دیجیاتو نوشت: کودکان تمایل بیشتری داشتهاند که اسرار خود را با رباتها در میان بگذارند و از جایگزین شدن آنها با معلمان استقبال کردهاند.
برای انجام این تحقیق، کودکان به گروههای مختلفی تقسیم شدند و فیلمهایی از رباتها و انسانها به آنها نشان داده شده است. در این ویدیو، ربات و انسانها مشغول برچسبگذاری اشیا مختلفی هستند. کودکان با برخی از این اشیاء آشنایی داشتهاند و همچنین اشیاء جدیدی نیز به آنها نمایش داده شده است.
برای بررسی میزان اطمینان کودکان به انسانهای دیگر و رباتها نیز در برخی از قسمتهای ویدیوها، اشیاء بهطور نادرست توسط انسان و ربات نامگذاری شدهاند؛ بهعنوان مثال، هنگام نمایش یک بشقاب نام قاشق نمایش داده شده است. با این آزمایش، محققان تلاش داشتند تا حس کودکان در مورد اینکه به چه کسی میتوانند اعتماد کنند را درک کنند.
در حالی که در ویدیوها تلاششده تا قابلیتهای انسان و ربات بهیکاندازه قابل اعتماد نمایش داده شود، اما احتمال بیشتری وجود داشته که کودکان بخواهند نام اشیاء جدید را از رباتها سوال کنند و همچنین برچسب آنها را دقیقتر میدانند.
علاوه بر این، کودکان تمایل بیشتری داشتهاند که اسرار خود را با رباتها در میان بگذارند و با آنها دوست شوند. همچنین کودکان از جایگزینی معلمها با رباتها استقبال کردهاند.
چندین نکته قابلتوجه دیگر در این تحقیق وجود دارد. بهعنوان مثال بچههای بزرگتر نسبت به بچههای کوچکتر به انسانها اعتماد بیشتری داشتهاند، اما این موضوع فقط زمانی درست است که نشان داده شده باشد رباتها در مقایسه با انسان غیرقابل اعتماد هستند.
در مجموع، نتایج این تحقیق که در مجله Computers in Human Behavior منتشر شده است، نشان میدهد که کودکان فکر میکردند به روباتها بهتر از انسانها میتوان اعتماد کرد.