حسن بهشتی پور، تحلیلگر مسائل بین الملل در گفت و گو با «اطلاعات آنلاین» با اشاره به بالا و پایین های رابطه ایران و آمریکا اظهار داشت: واقعیت ملموس و غیرقابل انکار چیزی جز این نیست که بین دیوار بی اعتمادی بلندی که بین ایران و آمریکا قرار دارد، هرگونه مذاکره و البته توافق حداقلی را تا حدی محال کرده است. با این حال طبیعی است که «ضرورت» ایجاب می کند، بحث گفت و گو بین این دو کشور در مقاطعی داغ شود.
این کارشناس روابط بین الملل درباره تفاوت و شباهت دولت اول و دوم ترامپ نیز گفت: دولت دوم ترامپ با دولت قبلی کلا فرق دارد. هم از افرادی که به کار گرفته است و هم برنامه‌هایی که از زمان بازگشت به کاخ سفید اعلام کرده است و همچنین اظهارنظرهایش به طور کاملا علنی نشان می‌دهد، ترامپ ۲۰۲۴ با ترامپ ۲۰۱۶ اصلا قابل مقایسه نیست. او همچنان تاکید میکند اهل معامله است و همچنین سیاست «همه چیز برای آمریکا را پیگیری میکند» به طوریکه با وجود همکاری‌های طولانی، با مکزیک و کانادا هم در افتاده است. کلا ترامپ با توجه به یکبار تجربه کاخ سفید نشینی و ۴ سال انتظار برای قدرت گیری دوباره، حالا با برنامه‌ای جدید آمده است که همچنان اولویتش آمریکا است و در قدم بعدی مواجهه اقتصادی و تکنولوژی با چین و البته پایان دادن به جنگ اوکراین و مدیریت فضای بین اسرائیل و فلسطین را جدی می‌گیرد.
او افزود: اینکه وزیر امور خارجه ایالات متحده «مارکو روبیو» درباره ایران چه موضعی مطرح کند و آیا اساسا آمریکا آمادگی مذاکره با ایران را دارد که به نظر می‌رسد، آمریکا فضا را برای مذاکره با ایران مناسب می‌بیند. البته این روزها ایران و آمریکا همدیگر را ارزیابی می‌کنند تا ببینند، مذاکره برای شان منفعتی خواهد داشت یا نه؟
وی در همین زمینه توضیح داد: اگر در داخل ایران تصمیمی جدی برای مذاکره گرفته شود و موضوع در شورای عالی امنیت ملی به تصویب برسد، مخالفان داخلی هم کنترل می‌شوند. تاکید می‌کنم، اگر مذاکره مصوبه شورای عالی امنیت ملی باشد، مشکل و مساله خاصی پیش نخواهد آمد.
بهشتی پور یادآور شد: اینکه با توجه به رویدادهای یکسال اخیر جهان و به ویژه منطقه، شرایط حاکم بر میان دو کشور بهتر یا بدتر شده است، پرسشی است که پاسخ دقیق و صریح ندارد. اما مشاهدات نشان می‌دهد، ضرورت مذاکره برای رفع تحریم‌ها در ساختار سیاسی ایران درک شده است که این تفاوت عقیده ریشه در رخدادهای یکسال اخیر دارد تا «مذاکره» برای طرف ایرانی قابل قبول قلمداد شود.
