زهره گردان خبرنگار اطلاعات نوشت: خانه‌تکانی درون و ایجادِ تغییرات مطلوب در ذهن و زندگی، همواره موردتوجه ما انسان‌ها بوده است؛ به ویژه ما ایرانیان، اغلب همزمان با تحول شگرفِ زمین و آسمان و وزیدنِ بادِ مست‌کننده بهاری وسوسه می‌شویم که جان خود را هم در معرض این تغییر قرار دهیم و از حال بد به حال خوب متحول شویم.
پس در این چند هفته پایان سال، خودت را بتکان و برای تغییر درونی آماده شو. ذهنت را از باورهای راکد رها کن تا جایی برای افکار بهتر باز شود. نقاط ضعف و قوت وجودی‌ات را واکاوی و برنامه‌های زندگی‌ات را سبک و سنگین کن و آماده شو تا سالی را که می‌آید از نو آغاز کنی. بگذار جانت قدری سبکبال شود و از زیر آوار سنگین افکار بیهوده و برنامه‌های ناتمام بیرون آید اما این رهایی، این تغییر، این اوجِ حال خوب چگونه امکان‌پذیر است؟
افسانه فراهانی، مدرس توسعه فردی معتقد است حال نو با سال نو ایجاد نمی‌شود. باید ذهن را خانه‌تکانی کرد و گرد و غبار از وجود زدود و چه زمانی از اسفند ماه برای این کار بهتر و مناسب‌تر؟
وی می‌گوید: اسفند که می‌آید بسیاری از افراد را قرار نیست. همه در تقلا به امیدِ رسیدن نوروز و نقطه تغییر، اما این دگرگونی در هیچ نوروزی اتفاق نمی‌افتد مگر این که لختی از تقلا دست بردارید، آرام بگیرید و اندکی اندیشه کنید.
اول درباره کارهای نیمه‌تمامِ سالی که گذشت بیندیشید، سپس قلم بردارید و آن‌ها را فهرست‌وار بنویسید. همان‌جا سرنخ‌هایی برای شروع تغییر در زندگیتان پیدا می‌کنید. برخی امورِ مانده در ذهنتان مثل وسایل اضافه انباری منزلتان هستند. آن‌ها را از وجودتان بیرون بریزید و به برخی دیگر که برایتان اولویت دارد، توجه کنید. این توجه، نیازمند برنامه‌ریزی است ,
قطعا برنامه‌ریزی، زمانِ ارزشمندی را از شما می‌گیرد اما همین زمان طلایی، انرژی‌های نهفته ذهنتان را آزاد می‌کند و شما را به سمت تغییر پیش می‌برد.
مدرس دوره آموزشی «حال خوب سال خوب» معتقد است همه افراد در حوزه مهارت‌های ارتباطی نیاز به خانه‌تکانی دارند و می‌گوید: از خود بپرسید در سالی که گذشت از ارتباط با چه کسانی سود بردید و از ارتباط با چه کسانی ضرر کردید؟ این سود و زیان حتما نباید مادی باشد، بعد عاطفی و معنوی ماجرا هم بسیار اهمیت دارد. بر اساس پاسخی که به خود می‌دهید باید نت ورک (بازاریابی شبکه‌ای) ارتباطی خود را تغییر دهید.
روی برخی جریان‌ها گشایش ایجاد کرده و برخی دیگر را قطع کنید. ارتباطاتِ در نوسان یا غیرضروری زندگیتان را حذف و ارتباطات مفید را پررنگ‌تر کنید و بدانید با همین خط زدن‌ها و هایلایت کردن‌های ارتباطی، کلی از انرژی‌های ذهنتان رها می‌شود. در حوزه رشد عاطفی، لازم است به بخش ارتباط با والدین و فرزندان توجه ویژه‌ای داشته باشید. قطعا حوزه رشد کاری هم بخش مهمی از زندگی است که نیاز به بازنگری دارد. درباره پیشرفت‌ها و پسرفت‌های کاریتان بنویسید تا متوجه می‌شوید چه مسیرهایی را باید ادامه داده و چه راه‌هایی را باید تغییر دهید.
برنامه‌ریزی
بسیاری از افراد، پایان سال را مغتنم می‌شمرند تا برنامه‌ریزی کنند و زیرساخت‌های زندگیشان را از نو بسازند، اما متأسفانه عده‌ای موفق نمی‌شوند و حجمی از بارِ کارهای ناتمام را در ذهن انبار می‌کنند. چه کنیم تا دوباره در سال جدید وارد این چرخه معیوب نشویم؟
فراهانی می‌گوید: باید با خودمان شفاف باشیم. عمر 200 ساله نداریم که بتوانیم همه‌چیز را یاد بگیریم و بفهمیم.
همین که افراد به اندازه چیزهایی که به خاطرش به دنیا آمدند حرکت کنند، بس است تا جای پایی در این زمین داشته باشند.
برای موفقیت، دست از زیاده‌خواهی بردارید و برای انتخاب‌هایتان به اشتیاق‌هایتان توجه کنید. از خود بپرسید هر روز صبح با اشتیاق انجام چه کاری بیدار می‌شوید، شوق یادگیری چه کلاسی، چه هنری، چه ورزشی؟ پاسخ این سؤال، برنامه اصلی زندگیتان را مشخص می‌کند. برای رسیدن به آنچه شوق انجامش را دارید، وقت بگذارید. از این شاخه به آن شاخه پریدن، شما را از مسیر اصلی دور می‌کند. فایل‌های ناتمامتان را ببندید یا اگر شهامت این کار را ندارید و می‌گویید برای آن زحمت کشیده‌اید، فعلا روی آن فکر و برنامه‌ریزی نکنید تا وقتی برایش آزاد شود.
من کیستم؟
فراهانی می‌گوید: در برنامه‌ها و اهدافتان از خود بپرسید من کیستم؟ آفرینش هر کس قطعا دلیلی داشته و به همین خاطر این‌جا حضور دارد. اگر من به این دنیا آمده‌ام، یعنی انسان منحصر به‌فردی هستم و بزرگ‌ترین رسالتم، کشف خویشتن خویش است. ذهن هشیار، توانایی پاسخ دادن به این سؤال را ندارد.
برای دریافت جواب، به منِ درونی خود پناه ببرید. از طریق نجواهای کوچک باید اعلام حضور کنید. خود را لابه‌لای این مطالب پیدا کنید و ورق بزنید. بعد به نقطه‌ای می‌رسید که متوجه می‌شوید دستاوردهایتان بی‌ارزش است. این‌جا پایان راه نیست، اتفاقا آغاز راه جدیدی است در سطح دیگری از تفکر، چون فهمیده‌اید چراغی که بیرون را روشن می‌کند، قابلیت روشن کردن درون را ندارد.
وی می‌افزاید: در زمان خانه‌تکانی قدری تأمل کنید و از خود بپرسید با چه هدفی این کار را انجام می‌دهید؟
اگر صرفا به دلیل خوشامد دیگران باشد که از مسیر دور افتاده‌اید، اما اگر به خاطر خوشامد خودتان و پاکیزگی منزلتان این کار را انجام می‌دهید، خوب است، به شرط آن که افراط نکرده و برنامه‌های روتین روزانه‌تان را کنسل نکنید.
به اعتقاد این مدرس کوچینگ فردی، متأسفانه برخی افراد چنان در چرخه رقابت برای خانه‌تکانی و نو شدن ظاهر گیر می‌کنند که به ناچار از همه کلاس‌ها و برنامه‌های آموزشیشان در این ماه دست می‌کشند و این اشتباهی محض است.
توجه به بعدِ معنویِ وجودی
انسیه پاشاخانی، مدرس کوچینگ فردی هم در پاسخ به این سؤال که خودتکانی را از کجا باید شروع کرد، می‌گوید: در گام نخست باید به بعد معنوی وجودی خود توجه کنید. افراد، جدا از بعد مادی از یک بعد معنوی هم برخوردارند که بسیاری اوقات متأسفانه از آن غفلت می‌کنند (البته منظورم از معنویت دین و ایمان افراد نیست).
ما فراموش می‌کنیم روحی هستیم که بر جسم سوار شده‌ایم و توجهمان را اغلب بر همین جسم مادی متمرکز می‌کنیم.
فراموش می‌کنیم هدفمان از زیستن روی این کره خاکی چیست و یادمان می رود به دلیل وجود رسالتی که بر شانه‌هایمان سنگینی می‌کند به دنیا آمده‌ایم.
برای این که حال درونیمان خوب شود باید به هدف از زیستن و رسالتی که بر عهده داریم، بیندیشیم و در آن مسیر حرکت کنیم.
ما هاله‌ای (نوعی میدان انرژی) هفت‌رنگ اطراف جسم مادیمان داریم که نیاز به پاکسازی دارد.
پاکسازی این هاله‌ها تأثیر مستقیمی روی حال درونیمان می‌گذارد و به این علت بیشتر از بعد جسمانی اهمیت دارند، اما متأسفانه تعداد افرادی که به فکر پاکسازی این هاله‌ها هستند، اندک است.
خیلی اوقات افراد برای تغییر حالشان به نوکردن خانه و تغییر وضع ظاهرشان پناه می‌برند، بعد اتفاق خاصی نمی‌افتد و بیشتر حالشان بد می‌شود.
چه بهتر روزی قبل از سال نو بنشینیم و قدری تامل کنیم. به این فکر کنیم که در سالی که گذشت، چقدر رشد کرده‌ایم، عمیق‌تر شده‌ایم، درکمان نسبت به مسائل بیشتر شده است؟ فکر کنیم چقدر در بعد معنویت و اخلاقیات تغییر کرده‌ایم؟
در این بررسی‌ها متأسفانه برخی به این نتیجه می‌رسند که نه‌تنها رشدی نداشته‌اند که در سراشیبی هم افتاده‌اند.
او می‌افزاید: جالب است بدانید دلیل قدرتمندی گردباد، خلاء درونی آن است. ما در آستانه سال نو از همین قانون استفاده می‌کنیم. کلی وسایل قدیمی را بیرون می‌ریزیم تا با ایجاد خلاء، جایی برای خرید وسایل جدید باز کنیم، ولی در این میان از یاد می‌بریم که روحمان هم باید اضافات خود را دور بریزد.
روحمان باید حسدها، حسرت‌ها، غصه‌ها، کینه‌ها و تمام ناخالصی‌ها را دور بریزد تا قدرت بگیرد و بتواند جایی برای درک بهتر خود و معنویت باز کند.
