محمد قلی یوسفی، تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفتوگو با «اطلاعات آنلاین» با اشاره به ناترازی انرژی که این روزها مشکلات عدیده ای را برای مردم ایجاد کرده است، اظهار داشت: کمبود برق این روزها در حالی مشکل آفرین شده است که اگر تصمیم اشتباه گازرسانی به خانهها در سه دهه پیش اجرایی نمیشد، میتوانستیم برق کافی تولید کنیم تا به شرایط سخت فعلی دچار نشویم. الان هم در حالی مردم و افکارعمومی دولت چهاردهم را مقصر خاموشیها میدانند که «کمبود برق» این روزها ریشه در ناکارآمدی در تصمیمسازی سالیان دور است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه گفت: متاسفانه درباره سیاستهای انرژی کشور باید گفت که ما در حوزه انرژی تبحر خاصی در هدر دادن فرصتهای گرانبها داریم.زیرا اگر میتوانستیم این انرژی ارزشمندی را که در اختیار داریم، به خوبی مدیریت کنیم این امکان را داشتیم تا هم در بخش تولید «رونق» را تجربه کنیم و هم میتوانستیم در کاهش کاستیهای اقتصادی قدمهای مثبتی بر داریم. اما بیتدبیری و سومدیریت باعث شده هم دارایی ارزشمند را هدر بدهیم که این فرایند در نهایت نابسامانی فعلی در بخش اقتصاد را موجب شده است.
به گفته وی، مدیریت اقتصادی کشور توجهی به واقعیتهای موجود برای تصمیمگیری ندارد و این بی توجهی ها سبب بروز کمبودها و مشکلات شده است.
وی با اشاره به وضعیت کنونی بازارها و همچنین اقتصاد کشور افزود: بازارهای کشور دچار نوعی شلختگی شده و مناسبات مالی در شرایط بن بست قرار گرفته است. فعالیت ها در حوزه تولید قفل شده است، بیکاری خیلی از مردم را گرفتار کرده است، مردم روز به روز اقلام مصرفی را گرانتر میخرند، ازدواج برای اکثر جوانان امری محال شده است و ... این همه مشکل در شرایطی جامعه را با بحران مواجه کرده که حتی با وجود تحدیدهای بینالمللی هم میتوانیم به قول معروف گلیممان را از آب بیرون بکشیم. فقط کافی است، در اداره امور کشور، نگاه کارشناسی را اولویت اول مدیریت بدانیم و همچنین براساس واقعیتهای موجود برنامهریزی کنیم. در واقع کشور ما به قدری پتانسیل دارد که حتی بدون تعامل تجاری با غرب هم بخشی از الزامهای اقتصادی را تأمین کنیم.
یوسفی گفت:دولت چهاردهم در حالی مأمور به اصلاح امور اقتصادی است که سومدیریت چند سال گذشته مانعهای متعددی پیش روی برنامههای اقتصادی قرار داده است که رفع و رجوع هر کدام از آنها به هرحال دشواری های خاص خودش را دارد. در واقع تیم اقتصادی دولت پزشکیان حتماً باید باهم به هماهنگی لازم با هم برسند تا از این طریق بعد از بررسی چرایی و شناخت از چرایی بحرانها بتوانند برنامههای عملیاتی را در دستور کار قرار بدهند.