رئیس جمهور با ابراز خرسندی از فرصت دیدار با همتای روس خود گفت: از نظر اقتصادی و فرهنگی ارتباطات ما روز به روز تقویت شده و قوی‌تر می‌شود. روند رو به رشد همکاری‌های ایران و روسیه با توجه به اراده رهبران عالی دو کشور به ضرورت تقویت این ارتباطات باید تسریع شود.
دکتر پزشکیان با بیان اینکه ایران و روسیه ظرفیت‌های متقابل و مکمل خوبی دارند و می‌توانند به یکدیگر کمک کنند، افزود: مواضع ما در دنیا خیلی نزدیک‌تر از دیگران به یکدیگر است.
رئیس جمهور با ابراز امیدواری نسبت به تسریع در امضای سند راهبردی مشارکت ایران و روسیه، بر توسعه همکاری‌های فیمابین تاکید کرد و اظهار داشت: امیدوارم در جریان حضور در اجلاس بریکس در روسیه، این معاهده را نهایی کنیم.
دکتر پزشکیان با اشاره به وضعیت بحرانی منطقه تصریح کرد: رژیم صهیونیستی هیچ چارچوب حقوقی و انسانی بین‌المللی را رعایت نمی‌کند و شرایط در منطقه بحرانی است؛ کشورهای اروپایی و آمریکا نمی‌خواهند ارتباطات کشورهای منطقه در بستر آرامی ادامه یابد.
رئیس جمهور روسیه نیز در این دیدار ضمن ابراز خرسندی از این گفتگو اظهار داشت: همکاری‌های دو کشور برای ما اولویت بالایی دارد و توسعه روابط و افزایش حجم تجارت میان دو طرف خیلی خوب در حال انجام است.
ولادیمیر پوتین ضمن دعوت از رئیس جمهوری اسلامی ایران برای شرکت در اجلاس بریکس و برگزاری نشست مشترک دوجانبه گفت: ما به طور مشترک در سطح بین‌اللملی همکاری می‌کنیم و ارزیابی‌ها و رویکردهای جهانی ما یکسان است.
دیدار پزشکیان و پوتین نشان داد که روابط ایران و روسیه وارد مرحله جدید و عمیق‌تری شده است. این همکاری نزدیک می‌تواند منافع متقابلی برای هر دو کشور به همراه داشته باشد و منجر به منافع مشترک شود که عبارتند از:
۱. تقویت امنیت منطقه‌ای: همکاری نزدیک ایران و روسیه می‌تواند به ثبات و امنیت بیشتر در منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی کمک کند.
۲. توسعه اقتصادی: گسترش روابط تجاری و اقتصادی می‌تواند به رشد اقتصادی هر دو کشور کمک کرده و آنها را در برابر فشارهای اقتصادی خارجی مقاوم‌تر سازد.
۳. پیشرفت علمی و فناوری: همکاری در زمینه‌های علمی و فناوری می‌تواند به پیشرفت‌های قابل توجهی در حوزه‌های مختلف از جمله انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز، فضا و فناوری‌های نوین منجر شود.
۴. تقویت موضع دیپلماتیک: همکاری نزدیک ایران و روسیه می‌تواند موضع دیپلماتیک هر دو کشور را در مذاکرات بین‌المللی تقویت کند.
۵. مقابله با تهدیدات مشترک: همکاری در زمینه مبارزه با تروریسم و افراط‌گرایی می‌تواند به امنیت بیشتر در منطقه و جهان کمک کند.
