به گزارش اطلاعات آنلاین، اگر رئیس جمهور منتخب امریکا واقعا مصمم به کنترل بزرگترین جزیره جهان باشد، می‌تواند در صورت اعلام استقلال این منطقه خودمختار از دانمارک، آن را با شرایطی خاص به طور کامل خریداری کند.

 او می تواند به دنبال تبدیل آن به یک کشور مشترک المنافع مانند پورتوریکو باشد. یا حتی می‌تواند گرینلند را وارد معامله‌ای کند که ایالات متحده با میکرونزی و جزایر مارشال کرده که به ارتش ایالات متحده در ازای کمک‌های دفاعی و مالی دسترسی نامحدود به جزایر را می‌دهد. الکس گری، رئیس دفتر شورای امنیت ملی در دوره اول دولت ترامپ، گفت: «دست ما برای تغییرات زیاد باز است و ما برای انجام گزینه‌های زیادی سابقه داریم." وی افزود: اگر او نتواند گرینلند را بخرد، می‌تواند پایگاه‌های بیشتری برای جاسوسی علیه روسیه و چین در نزدیکی روسیه اضافه کند و اگر گرینلندی‌ها موافق باشند - که ممکن است موافق نباشند - او می‌تواند راه‌هایی برای اعمال قدرت بیشتر در جزیره بیابد. در اینجا آپشن‌هایی که رئیس جمهور آینده می تواند برای تغییر روابط ایالات متحده با گرینلند انجام دهد - و موانع سر راه او را با هم مرور می‌کنیم.

خرید گرینلند

 الکس گری گفت که مردم در مدار ترامپ واقعاً شروع به فکر جدی در مورد مذاکراتی کرده‌اند که منجر به تبدیل شدن جزیره به قلمرو ایالات متحده می‌شود، بخشی از تلاش برای تغییر جهت دادن سیاست خارجی آمریکا به سمت نیمکره غربی در حالی که چین و روسیه چشمان خود را به سمت منطقه معطوف می کنند. او گفت: فکر نمی‌کنم که او بتواند مستقیماً خرید کند چراکه خارج از محدوده زمانی است. گری برای آوردندنمونه خرید باید خیلی به عقب برمی گشت.  او به خرید سنت کروکس توسط دانمارک در قرن هفدهم از فرانسه اشاره کرد.  این قلمرو توسط ایالات متحده به عنوان بخشی از معاهده ۱۹۱۶ خریداری شد و اکنون بخشی از جزایر ویرجین است.

 این یک ایده کاملا جدید نیست.  ایالات متحده، ده‌ها سال پیش، پیشنهاد خرید گرینلند از دانمارک را داد، یک طرح طولانی‌محرمانه که در دهه ۱۹۹۰ فاش شد. اما حتی اگر گرینلند فروخته شود، بسیاری از گرینلندی‌ها این سوال را مطرح می‌کنند که آیا می‌خواهند بخشی از ایالات متحده شوند؟ نخست‌وزیر این جزیره که خواستار استقلال از دانمارک در دهه آینده شده است، گفته است که گرینلند "فروشی نیست و هرگز فروخته نخواهد شد." حتی متحدان ترامپ اذعان دارند که مذاکره بر سر سرنوشت گرینلند به دلیل پیامدهای اقتصادی عظیم دشوار خواهد بود: گرینلند میلیاردها تن مواد معدنی و هیدروکربن‌های کشف نشده در زیر ورقه های یخ قطب شمال به صورت مدفون دارد.

روی کاغذ، گرینلند در حال حاضر بسیاری از مولفه‌های یک کشور مستقل را دارد. در حال حاضر این منطقه خودمختار از دانمارک است که به جزیره خودمختاری گسترده می‌دهد. این بدان معناست که می‌تواند رهبران خود را انتخاب کند در حالی که کپنهاگ سیاست خارجی و دفاع ملی آن را مدیریت می کند. اسکات اندرسون، وکیل سابق وزارت امور خارجه و کارشناس امنیت ملی گفت: دانمارک ادعای مالکیت آن را ندارد.  من کاملاً مطمئن هستم که دولت دانمارک، همانطور که دیدیم آنها چیزهایی می‌گویند، فکر نمی‌کند که صلاحیت قانونی فروش گرینلند را به کسی داشته باشد.»

ایالات متحده از زمانی که فیلیپین را از اسپانیا در پایان قرن نوزدهم جدا کرد، به طور کامل سرزمینی را نخریده است  و قوانین بین‌الملل خرید، فروش یا سرقت قلمرو را تابو - اگر کاملاً غیرقانونی نباشد - قرار داده است. اندرسون گفت: «اگر در سطح بین‌المللی معتبر و مشروع به رسمیت شناخته نشود، در واقع باعث ایجاد انواع عوارض در بهره‌مندی از این رابطه با گرینلند می‌شود.

تسخیر گرینلند

 یک تهاجم نظامی، که ترامپ آن را رد نخواهد کرد، جهان را عصبانی خواهد کرد. برایان فینوکان، مشاور حقوقی سابق وزارت امور خارجه در دوره سه رئیس جمهور، گفت: «این یک صفحه از کتاب بازی صدام حسین و پوتین است.  این سخنان ترامپ نگران‌کننده است زیرا او رئیس‌جمهور آینده آمریکاست و سخنان او به خودی خود پیامدهای خارجی دارد.

معامله بر سر گرینلند

 حتی اگر گرینلند تصمیم بگیرد مستقل شود، ایالات متحده همچنان می‌تواند راهی برای اعمال کنترل بیشتر بر جزیره بیابد. ایالات متحده با میکرونزی، جزایر مارشال و پالائو در جزایر غربی اقیانوس آرام، معاملاتی از این قبیل به نام قراردادهای انجمن آزاد دارد. این مشابه رابطه گرینلند با دانمارک است، با این تفاوت که هر سه کشور اقیانوس آرام کشورهای مستقلی هستند.

 دولت ترامپ قبلاً ایده امضای COFA با گرینلند را در اولین دوره ریاست جمهوری خود در نظر گرفته بود. برخی از مقامات سابق ایالات متحده استدلال می‌کنند که این مدل می‌تواند فشار بر کپنهاگ را کاهش دهد، زیرا این جزیره حدود ۵۰ برابر دانمارک است و ارتش فعال این کشور کوچکتر از نیروی پلیس شهر نیویورک است. دانمارک درک می‌کند که گرینلند به استقلال می‌رسد.  آنها می‌دانند که توانایی دفاع از گرینلند پس از استقلال را ندارند.» اما پس از اینکه تهدید ضمنی ترامپ مبنی بر اقدام نظامی علیه گرینلند هشدارهایی را از سوی آلمان و فرانسه به دنبال داشت، حتی کمک ایالات متحده به فاصله گرفتن جزیره از دانمارک می‌تواند پیامدهای دیپلماتیک داشته باشد.

وا دادن با مچ انداختن

 اگر ترامپ نتواند گرینلند را بخرد یا آن را به یک توافق دفاعی تبدیل کند، رئیس جمهور منتخب ممکن است بتواند پایگاه‌های آمریکایی بیشتری را در آنجا اضافه کند. ایالات متحده و متحدان ناتو شکاف‌های قابل توجهی در پوشش نظارتی در بخش‌هایی از اقیانوس اطلس و منجمد شمالی دارند. ایالات متحده می‌تواند حسگرهای پیچیده‌تری را برای افزودن به رادارهای هشدار اولیه که پنتاگون از قبل در پایگاه فضایی پیتوفیک، در نوک شمال غربی جزیره دارد، اضافه کند. جیم تاونسند، یکی از مقامات ارشد سابق پنتاگون که روی سیاست دفاعی ناتو و قطب شمال کار می‌کرد، گفت: نروژ سیستم نظارتی دارد، ما هم داریم و اضافه کردن گرینلند به این قرایند شکاف‌های امنیتی را پر می‌کند. گری، مقام سابق دولت ترامپ گفت که جلوگیری از استثمار گرینلند توسط روسیه و چین به نفع همه است. او گفت: "چینی‌ها در بهره برداری از کشورهای در حال توسعه و کم جمعیت و استفاده از آنها برای اهداف خود متخصص هستند."  [دانمارک] درک می‌کند که گرینلند مستعد اجبار به نفع آنها یا ما نیست.