مهسا خانی خبرنگار اطلاعات نوشت: باورش کمی سخت است، استانی که میزان بارش سالانه اش از حدود ۲۰میلیمتر عبور نمی کرد، اکنون به رغم خسارات ناشی از بارش های 2 هفته گذشته، کفِ زمین ترک خورده اش پُرآب شده است اما دریغ که حجم زیادی از این آب به دلیل اجرا نشدن طرح های اصولی مهار نظیر آبخیزداری؛ به هدر می رود.
مردم سرزمین آفتاب سالها بود که با بارندگی غریبه بودند و کمبود آب با زندگی مردم سیستان و بلوچستان عجین و گره های بسیاری در پس کمبود این مایه حیات، در این خطه از کشور ایجاد شده بود.
51 درصد از مردمان سیستان و بلوچستان در روستاهایی سکونت دارند که به سبب خشکسالی، کشاورزی و دامداری خود را تا حدی از دست داده اند؛ درحالی که اگر طی سال های گذشته تدابیر لازم برای مهار آب و استفاده از آن نظیر آبخیزداری اجرا می شد، اکنون حجم زیادی آب در این منابع ذخیره شده بود و به هدر نمی رفت. البته طی دهه های گذشته چند سد در استان ایجاد شده است،درحالی که به گفت کارشناسان ساخت سد بیش از این نباید انجام شود بلکه طرح های دیگر نظیر آبخیزداری می تواند نتایج خوبی به همراه داشته باشد.
آب نعمتی بسیار ارزشمند خصوصاً در منطقهای مثل سیستان و بلوچستان است که متاسفانه تاکنون مسولان ذیربط نتوانسته اند فکری برای مدیریت آن کنند و بهره برداری لازم را به عمل آورند که همین امر هم موجب هدر رفت آب می شود و هم وقوع سیلاب را درپی دارد.
منطقه سیستان و بلوچستان از یک طرف تحت تأثیر جریانهای جوی متعدد مانند جریان بادی شبهقاره هند و بارانهای موسمی اقیانوس هند است و عمده بارندگی آن در فصل زمستان رخ میدهد، ولی در سالهای گذشته بهرهبرداری از این منابع بدون توجه به توان طبیعی آنها سبب پسرفت و کاهش نفوذپذیری خاک و زوال پوشش گیاهی، سیلابهای عظیمی را تجربه کرده است، به گونهای که در سیل سال ۹۵ تعداد ۳ روستا کاملا تخلیه و در سیل سال ۹۸ هم ۱۴ شهرستان درگیر سیل شدند.
بر اثر بارشهای زمستانی در هفته دوم اسفندماه ۱۴۰۲ و وقوع سیلاب در استان سیستان و بلوچستان، واحدهای مسکونی دچار آبگرفتگی شدند و خسارات فراوانی به زیرساختهای شهری و روستایی وارد شد و تعدادی از راههای ارتباطی اصلی و فرعی و روستایی در جنوب استان مسدود شدند. بیشترین مسیرهای مسدود شده در شهرستانهای «سراوان»،«مهرستان»، «گلشن»، «چابهار» و «قصرقند» واقع شده و در صورت تداوم بارندگی احتمال افزایش مسیرهای بسته شده همچنان وجود دارد.
بر اساس اعلام مدیرکل دفتر مدیریت بحران استانداری سیستان و بلوچستان، بیشترین مسیرهای بسته شده در بلوچستان در شهرستانهای «دشتیاری»، «قصرقند»، «فنوج» و «دلگان» واقع شده و بازگشایی آن ها نیازمند فروکش کردن طغیان رودخانههای محلی است.
۱۶ شهرستان و ۱۹۴۷ روستا در شهرستانهای نیک شهر، قصرقند، دشتیاری، چابهار، کنارک، خاش، سیب و سوران، فنوج، ایرانشهر، میرجاوه، دلگان، ســراوان، زاهدان، نیمروز، سرباز و مهرستان در استان سیستان و بلوچستان از ۹ اسفندماه سال جاری به شدت تحت تأثیر سیلاب قرار گرفتهاند و با توجه به پُر شدن سد زیردان در شهرستان دشتیاری، در بخشهای پیر سهراب و پلان، آبگرفتگی معابر رخ داده و خانهها، زمینهای کشاورزی و دامها هم از این سیلاب در امان نماندند.
سیل ویرانگر اگرچه مردمان این استان را با مشکلات بسیاری مواجه کرد، اما اگر از هرکسی در این خطه سئوال شود، پاسخ خواهد داد که برکات این بارشها به مراتب بیشتر و ماندگارتر از خسارتهایش است، این مردم رنج کشیده، سالهاست که چشم به آسمان و دست دعا به درگاه خداوند دارند تا خشکسالی و گرد و خاک از چهره سرزمینشان زدوده شود.
شدت گرفتن بارشها منجر شد تا ۱۴شهرستان سیستان و بلوچستان با پدیده سیلاب و آبگرفتگی مواجه شوند و همچنین سیل منجر به آسیب رساندن به پلها، راههای ارتباطی و آبگرفتگی منازل در جنوب این استان شد که در این باره تاکنون به بیش از ۲۴هزار نفر امدادرسانی شده است .
خسارات 22 هزار میلیارد تومانی سیل
شدت گرفتن سیل در جنوب سیستان و بلوچستان همراه با بروز مشکلات برای مردم مانند بسته شدن راهها و ورود آب به خانهها بود.
حجم خسارات وارده در پی وقوع سیلاب و طغیان رودخانههای فصلی به زیرساختهای در جنوب سیستان و بلوچستان به 3 حوزه راه و کشاورزی و مسکن سنگین برآورد شده، به طوری که مدیرکل دفتر مدیریت بحران استانداری استان اعلام کرده است که بر اساس برآورد اولیه تاکنون ۲۲هزار میلیارد ریال خسارت در پی وقوع سیلاب به زیرساختهای استان وارد شده است و گروههای مجهز ارزیاب با حضور در مناطق درگیر سیلاب در حال بررسی برآورد دقیق این خسارتها هستند.