حسین راغفر، عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا در گفتگو با «اطلاعات آنلاین» با اشاره به استمرار موج گرانی در بازارهای مختلف مسکن، پوشاک، مواد خوراکی و مصرفی، اظهار داشت: تورم، بیکاری و در نتیجه وضعیت نامطلوب اقتصادی را نمی توان انکار کرد و مردم نیز به شکلهای مختلفی که کاملا قابل پیش بینی هستند، به وضعیت موجود واکنش نشان میدهند. البته این فقط مختص ایران نیست و در هیچ جای دنیا مردم نسبت به وضعیت نامطلوب شرایط زندگی شان بی تفاوت نبوده و نیستند.
این تحلیلگر اقتصادی در ادامه گفت: بحران ها، مخصوصا بحران های اقتصادی خود را به شکل نامناسبی در اجتماع ظهور و بروز میدهند. یعنی اگر میبینیم، جرم و جرائم در کشور زیاد شده است، ریشه در شرایط اقتصادی دارد. یعنی وقتی توان خرید مردم کم میشود، طبیعی است که مردم به لحاظ روحی و روانی آسیب میبینند که اثار غیرقابل جبرانی به همراه دارد.
به گفته وی، اگر زمینه برخی از آسیب های اجتماعی گسترش یافته است، تحت تاثیر محدودیت های اقتصادی بوده است. محدودیتهایی که به علل مختلف خودنمایی میکنند.بنابراین اگر درباره این موارد تدبیر شود و مورد توجه قرار بگیرد، میتوان برای هر کدام از بحرانها راه حلی مناسبی پیدا کرد.
او تصریح کرد: این شرایط نگران کننده، نتیجه اصرار تصمیم گیران و مجریان به سیاستهای غلط و غیر واقع بینانه بوده است. البته مردم در قِبال آسیبهایی که مواجه میشوند، ساز و کار دفاعی دارند. با این توضیح که «دفاع» از طریق آسیب به دیگران خودش را نشان بدهد یا اینکه در قالب رشد آسیبهای روحی و روانی شخصی افراد بروز کند؟ مثل افسردگی و رشد افسردگی در جامعه و یا حتی به اشکال مخربتر ابراز وجود کند. در واقع خودِ حاکمیت و مسئولین هستند که به دلیل فقدان تجربه و آگاهی از وضعیت موجود، با فعالیت شان بحران را تشدید میکنند. تاکید و تکرار میکنم، به هیچ وجه نمیشود گفت مردم نسبت به مشکل اقتصادی بی تفاوت هستند.
وی توضیح داد: اگر دولت چهاردهم بتواند در تصمیم گیری بر اساس واقعیتها عمل کرده و از تصمیم های غیرکارشناسی و هیجانی پرهیز کنند، میتوان به کاهش مشکلات امیدوار شد. در غیر اینصورت اگر سیاست گذاری غلط تداوم داشته باشد، رشد جرم و جرائم و درگیری گروههای سازمان یافته و... اتفاق میافتد.
راغفر در پایان یادآور شد: این که تحریم ها، اقتصاد کشور را به هم ریخته است، نکته درستی است اما علی رغم این وضعیت نامطلوب، در کشور به قدری پتانسیل داریم که با «تجدیدنظر در رویکردها و تصمیم سازی ها» میتوانیم حتی المقدور دغدغههای عمومی را کمتر کنیم.