کامران نرجه - روزنامه اطلاعات| سانحه مشکوک و مذموم در ایستگاه پمپاژ انتقال آب شرب در مسیر اصفهان به یزد که آبرسانی به مردم صبور یزد را با دشواری همراه کرده، زنگ خطری برای رواج فرهنگ انحصار منابع طبیعی در کشور است.
اگرچه نمی توان این رفتار مجرمانه و ضدامنیت ملی را به شخص یا گروهی خاص نسبت داد، ولی دفاع غیرمنصفانه برخی از کشاورزان شرق اصفهان از انحصار منابع آبی اطراف و مطالبه آنها از حقابه خط لوله انتقال آب شرب یزد می تواند تکرار چنین حرکات مغرضانه ای را در سایر نقاط کشور تشویق و توجیه کند.
همه مردم کشور باید بپذیرند که فلات ایران از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب ظرف ۵ سال اخیر دچار تغییرات اقلیمی و خشکسالی حاد شده و منابع آب های رو سطحی و زیرسطحی در هر نقطه ای از کشور جزو اَنفال و ثروت های عمومی است. یعنی تنگنای فعلی آب مربوط به همه استان می شود و شرعاً و قانوناً اَحدی از مردم حق ندارد منابع آبی اطراف خود را انحصاری تلقی کرده و از انتقال آن برای شُرب سایر استان ها جلوگیری کند.
خط لوله ۳۳۰ کیلومتری که ظرف ۲۵ سال اخیر آب دامنه های زاگرس شرقی را از چشمه دیمه و تونل کوهرنگ چهارمحال و بختیاری به اصفهان و در ادامه به استان یزد منتقل کرده، بزرگترین منبع تأمین آب شُرب مردم این استان کویرنشین است و هرگونه اختلال در این شبکه می تواند ده ها هزار نفر از سکنه یزد را در تشنگی قرار دهد؛ کما اینکه ظرف ۵ روز گذشته روند آبرسانی به محلات یزد با اختلال شدید روبرو شده و دستگاه های خدماتی از استان های کرمان، قم و تهران در حال آبرسانی با تانکر به مردم این محلات هستند.
به استناد گزارش های وزارت نیرو و بر خلاف تصور کشاورزان شرق اصفهان حتی یک قطره از آب این خط لوله صرف کشاورزی یا صنایع استان یزد نمی‌شود؛ ضمن اینکه حتی اگر حقابه یزد از این خط لوله کاهش یابد، تاثیری به حال کشاورزان گرفتار خشکسالی نخواهد داشت و کفاف مصارف غرقابی کشاورزی سنتی اصفهان را نمی کند.
از سوی دیگر چنانچه این نحوه برخورد با مشکلات طبیعی در سایر نقاط کشور رواج یابد، مردم هر استان می خواهند مواهب خدادادی و ثروت های ملی را در انحصار خود قرار دهند که مسلماً امنیت و وحدت ملی را به خطر خواهد انداخت. اتفاقاً در بیانات اخیر رهبر انقلاب به مناسبت عید سعید فطر به موضوع خطر فتنه داخلی و هر آنچه امنیت ملی را به خطر می اندازد، هم اشاره شد.
مشکلاتی نظیر خشکسالی و فرونشست زمین که کشاورزان اصفهان از آن گلایه دارند، صرفاً مختص این استان نیست. امسال حتی در گیلان و مازندران پُرآب هم با کمبود بارش های جوی روبرو بوده ایم، به گونه ای که میانگین بارش های کشور از ابتدای سال آبی جاری نسبت به دوره مشابه پارسال ۵۳ درصد کاهش یافته و ذخایر آب پشت تمامی سدهای کشور به کمتر از یک سوم رسیده است. اگر در مصرف آب و به ویژه در تولید محصولات کشاورزی صرفه جویی و دقت نکنیم، بدون شک همه ما زیان خواهیم کرد.
دوران کشت برنج و هندوانه در مناطق کویری سپری شده و الگوی کشت در دشت های بی آب فلات مرکزی (حتی اگر خوشایند کشاورزان منطقه نباشد) باید تغییر یابد.
با ممانعت از انتقال آب میان حوضه های آبریز، صرفاً مشکل خشکسالی از یک نقطه به نقطه ای دیگر منتقل می شود و سرعت مهاجرت جمعیت استان ها تشدید خواهد شد که یقیناً مشکلات دیگری را به همراه خواهد داشت؛ بنابر این برای عبور از شرایط دشوار خشکسالی باید همه مردم کشور پای کار باشند و ضمن صرفه جویی در مصرف آب، از خواسته فردی و منطقه ای صرف نظر کنند.
