روزنامه فرهیختگان نوشت: معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه آزاد در رابطه با مهاجرت می‌گوید حدود ۵۲ درصد از دانشجویان اعلام کرده‌اند که به هیچ نحو از کشور خارج نمی‌شوند اما حدود ۴۸ درصد اعلام کرده‌اند که اگر مجبور بشوند می‌روند و با تغییراتی می‌مانند یا مایل به مهاجرتند.

این معاون دانشگاه آزاد ادامه داد: در رابطه با ازدواج، اکثریت قاطعی اعلام کرده‌اند که مایلند ازدواج‌شان شرعی و ثبت‌شده باشد. اما درصد قابل‌توجهی هم گفتند که دوست‌ جنس مخالف دارند. سوال اینجاست که در این شرایط او مقصر است یا ما مقصریم؟ نمی‌خواهم بگویم او تقصیری ندارد اما بخش عمده از تقصیرات به مسئولان برمی‌گردد. «وانکحوا الایامی منکم والیتامی» دستور صریح خداست. از آیات مدنی هم است. خداوند به پیامبر می‌فرماید به‌عنوان حاکم زمینه ازدواج آن‌ها را فراهم کن. اگر آن اکثریت بالایی که اعلام کردند قائل به ازدواج با ثبت رسمی و شرعی‌اند -اگر نتوانیم برایشان فضای ازدواج را فراهم کنیم- بالاخره او باید به نحوی نیازهای عاطفی و جنسی خود را تأمین کند.

وی گفت: اعتقادات مذهبی دانشجویان بالاست اما مانند خود ما، وقت عمل کردن، شکافی بین اعتقادات و عمل هست. در رابطه با نماز و روزه درصد بالایی اعلام کرده‌اند که همیشه یا گاهی اوقات به‌جا می‌آورند. اما تغییری که پیدا کرده این است که برخی دانشجویان بین دین‌داری با برخی رفتارهای دیگر جمع کرده‌اند! یعنی هم به مناسک و موضوعات دینی عمل می‌کنند، هم کارهای دیگری را انجام می‌دهند. این هم خودش ‌نکته‌ای است. بعضا بچه‌ها جمع کردن بعضی موارد را خلاف دین نمی‌دانند؛ هم نماز و روزه‌اش را دارد هم برخی کارهای دیگر را انجام می‌دهد. اما درمجموع، بدنه دانشگاه متدین است و دانشجویان خوبی داریم.