سجاد تبریزی: خانههای قدیمی محله تاریخی اودلاجان، کماکان محلی برای اشاعه فرهنگ ملی ماست، فرهنگی بر پایه محبت، نوع دوستی و ستایش زیبایی. خانههایی که با هدایت آسیبهای اجتماعی به محلات قدیمی یکی پس از دیگری از سکنه تخلیه و رها شدند تا کسانی از آن بهرههای غیرمتعارف ببرند. خانه «نیاک» از جمله این خانههای قدیمی تهران است که از گزند روزگار، از دست دلالان، از بیکفایتی مسئولان جان سالم به در برده و حالا به ملجائی برای کودکان درگیر پیوند مغز استخوان بدل شده است. خانهای کوچک، پر انرژی و به غایت زیبا که ما را با خود به سبکی از زندگی نسل و نسلهای پیشین میبرد، سرشار از آرامش و احساس بی نیازی. خانه نیاک، محلی برای تولید و نمایش صنایع دستی است که در کنار کار اصلی خود، محلی برای رجوع بچههایی درگیر فرایند درمان پیوند مغز استخوان شده است، جایی که آنها میتوانند در آن دور هم جمع شوند، آموزش هنری ببینند و نمایشگاه برگزار کنند.
خانه نیاک، محلی برای تولید و نمایش صنایع دستی است که در کنار کار اصلی خود، محلی برای رجوع بچههایی درگیر فرایند درمان پیوند مغز استخوان شده است...