محمد علی مهتدی: مثل همیشه، آمریکا و رژیم صهیونیستی، باز هم دچار اشتباه در محاسبه شدند. پس از یک رشته عملیلت تروریستی، از انفجار پیجرها و وسایل ارتباطی گرفته تا ترور فرماندهان نظامی و ترور دبیرکل حزب الله لبنان و حمله های وحشیانه به تمامی شهرها و روستاهای طرفدار مقاومت در سراسر لبنان و تبدیل جنوب این کشور به زمین سوخته، رژیم صهیونیستی بهترین واحد های رزمی خود را درمرز با لبنان مستقر کرد تا با پیشروی سریع در زمین و اشغال جنوب تا رودخانه لیتانی و شاید هم بیشتر، به مقاومت در لبنان پایان دهد و حدود ۲۰۰ هزار آواره صهیونیست را به خانه هایشان در منطقه الجلیل باز گرداند.
اما آنچه اتفاق افتاد کاملا مغایر با انتظارات رژیم بود. از یک سو، تکاوران تیپ گولانی که قصد پیشروی در زمین را کردند با واکنش شدیدی از سوی رزمندگان مقاومت مواجه گشتند و با دادن تلفات سنگین مجبور به عقب نشینی شدند.
در برخی از مواقع، حتی بالگردهای اعزامی برای انتقال اجساد کشته ها و زخمی ها، زیر باران آتش مقاومت نتوانستند مأموریت خود را انجام دهند. گاه مقاومت اجازه اندکی پیشروی را به نیروهای مهاجم داد تا در شرایط مناسب تری با آنها درگیر شوند.مهاجمان وارد چند خانه در یکی از روستاها شدند و با گرفتن چند عکس ادعا کردند که پیشروی کرده اند ولی ساعتی بعد در کمین افتادند و با دادن تلفات سنگین مجبور به فرار شدند. یک بار هم در منطقه رأس ناقوره آنها با پنهان شدن پشت نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد، یونیفیل، اندکی پیشروی کردند که البته صدای اعتراض فرماندهان یونیفیل بلند شد و مقاومت این بار هم تانک‌ها و نفرات دشمن را به آتش کشید.
به هر حال، اینک که بیشتر از دوهفته از استقرار و تهاجم واحد های نخبه ارتش صهیونیستی می گذرد، آنها حتی نتوانسته اند چند متر هم در خاک لبنان پیشروی کنند. بدتر از این، آنها نمی دانند تانک‌ها و تجمعات نظامیان خود را کجا پنهان کنند تا از تیررس نیروهای مقاومت به دور باشند. حتی وقتی در خانه های مسکونی و پشت انبوه درختزارها پنهان می شوند پهپاد مقاومت آنها را می بیند و زیر آتش قرار می دهد. از سوی دیگر، مقاومت که حمله های موشکی خود را تا کنون در منطقه جلیل با دامنه ۳۰ تا ۴۰ کیلومتری انجام می داد، اینک این دامنه را تا بندر حیفا گسترش داده و باران موشک های نقطه زن و دوربُرد خود را روی همه شهرها و روی حیفا و تل آویو فرو می ریزد و هزاران نفر را روانه پناه گاه ها می کند.
با تعطیلی بندر ایلات در خلیج عقبه زیر فشار انصارالله یمن، اینک بندر حیفا در ساحل مدیترانه ریه تنفسی رژیم صهیونیستی است که آن هم زیر فشار موشک های حزب الله از خدمت خارج می شود و رژیم صهیونیستی در خفقانی شدید فرو می رود. جالب است که در گذشته ارتش صهیونیستی به ساکنان حومه بیروت هشدار می داد که برای حفظ جان خود ، فلان ساختمان ها را تا فاصله ۵۰۰ متری تخلیه کنند، اینک مقاومت به ساکنان حیفا هشدار می دهد که برای حفظ جان خود، کلیه ساختمان های نزدیک به مراکز نظامی را تخلیه کنند و از
آنها فاصله بگیرند.
از این رویدادها دو نتیجه به دست می آید: نخست آنکه اگر رژیم صهیونیستی حمله به لبنان را با هدف بازگرداندن آوارگان به خانه هایشان در منطقه الجلیل آغاز کرد، اینک نه فقط امکانی برای بازگرداندن این آوارگان ندارد بلکه چند صد هزار آواره جدید از شهر حیفا و شهرک های حومه تل آویو هم به این آوارگان اضافه می شوند که معلوم نیست به کدام منطقه امن می توانند بگریزند. بحرانی که رژیم نمی تواند راه حلی برای آن بیابد. نتیجه دوم اینکه همچنان که شهید سید حسن نصرالله، قبلا تاکید کرده بود، مقاومت به هیچ شخص یا فرمانده ای وابسته نیست و در هر شرایطی وظیفه خود را طبق سناریوهای از پیش تعیین شده، انجام می دهد.
آنچه اینک در جنوب لبنان چه در مورد ممانعت از پیشروی دشمن و چه در مورد موشک باران حیفا و دیگر شهرها در فلسطین اشغالی جریان دارد همان است که اگر شخص دبیرکل و همه فرماندهان نیز شهید نشده بودند انجام می گرفت.
اینک که نتانیاهو با درماندگی کامل، شعار «آرماگدون» یا جنگ آخرالزمانی را سر می دهد، دو راه بیشتر در برابر خود ندارد: یا به همین جنگ که پایان آن خودکشی است ادامه دهد یا اینکه آتش بس را طبق شروط مقاومت بپذیرد. نبیه بری، رئیس جنبش امل و رئیس پارلمان لبنان که از سوی مقاومت مامور مذاکره است، در دفتر کار خود در عین التینه بیروت، آماده است با آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا دیدار کند و شرایط مقاومت برای آتش بس را به وی اطلاع دهد.
