روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: ابراز نگرانی از اوضاع داخلی کشور و بعضی رفتارهای فعالان سیاسی و تصمیم‌سازان جاخوش کرده در پستوهای قدرت، اگر منجر به غفلت از موضوعات اساسی و تهدیدها و خطرها نشود، خوبست و باید از آن استقال هم کرد.
متأسفانه آنچه این روزها مشاهده می‌شود آنچنان رنگ و بوی سیاسی و نشانه‌هائی از جنگ قدرت دارد که با هیچ توجیهی نمی‌توان نگاه خوشبینانه به آن داشت و آن را نوعی تلاش برای غافل ساختن مسئولین از موضوعات اساسی و تهدیدها و خطرهائی که از هر طرف در کمین کشور هستند ندانست.
مروری بر سر خط خبرهای منطقه تا آنجا که به منافع ملی ما مربوط می‌شود، به روشنی نشان می‌دهد کشور ما با تهدیدهای بالقوه زیادی از جهات مختلف مواجه است. در مرزهای غربی، رئیس جمهور ترکیه سرمست از باده پیروزی ظاهری در سوریه با صراحت می‌گوید: همسایگان ترکیه باید تحولات منطقه را «ترکیه محور» ببینند!
یک قدم آنطرف‌تر در دمشق، جولانی سرکرده تروریست‌های تکفیری مستقر در سوریه برخلاف ادعاها و وعده‌های روزها و هفته‌های اول سلطه‌اش بر این کشور حالا می‌گوید انتخابات را ۴ سال به تعویق انداخته است.
التهابات در سوریه، لبنان، فلسطین، جنگ در یمن، مسابقه سران و شیوخ عرب برای مصافحه با جولانی که در حال سرعت گرفتن است، روسیه سفارت خود در دمشق را فعال‌تر کرده، جنگ مرزی پاکستان با طالبان افغانستان شدت گرفته، حکومت خودخوانده طالبان آب رودخانه هریرود را هم به روی ایران بسته، عناصر داعشی نفوذیافته از افغانستان به داخل کشورمان درصدد ایجاد موج جدیدی برآمده‌اند، وزیر خارجه گروه تروریستی تکفیری طالبان که افغانستان را تحت سلطه خود دارد با وزیر خارجه جولانی که او هم سال‌ها عضو گروه‌های تروریستی تکفیری بوده تماس گرفته و اعلام همبستگی کرده، شرق کشور در اثر ورود بی‌مهار داعشی‌های طالبانی که یادآور توطئه محمود افغان است، در معرض التهاب است و وعده اخراج اتباع غیرمجاز افغانی اعم از ۱۰۰ میلیون تومانی‌ها و غیر آنها بدون آنکه عملی شود به فراموشی سپرده شده است و آنان در سرتاسر کشور جولان می‌دهند و مشاغل حساس اقتصادی را در دست دارند و بشدت مشغول زاد و ولد هستند و به‌زودی بزرگ‌ترین اقلیت کشور را تشکیل خواهند داد.
با وجود اینهمه تهدید، آیا استمرار جنگ قدرت میان اصولگرا و اصلاح‌طلب و دامن زدن به مسائل فرعی، مشکوک به نظر نمی‌رسد؟
در تمام کشورهائی که ما مسلمانان حکومت‌های آنها را به دلیل پای‌بندی به تعالیم دینی، خارج از چارچوب‌های منطقی می‌دانیم، احزاب و گروه‌ها حتی اگر در اوج اختلاف و منازعه با همدیگر قرار داشته باشند، وقتی کشورشان را در معرض تهدید ببینند اختلافات را کنار می‌گذارند و با وحدت و انسجام به مقابله با تهدیدها می‌پردازند. ما که از دین وحدت‌آفرین اسلام پیروی می‌کنیم باید بیش از سایرین به وحدت کلمه پای‌بندی نشان بدهیم و هرگز منافع ملی را قربانی اختلافات داخلی نکنیم. بی‌توجهی به این اصل بسیار مهم، زیانبارترین خطا در حکمرانی است که عوارض منفی آن به آسانی قابل جبران نیست.
با این واقعیت تلخ متأسفانه ما سالهاست که در کشورمان مواجه هستیم و نصایح مکرر امام خمینی که در طول ۱۰ سال رهبری بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همواره کارگزاران نظام را به وحدت و پرهیز از اختلاف و تفرقه توصیه می‌کردند را راهنمای عمل خود قرار ندادیم.
با صراحت و تأکید اعلام می‌کنیم شرایط پیرامونی کشورمان از چهار طرف به ویژه شرق و غرب و شمال اکنون بگونه‌ایست که فقط با هوشیاری مسئولین و انسجام ملی می‌توانیم تهدیدهای ناشی از آن را خنثی کنیم. راه عبور از گردنه پرپیچ و خمی که در این مقطع با آن مواجه هستیم، فقط برخورداری حکمرانی از پشتوانه مردمی است.
پشتوانه مردمی را تنها از طریق اصل قرار دادن مردم با رعایت حقوق آنان در تمام زمینه‌های مادی و معنوی می‌توان تأمین کرد. پرهیز جناح‌ها و احزاب و گروه‌ها از منازعات در مرحله بعدی، اصلی است که جامعه امروز ما بشدت نیازمند آنست. با کنار همدیگر قرار گرفتن این دو اصل است که وحدت و انسجام کامل در جامعه محقق خواهد شد و کشور به راحتی از گردنه‌های پرپیچ و خم عبور خواهد کرد. ملت ایران همواره این آمادگی را داشته و اکنون نیز دارد. آنچه مهم است اینست که مسئولان به اصل رعایت حقوق مردم و جناح‌ها و احزاب به اصل پرهیز از جنگ قدرت پای‌بندی عملی نشان دهند.
