خبرفوری نوشت: رضا فیاضی بازیگر پیشکسوت گفت: شبکه نمایش خانگی، با تلویزیون یکدست نیست. همه ما مردم این کشور هستیم و بازیگرها نیز همان بازیگرها هستند، اما اتفاقاتی در شبکه نمایش خانگی می‌افتد که در صداوسیما نیست.
اگر قرار است در تلویزیون دکمه آخر یقه‌ام را هم ببندم، چرا در شبکه‌های نمایشی، بازیگران لخت می‌شوند و به سونا و حمام می‌روند؟
زمانی حتی در گفتن کلمه عزیزم و بازی شطرنج و گل سرخ محدودیت داشتیم.
من ایرانی‌ام و مملکت خودم را دوست دارم. عاشق فرهنگ و تمدن ایرانی‌ام. هم خانواده و فرهنگ خانواده را می‌شناسم، در ادبیات و فرهنگ کشور خود قلم هم زده‌ام. این مسائل بدیهی است و آدم دوست دارد در مملکت خودش کار کند.
پس از کودکان دهه شصت، در دهه های بعدی، کودکان ما چه خاطره‌ای دارند؟ چه کسی برای کودکان ما خاطره‌سازی می‌کند؟ چرا از اشخاص با تجربه و متخصص در زمینه کودک استفاده نمی‌شود؟ افرادی مثل من تجربه و تخصص دارند در حوزه کاری خود قرار نمی‌گیرند؛ درصورتی که من نویسنده و کارگردان هستم. من سال‌ها برای کودکان کار کردم و انتطار دارم از من استفاده شود اما در تمام برنامه‌ها جوانان بی تجربه را می‌بینیم که از تجربه پیشکسوتان استفاده نمی‌کنند.
بی علاقگی مسئولین به کار و دنیای کودک مشکل‌ساز شده‌است. اگر به این موضوع اهمیت داده می‌شد شرایط جامعه ما بسیار متفاوت می‌شد و در فرهنگ تاثیر قطعی داشت
