علی البرزی - اطلاعات آنلاین : آیا تا به امروز با خود فکر کرده‌اید که چرا در گذشته مردم ما یک زندگی آرام همراه با نشاط و شادی بیشتری داشته‌اند، اما این روزها ما در هیاهوی زندگی شهری به دنبال گمشده‌ای هستیم؟
گسترش شهرها و صنعتی شدن جوامع، بر روحیه شادی و نشاط یک جامعه اثرگذار است و چنانچه موضوعات حاشیه‌ای از جمله ناامنی‌های اجتماعی، درگیری‌های روزمره، گرانی و تورم هم به این موارد اضافه شود، در نهایت آنچه که باید در هیاهوی زندگی شهرنشینی جست وجو کرد «نشاط و شادی» عمومی است!
کارشناسان اجتماعی درباره این موضوع بارها و در دفعات گوناگون هشدار داده و می دهند.این واقعیت را نمی توان انکار کرد که میزان نشاط در جامعه ایران به ویژه در شهرهای بزرگ و صنعتی به دلیل درگیر شدن مردم با مشکلات گوناگون کاهش یافته است.
متاسفانه تاکنون یک تعریف بومی و مشخص از نشاط و شادی ارائه نشده است تا سایه ای از باورهای نادرست درباره‌ی ماهیّت، تعریف و عملیاتی شدن نشاط در جامعه شکل گیرد، این روزها در محافلی که صحبت از نشاط و شادی در جامعه به میان می‌آید و یا از تریبون های رسمی و یا دانشگاهی مباحثی درباره نشاط جوانان مطرح می‌شود، ذهن برخی از گروه‌های اجتماعی، اجرایی و مدیریتی به سمت آسیب های این موضوع متوجه می‌شود و معادل سازی های نشاط از «رقص و پایکوبی» فراتر نمی رود و در مقابل طرح این موضوع مقاومت هایی وجود دارد.
البته در مقابل این دیدگاه که بیشتر مورد پسند طبقه خاصی از مدیران بخش‌های گوناگون کشور است، نظرات دیگری هم وجود دارد که نه تنها این دیدگاه را قبول ندارند بلکه نشاط جامعه ایران را با توجه به تغییر نوع آسیب‌ها و مشکلات اقتصادی در شرایط کنونی رو به فراموشی می‌دانند، این گروه از صاحب نظران بر این باورند که منظور از نشاط در جامعه «آرامش فکری» به دور از هر گونه دغدغه اضافه و یا افکار پریشان بین مردم است که آسیب‌های اجتماعی، مشکلات اقتصادی و هیاهوی زندگی شهری باعث شده است این نشاط به تدریج در جامعه کم رنگ تر از گذشته شود.
در جامعه‌ای که استرس موج می‌زند و معیشت دغدغه اصلی مردم به حساب می آید مشکلات عدیده به وجود می‌آید، گرانی و تورم کشور و مشکلات اقتصادی و تکاپوی زندگی و ایجاد فضایی برای کاهش آن، نشاط اجتماعی را از مردم سلب می‌کند و در مقابل، رفاه اجتماعی نشاط روح و روان را به وجود می‌آورد که فرد آرامش فکری و امید به زندگی دارد و به این خاطر احساس شادی می‌کند.
نکته مهم اینجاست که فقدان تعریف علمی و اصولی از مقوله ی نشاط و شادی در جامعه در سال های گذشته نه تنها باعث انحراف این موضوع به سمت تعاریف و باورهای نادرست شده است، بلکه شواهد موجود نشان می دهد در شرایط حساس جنگ های شناختی، تهدید هایی که بیش از گذشته با توسل به ترویج فرهنگ غرب در جامعه رواج دارد اینبار در جریان «نشاط اجتماعی» جامعه هم رخنه کرده است و آنطور که می خواهد این موضوع مهم را برای افکار عمومی ، مدیران و سازمان های مسئول از راه های گوناگون و رسانه های وابسته به خود تعریف می کند!
ایران جامعه ای است که در متن داشته ها و پیشینه‌ی فرهنگی و اعتقادی آن ویژگی های اثر بخشی برای شاد زیستن و شادی وجود دارد و در عین حال از تلفیق فرهنگ اسلامی- ایرانی فرصت های گوناگون در قالب مناسبت‌های ملی- مذهبی فراهم می‌آید که این فرصت‌ها به قشر جوان و به دنبال آن به جامعه انرژی‌های شاد تزریق می کند، به راستی در سال های گذشته تا چه میزان از ظرفیت های فرهنگ غنی اسلامی- ایرانی در ایجاد فضایی با نشاط در جامعه استفاده کرده ایم؟ آیا نباید باور کرد که نشاط اجتماعی نه تنها پدیده ای مضر و مخرب نیست بلکه خود عامل مهم برای ارتقای امنیت اجتماعی و رشد علمی و اقتصادی به حساب می آید و بر ضد انواع بزه‌ها رفتار می کند؟
نشاط و شادی در یک جامعه آن قدر با اهمیت است که در دین اسلام هم بارها به آن اشاره شده شده است، از نگاه اسلام زندگی با نشاط، نعمت و رحمت خداست و زندگی توأم با گریه و زاری و ناله و افسردگی، خلاف رحمت و نعمت خداست، چرا که شادی باعث نشاط و امید و غم و اندوه باعث افسردگی و یأس و ناامیدی است، اسلام همواره زدودن اندوه را از دل افراد مؤمن سفارش می‌کند.
بی شک نشاط اجتماعی یک پروژه تجملاتی، تزیینی و روبنایی نیست که با ذائقه و سلیقه مدیران و برنامه ریزان متوقف یا ادامه یابد و یا در قالب برگزاری همایش های تشریفاتی به اهمیت آن پرداخت، نشاط اجتماعی از ضروری‌ترین امور زیربنایی جامعه است که با طراحی مدل بومی آن در کنار تسهیل امور و گشایش های اقتصادی بسیاری از موانع و چالش‌ها خود به خود کنار خواهد رفت، اگر نشاط اجتماعی در جامعه از بین برود بازگشتش سخت است و حتی کارشناسان هم نمی توانند برای آن درمانی داشته باشند!
فراموش نکنیم، چنانچه همانند بسیاری از آسیب‌های اجتماعی به این موضوع هم کم توجهی کنیم، در آینده‌ای نه چندان دور شاهد یک آسیب اجتماعی جدید خواهیم بود که این بار علاوه بر تأثیرات منفی در جامعه با جسم و روح انسان‌ها هم سرو کار دارد، کارشناسان ضمن هشدار نسبت به بروز یک آسیب جدی و فراگیر در اثر کم توجهی به مقوله‌ی نشاط اجتماعی، تهیه و تدوین برنامه واحد و تعریف جامع از مقوله ی نشاط در جامعه ی ایرانی را ضروری و غیر قابل اجتناب می‌دانند.
موضوع مهم که باید از همین امروز به فکر آن بود شاید فردا دیگر دیر باشد، چرا که از بین رفتن نشاط و آرامش اجتماعی کمر جامعه را می شکند!
