«به نام خدا. سلام به شما مردم عزیز، صبور، شجاع و دوست داشتنی کشورم. صدای من را از ایران می شنوید. بعد از ۲۶۰۴ روز دوری و جدایی قرارِ برای شما مردم عزیز گزارش کنم، گزارش بازی تیم های رئال مادرید و میلان را» این جملات احساسی و توام با بغض عادل فردوسی پور حین گزارش بازی دیشب بود آنهم بعد از آخرین باری که ۲۹ آذر سال ۱۳۹۹ رویارویی پرسپولیس و اولسان هیوندا در فینال آسیا را از طریق اینستاگرام ای اف سی گزارش کرده بود.
عادل فردوسی پور ۶ سال از آنتن صدا و سیما دور مانده است که می توان این دور ماندن را مصداق فرصت سوزی دانست. «عادل از مدار خارج شد، حذفش کردیم» این گفتهِ علی فروغی از چهره های منتسب به پایداری و مدیر شبکه ۳ صدا و سیما است که مشخص می کند، چرا با این همه مشکلات ریز و درشت درگیر هستیم. در واقع وقتی هیچ چیز و هیچکس سرجایش نیست، وقتی ملاکِ نشستن پشت میز، رابطه می شود و ضابطه جدی گرفته نمی شود، کار دست کسانی می افتد که اولویت شان به جای منافع عمومی، مصالح سیاسی و جناحی است. در نتیجه به همین راحتی چهره ای که محبوبیت فراگیرش برای موافق و مخالف نمایان است، از رسانه ای که به قاعده باید بر اساس مصلحت عمومی اداره شود، کنار گذاشته می شود.
این را باید در نظر گرفت، کنار گداشتن عادل فردوسی پور فقط محدویت یک گزارشگر ورزشی نیست و نشانه تسلط گروهی رادیکال بر امور است که رفتارشان هزینه های گزافی را تحمیل می کند. به عنوان مثال در شرایطی که کشور درگیر فضای جدال با اسراییل است، برخی از آقایان در کمیسیون امنیت ملی با دعوت این مسئول و آن مسئول تلاش دارند، مقدمات کنار رفتن ظریف از دولت را فراهم کنند. انگار نه انگار که اقتصاد فلج شده است! انگار نه انگار که احتمال دارد، اسرائیل به ایران حمله کند! و انگار نه انگار که ...!
به طوریکه کامران غضنفربیگی از مجلسی های نزدیک به پایداری کار را به جایی رسانده بود که گفته «در مجلس درباره برکناری ظریف به پزشکیان اخطار می‌دهیم که اگر هرچه سریع‌تر این حکم غیرقانونی را لغو نکند به دستگاه قضایی شکایت خواهیم کرد. در این صورت پزشکیان باید در دادگاه جواب دهد که مسلما هیچ جوابی ندارد و به پنج الی پانزده سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم می‌شود، اگر چنین اتفاقی بیفتد عملاً آقای پزشکیان از ریاست جمهوری خلع می‌شود»
حتما پیش خود می گویند، وقتی عادل فردوسی پور را کنار گذاشتیم، چرا با ظریف این کار را نکنیم!
اگرچه دست بر قضا، هر دو چهره مورد اشاره بعد از چند سال دوباره برگشتند و اتفاقا با همان محبوبیت گذشته بلکه بیشتر، توانستند مردم را با خود همراه کنند؛ ظریف دولتی جدید روی کار آورد و عادل رسانه‌ای پرطرفدار که حالا با گزارش زنده، برگ برنده دیگری هم اضافه کرد.
