ایرنا نوشت: در حالی که بلاتکلیفی بسیاری از رایدهندگان، تغییر استراتژیهای انتخاباتی، اتحادها، اتهامهای بیاساس و وضعیت اقتصادی بحرانی این کشور برخی از نکات کلیدی در دور دوم انتخابات سرنوشتساز آرژانتین بود، نامزد آزادیخواه با اختلاف حدود ۱۰ درصدی، رقیبش را شکست داد و سیاست ملی این کشور که در ۲۰ سال گذشته تحت سلطه چپ میانه بود را در معرض یک تغییر رادیکال قرار داد.
واکاوی رسانههای غربی و آمریکای لاتین درباره شخصیت رئیسجمهوری جدید آرژانتین، زوایای جالبی از زندگی و دیدگاههای او را نمایان میکند.
وعده تعطیلی بانک مرکزی و حمل رایگان سلاح!
میلی، اقتصاددان اولترا لیبرال و رهبر حزب «لا لیبرتاد آوانزا _ La Libertad Avanza» ائتلافی که به عنوان «آزادیخواهان» شناخته میشود، در مدت دو سال موفق شد از فعالیت در تلویزیون، ریاست جمهوری آرژانتین را تصاحب کند. نزدیک به ۱۳ میلیون آرژانتینی در این انتخابات به سیاستمدار بحثبرانگیزی رای دادند که وعده دادههای مختلفی داده است، «دلاری کردن اقتصاد، کاهش بیسابقه هزینههای اجتماعی، خصوصیسازی شرکتهای دولتی، تعطیلی بانک مرکزی، خصوصیسازی بخش خدمات بهداشتی و آموزش و حمل رایگان سلاح» از جمله بحثبرانگیزترین ایدههای رئیسجمهوری منتخب آرژانتین است.
بیثباتی و تغییر در مواضع یکی از بارزترین ویژگیهای میلِی در طول مبارزههای انتخاباتی بود. حمایت میلی از فروش اعضای بدن یا ادعای تقلب در انتخابات، برخی از تضادهای بیشمار این سیاستمدار راست افراطی است و بیتردید چهره واقعی او پس از ۱۰ دسامبر (۱۹ آذر) و حضور در کاسا روسادا (مقر ریاست جمهوری آرژانتین) آشکار خواهد شد.
بزرگ شدن در میان ضربوشتم و تحقیر
میلی در ۲۲ اکتبر ۱۹۷۰ (۳۰ مهر ۱۳۴۹) در بوئنوس آیرس در خانوادهای با شرایط متوسط به دنیا آمد. پدرش راننده اتوبوس و مادرش خانهدار بود؛ به گفته او، در میان ضرب و شتم، تحقیر و توهین کلامی بزرگ شده است. وقتی خواهرش کارینا با دیدن یکی از آن ضربوشتمها متحمل شوک شد، مادرش به او گفت: خواهرت به خاطر تو به این وضعیت دچار شده؛ اگر بمیرد تقصیر توست. میلی در یک مصاحبه تلویزیونی هشدار داد: همه کتکهایی که در کودکی خوردم به این معنی است که امروز از هیچ چیز نمیترسم.
میلی با وعدههایی همچون پایاندادن همیشگی به تورم، ناامنی و امتیازهای سیاستمداران وارد عرصه جدی سیاست شده و گفته اگر زمان داده شود، ۳۵ سال دیگر آرژانتین میتواند به ایالات متحده و تا ۴۰ سال دیگر به ایرلند تبدیل شود. این زمان برابر با ۱۰ دوره ریاست جمهوری است اما مشکل اینجاست که قانون اساسی آرژانتین فقط دو دوره متوالی را مجاز میداند.
تغییر ناشی از حضور میلی شامل مبارزه با ایدههای مترقی کشوری است که در دستیابی به حقوق اجتماعی در خط مقدم آمریکای لاتین قرار دارد. میلی مخالف سرسخت سقط جنین است که از سال ۲۰۲۰ در آرژانتین قانونی شده؛ او همچنین دیدگاه متفاوتی نسبت به تغییرات آبوهوایی دارد و انکار میکند که تغییرات آبوهوایی توسط انسان ایجاد شده است. به این ترتیب، خصوصیسازی شرکتهای دولتی و حتی منابع طبیعی آرژانتین، رودخانهها و دریاها را پیشنهاد کرده است.
جذب جوانان با کمک شبکههای اجتماعی
طغیانهای گاهوبیگاه خشم، دارا بودن ویژگیهای اخلاقی ناسازگار و مستبد و برخی رفتارهای غیرعادی که در طول مبارزههای انتخاباتی نیز آشکار شد، از عواملی است که رسیدن او به جایگاه ریاست جمهوری را به مسالهای نگرانکننده تبدیل میکند. میلِی با وجود سابقه محدود فعالیت در عرصه سیاسی، به لطف شبکههای اجتماعی و به ویژه در طول همهگیری کرونا موفق شد جوانان را به خود جلب کند؛ او یکی از انکارکنندگان همهگیری، واکسیناسیون و مخالف شرایط قرنطینه بود.
او به عنوان یک لیبرال، با هرگونه دخالت دولت در بازار مخالف است. با این حال، دلاری شدن اقتصاد بدون دلار، بیاعتمادی گستردهای را در میان بازرگانان و تجار ایجاد کرده است. اگر چه ۱۰۰ اقتصاددان معتبر با امضای نامهای، این اقدام و دیگر اقدامات اقتصادی این نامزد را رد کردند اما این وعده میلِی تا لحظه آخر دست نخورده باقی ماند.
نزدیکی به یهودیت و توهین به پاپ
میلی کاتولیک است اما سالها پیش، شروع به نزدیکشدن به یهودیت کرد و گرویدن به این آیین را در آینده رد نکرده است. انتقاد آشکار او از پاپ فرانسیس رهبر کاتولیکهای جهان و توصیف توهینآمیز او از پاپ به عنوان «نماینده شر روی زمین» یکی از بحثبرانگیزترین موضعگیریهای میلی بوده است.
دفاع از رژیم صهیونیستی و آمریکا؛ قطع روابط با برزیل و چین
او در آخرین مناظره تلویزیونیاش، از نزدیکی روابط با آمریکا و رژیم صهیونیستی که به زعم او «جهان آزاد» هستند دفاع کرد و از قطع روابط با برزیل و چین و سازوکارهای منطقهای همچون مرکوسور خبر داد. رئیسجمهوری آینده آرژانتین در زمان یکی از گردهمآییهای تبلیغاتیاش خود، پرچم اسرائیل را به جای پرچم کشورش برافراشت.
پوپولیسم همچون ترامپ
به هر ترتیب، پیروزی میلی به معنای چرخش بیسابقه آرژانتین به سمت جریان راست افراطی است. او نخستین رئیسجمهوری با این ایدئولوژی پس از بازگشت این کشور به دموکراسی در سال ۱۹۸۳ است. وی درست مانند «ژائیر بولسونارو» در برزیل و «دونالد ترامپ» در آمریکا، پدیده پوپولیسم جناح راست خواهد بود. بر همین اساس، ترامپ و بولسونارو، نخستین شخصیتهایی بودند که پیروزی میلی در این انتخابات را به او تبریک گفتند.
این سیاستمدار لیبرتارین، توجه جامعهای را به خود جلب کرد که همزمان با بحران اقتصادی پیدرپی از سیاست سنتی به ستوه آمده بودند. محبوبیت این سیاستمدار ضدساختار در میان جامعهای که خواهان «تغییر» هستند، مساله عجیبی نیست با این حال، گمانهزنیهای بسیاری در مورد قدرت مانور دولت آتی به دلایل مختلف از جمله در اختیار نداشتن اکثریت در هر دو مجلس (کنگره و سنا) وجود دارد.
چالش با تورم ۱۸۰ و نرخ فقر ۴۰ درصدی
در میان چالشهای دولت میلِی، بحران اقتصادی به دلیل تورم بیش از ۱۸۰ درصدی تا پایان ۲۰۲۳، نرخ فقر ۴۰ درصدی و بدهی ۴۴ میلیارد دلاری به صندوق بینالمللی پول در کانون مسائل قرار دارد.
فشار جامعهای که عادت دارد برای شکایت از حاکمان خود به خیابانها بیاید یا برای احقاق حقوق بجنگد، عامل کماهمیتی نیست و احتمال بروز هرجومرج از سوی آرژانتینیها در چارچوب اشباع سیاسی و خفگی اقتصادی و از دست رفتن کیفیت زندگی مردم این کشور دور از ذهن نیست.