند ساخت. من ایشان را از همهٔ گناهانشان پاک می‌سازم و نجات می‌دهم. آنگاه قوم واقعی من خواهند شد و من خدای ایشان خواهم بود...»

پنجم. بر أساس متون یهودی،  تشکیل دولت یهود پیش از ظهور ماشیاح (مسیح) مجاز نیست و خدا آنها را از تشکیل دولت منع کرد. به همین دلیل بسیاری از یهودیان با تشکیل دولت صهیونیستی مخالفند.  کتاب اشعیا، باب ۱۲، در آیات ۱۰به بعد به این موضوع اشاره دارد:«۱۰. در آن روز، وارث تخت داوود پرچم نجاتی برای تمام قومها خواهد بود و مردم به سوی او خواهند آمد و سرزمین او از شکوه و جلال پر خواهد شد. ۱۱. در آن زمان خداوند بار دیگر دست خود را دراز خواهد کرد و بازماندگان قوم خود را از آشور، مصر، سودان، حبشه، عیلام، بابِل، حمات و از تمام جزایر و بنادر دور دست به اسرائیل باز خواهد آورد. ۱۲.او در میان قومها پرچمی برخواهد افراشت و مردم اسرائیل و یهودا را که پراکنده شده‌اند، از گوشه و کنار دنیا جمع خواهد کرد. ۱۳.سرانجام دشمنی و کینه‌ای که میان اسرائیل و یهودا بود از بین خواهد رفت و آن دو دیگر با هم نخواهند جنگید. ۱۴.آنان با هم متحد شده، بر فلسطینیان که در غرب هستند یورش خواهند برد و اقوامی را که در شرق سکونت دارند غارت خواهند کرد. سرزمین ادوم و موآب را تصرف خواهند کرد و سرزمین عمون را مطیع خود خواهند ساخت. ۱۵. خداوند خلیج دریای مصر را خشک خواهد ساخت و دست خود را بر رود فرات بلند خواهد کرد و باد تندی خواهد فرستاد تا آن را به هفت نهر تقسیم کند؛ آنگاه مردم را از آن خشکی عبور خواهد داد. ۱۶. برای بازماندگان قوم او در آشور شاهراهی خواهد بود تا آنان مانند اجداد خود که از مصر بیرون آمدند، به سرزمین خود بازگردند...» 

به این ترتیب، متون تاریخی و مذهبی یهود که به نمونه هایی اشاره کردم، حتی اگر باور به تحریف آنها نداشته باشیم، نه توجیه کننده تشکیل دولت اسرائیل و بازگشت یهودیان به سرزمین مقدس تا قبل از ظهور ماشیاح (مسیح) است و نه موید کشتار، اشغالگری و توسعه طلبی های اسرائیل آنگونه که در این سالها شاهدیم و رسانه ها و مقامات صهیونیست ترویج می کنند.