جمیله کدیور: در شرایطی که اسرائیل اعلام کرده با هدف نابودی حماس جنگ غزه را آغاز کرده، این سئوال پیش می آید که سوای بمباران گسترده و کور مناطق مختلف غزه،علت حملات سیستماتیک و هدفمند این رژیم به مراکز آموزشی همچون دانشگاهها و مدارس و هدف قرار دادن اساتید و چهره های علمی و دانشگاهی در منازلشان و تعطیلی تحصیل و آموزش در غزه چیست؟

در خبرها آمده، ارتش اسرائیل دانشگاه اسراء آخرین دانشگاه غزه را که تا کنون تخریب نشده بود را با ۳۱۵بمب منفجر و با خاک یکسان کرده است.

این دانشگاه خصوصی و غیرانتفاعی بود و به هیچ گروه سیاسی اعم از حماس و دیگر گروهها وابسته نبود. دانشگاه اسلامی غزه ، دانشگاه الازهر، دانشگاه آزاد قدس و دانشگاه فنی فلسطین از جمله دانشگاههایی بودند که پیش از این هدف بمباران های اسرائیل قرار گرفتند.

اسرائیل تا امروز به جز دانشگاه ها، بیش از ۳۵۲مدرسه یعنی حدود ۷۰درصد مدارس و کتابخانه عمومی نوار غزه را ویران کرده و در اثر حملاتش سیستم آموزشی غزه از حیز انتفاع ساقط شده اند و آنهایی که هنوز پابرجا هستند از جمله ۱۵۰مدرسه اونروا (UNRWA) و حدود ۱۳۰مدرسه که توسط مقامات محلی اداره می شود، به پناهگاهی برای   آوارگان و بی جا شدگان استفاده می‌شوند.

بیش از ۶۲۵۰۰۰دانش آموز و ۲۲۵۶۴معلم در نوار غزه از زمان حمله اسرائیل به غزه از آموزش و مکان امن محروم شده اند. بر اساس آمارهای منتشره، بین ۷اکتبر تا ۲۶دسامبر، بیش از ۴۰۳۷دانش آموز و ۲۰۹نفر از معلمان و کادر آموزشی غزه کشته   و بیش از ۷۲۵۹ دانش آموز و ۶۱۹  معلم مجروح شده اند.

دانشگاهها و دانشجویان نیز مشابه همین وضع رادارند. ۸۸۰۰۰دانشجو در۱۹مؤسسه آموزش عالی و دانشگاههای غزه مشغول تحصیل بودند و۵۲۰۰  نفر در این مراکز فعالیت داشتند.

از زمان حمله اسرائیل همه مراکز تعطیل و بخش اعظم آنها تخریب شده اند. با توجه به تعطیلی تحصیل در همه مقاطع تحصیلی اعم از مدارس و دانشگاهها برای دختران و پسران، این سئوال پیش می آید که تفاوت اسرائیل با طالبان که آموزش و تحصیل را برای دختران از سال ششم ممنوع کرد و بحق از طرف جامعه جهانی به طور عام و کشورهای غربی به طور خاص محکوم شد و تا امروز توسط هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است، چیست؟ و چرا همان شیوه نسبت به توقف تحصیل در همه سطوح برای همه دانش آموزان و دانشجویان اعم از دختر و پسر غزه توسط اسرائیل از سوی محافل جهانی و جوامع غربی اعمال نمی شود؟

سیاست اسرائیل از بدو تاسیس، نادیده گرفتن سرزمین فلسطین و هویت و موجودیت فلسطینی ها بوده است. اقداماتی که اسرائیل در طی حملاتش به غزه اعمال کرده نیز از این سیاست مستثنی نبوده است و نیست. اسرائیل اساساً هر چیزی را که نشانی از هویت و فرهنگ فلسطین دارد، نابود کرده و می کند تا از آنها نشانه و اثری باقی نماند و فلسطینی ها چیزی یا انگیزه و مکانی برای بازگشت نداشته باشند.

به عبارتی در شرایطی که حدود ۶۵۰۰۰واحد مسکونی ویران یا غیرقابل سکونت شده و ۲۹۰۰۰۰واحد دیگر آسیب دیده، به گونه ای که حدود نیم میلیون نفر خانه ای برای بازگشت ندارند، نابودی دانشگاهها و مدارس نیز بخشی از طرح کوچاندن و آوارگی اجباری فلسطینی ها و پاکسازی قومی آنها توسط اسرائیل است که دهه هاست در جریان است.

صهیونیست ها سعی می کنند با تخریب مدارس و دانشگاه ها علقه نسل جوان غزه را به فلسطین نابود و هر گونه امید مردم غزه به زندگی و آینده و وابستگی به سرزمین خود را از بین ببرند.

تلقی اسرائیل این است که این کشتارها و تخریب ساختمان ها نشانه قدرت اسرائیل است و سبب ارعاب فلسطینی ها می شود  اما تجربه ۷۶سال اشغال، کشتار و ویرانی نشان داده است که صهیونیست ها نتوانسته اند روحیه مقاومت و امید مردم فلسطین را در هم بشکنند و این کشتار و ویرانی ها نتیجه عکس داده و می دهد و روح مقاومت را نه فقط در فلسطین بلکه در سراسر جهان گسترش می دهد.

از عملیات «خشم خدا» که در زمان گلدا مایر، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۷۲آغاز شد و سالها ادامه یافت و موجب ترور رهبران و چهره های ادبی و هنری فلسطینی همچون وائل زعیتر، محمود همشاری، محمود یوسف النجار، کمال عدوان، کمال ناصر، غسان کنفانی و... شد، تا این مرحله در نوار غزه، نه تنها رهبران مقاومت از گروههای مختلف فلسطینی، بلکه شخصیت‌های علمی و ادبی و رسانه ای از ترورهای سیستماتیک اسرائیل در امان نمانده اند.

اسرائیل با هر کس و هر آنچه که موجب آگاهی و پرورش نسل هایی از فلسطینیان شود که مولد اندیشه مقاومت در مقابل اشغالگری و رهایی از سلطه باشد، مقابله می کند  و کدام مکان مهمتر از دانشگاهها و مدارس و مراکز رسانه ای و چه کسانی موثرتر از اساتید و چهره های علمی و فرهنگی و رسانه ای؟ هر یک از این صنوف و نقش آنها در گسترش آگاهی چه در سطح محلی و چه در سطح منطقه ای و بین المللی شایسته بررسی و مطالعه مستقل هستند.

در غزه از هفتم اکتبر بدین سو، گذشته از کشتار سبعانه بیش از ۲۴۰۰۰فلسطینی و تخریب بی سابقه ساختمانهای مسکونی و تجاری و مساجد و کلیساها و دانشگاهها و مدارس و مراکز خبری و...، تعداد زیادی از دانشگاهیان، اطبا، خبرنگاران و صاحبان اندیشه از ترورهای سیستماتیک اسرائیل در امان نمانده اند و به طور هدفمند و برنامه ریزی شده به همراه خانواده هایشان هدف حملات اسرائیل قرار گرفته اند.

از آنجا که تمرکز این نوشته بر دانشگاه و دانشگاهیان است، به طور خاص به جز ۴۲۷دانشجو و ۱۲کارمند دانشگاه، تا به امروز۵۰استاد و چهره دانشگاهی در بین شهدای غزه بوده اند.

چهره هایی که با کمال تاسف نامشان کمتر در محافل دانشگاهی و رسانه های جهانی و به طور خاص مراکز علمی و رسانه ای ایران مطرح و ذکر شده است.

از باب یادآوری و ضرورت توجه مراکز آکادمیک به اعلام موضع در قبال کشتار همکارانشان توسط رژیم صهیونیستی، به نام برخی از شاخص ترین چهره های دانشگاهی فلسطینی که در طی ۱۰۶روز گذشته توسط اسرائیل هدف ترورهای سیستماتیک قرار گرفتند، اشاره می کنم:

پروفسور سفيان تايه، رئیس دانشگاه اسلامی غزه، محقق برجسته فیزیک و ریاضیات کاربردی و برنده جایزه عبدالحمید شومان برای دانشمندان جوان عرب  به همراه خانواده اش در ۲/۱۲/۲۰۲۳در حمله اسرائیل به اردوگاه جبالیا در شمال نوار غزه به شهادت رسید. بر اساس گزارش دانشگاه استنفورد او در سال ۲۰۲۱در میان ۲درصد از محققان برتر جهان بود.

دكتر رفعت العرعير استاد ادبیات انگلیسی در دانشگاه اسلامی غزه که به زبان انگلیسی در مورد زندگی فلسطینی ها در نوار غزه طی دوران جنگ توییت می زد و روایت های خود را در مورد اهالی غزه در شبکه اکس (توییتر) به اشتراک می گذاشت.

او به همراه شاگردانش و جمعی دیگر، با راه اندازی پروژه «ما اعداد نیستیم» به انتشار واقعیت های زندگی مردم غزه طی حملات اسرائیل پرداخت. در آخرین توییت خود نوشته بود: «حزب دمکرات و بایدن مسئول نسل‌کشی فلسطینیان در غزه توسط اسرائیل هستند.» العرعير از "محققان اصلی پروژه هنر و داستان نویسی خلاقانه" و محبوب دانشجویان، همکاران و مترجمان بود و برای توسعه قابلیت های زنان و همراه با آنها در داستانسرایی و حفظ میراث فرهنگی ناملموس فرهنگ فلسطین و نوار غزه تلاش می کرد. او متخصص شکسپیر و جان دان بود.

 او که از طرف اسرائیل تهدید شده بود، از ترک شمال غزه امتناع کرد و گفت که خطرناک ترین وسیله در خانه اش قلم است. العرعير در ۸/۱۲/۲۰۲۳به همراه جمعی از اعضای خانواده اش شهید شد.دکتر سعید طلال الدهشان، کارشناس حقوق بین الملل و امور فلسطین، در ۱۱/۱۰/۲۰۲۳به همراه خانواده خود بر اثر حمله اسرائیل به شهادت رسید.

او در سال ۲۰۱۷کتابی با عنوان «چگونه از اسرائیل شکایت کنیم؟» نوشت که در آن به چگونگی محاکمه اسرائیل و رهبران آن پرداخته بود.پروفسور محمد عيد شبير، میکروبیولوژیست، تحصیلکرده دانشگاه مارشال آمریکا، به همراه تعدادی از اعضای خانواده اش در ۱۴/۱۱/۲۰۲۳در جریان بمباران منزلش توسط رژیم صهیونیستی به شهادت رسید.

او ۱۲سال ریاست دانشگاه اسلامی را برعهده داشت و از چهره های علمی و اساتید ممتاز غزه بود. در سال۲۰۰۶، حماس و فتح موافقت کردند که او را برای ریاست دولت فلسطین معرفی کنند، اما تلاش‌ها برای تشکیل دولت در آن زمان ناکام ماند.

دکتر عمر صالح فراونه، رئیس پیشین دانشکده پزشکی دانشگاه اسلامی غزه و از پزشکان مبرز زنان و نازایی غزه بود که دکتری خود را از دانشگاه لیدز انگلیس دریافت کرده بود. او همراه همسر و۱۳تن از اعضای خانواده خود در بمباران شهرک تل الهوی در غزه در ۱۵/۱۰/ ۲۰۲۳به شهادت رسید.دکتر جمیله الشنطی استاد علوم تربیتی، وزیر پیشین امور زنان در غزه، عضو مجلس قانون‌گذاری فلسطین، بنیان گذار جنبش زنان حماس در غزه، اولین عضو زن در دفتر سیاسی حماس و مسؤول اداره پرونده دانشگاه‌های غزه بود.

الشنطی در جریان بمباران منزلش در شمال نوار غزه در ۱۹/۱۰/۲۰۲۳به شهادت رسید.بروفسور إبراهيم حامد الأسطل، محقق و استاد برنامه‌ها و روش‌های تدریس ریاضیات و رئیس دانشکده تعلیم و تربیت دانشگاه اسلامی و سردبیر مجله مطالعات تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه اسلامی غزه در  ۲۳/۱۰/۲۰۲۳به همراه همسر و اعضای خانواده اش از جمله دخترش دکتر ابتهال الاسطل بر اثر بمباران رژیم صهیونیستی به شهادت رسید.

پروفسور ختام الوصيفي، قائم مقام دانشکده علوم دانشگاه اسلامی، استاد فیزیک، و دارای دهها تحقیق علمی تخصصی چاپ شده در مجلات بین المللی به همراه همسرش پروفسور محمود ابودف رئیس دانشکده معارف دانشگاه علوم اسلامی و دیگر اعضای خانواده در حمله هوایی اسرائیل در ۲/۱۲/۲۰۲۳به شهادت رسید.

دكتر سعيد انور الزبدة، رئیس دانشکده علمی کاربردی دانشگاه غزه که فوق لیسانس و دکترایش را در رشته ارتباطات الکترونیک و مهندسی کامپیوتر از دانشگاه ناتینگهام انگلستان گرفت و بیش از ۱۸سال در سمت های مختلف در آنجا کار کرد، در بمباران محله الزیتون غزه به همراه هشت نفر از اعضای خانواده اش در ۳۰/۱۰/ ۲۰۲۳به شهادت رسید.

دكتر تيسير إبراهيم، دکترای فقه و اصول از مالزی، استاد دانشگاه و رئیس دانشکده شریعت و حقوق دانشگاه اسلامی غزه در ۱۷/۱۰/۲۰۲۳در حمله هوایی اسرائیل به اردوگاه نصیرات در مرکز نوار غزه به شهادت رسید.

این لیست شامل دهها نفر از چهره های برجسته علمی و دانشگاهی دیگر هم می شود که مجال پرداختن به آنها نیست.

آنچه برشمرده شد، نشانه عدم باور اسرائیل به ارزشهای مورد احترام جوامع بشری است. اسرائیلی ها در سایه مصونیتی که توسط دولت های غربی برای آنها ایجاد شده است، تصور می کنند هر کاری از جمله هدف قرار دادن مراکز آموزشی و چهره های علمی و توقف تحصیل انجام دهند. باوری که باید با واکنش جدی جهانی مواجه شود.