به گزارش «اطلاعات آنلاین»، نکته تاریک و زشت دیدار دیشب آلومینیوم اراک و پرسپولیس که به شکست تیم میهمان یعنی پرسپولیس انجامید در بیرون ورزشگاه دیده شد؛ جائیکه محمد حسین کنعانی زادگان بازیکن پرسپولیس شعارهای تعدادی از هواداران ناراضی را تاب نیاورد و به سبک فیلم فارسی ها با مشت و لگد به جان یک فرد افتاد.
درباره کنعانی زادگان و رفتارهای عجیبش طی سالهای اخیر هر چه بگوییم کم است. این بازیکن که بعد از شکست تیم ملی در جام ملتهای آسیا به باشگاهش برگشته تا باری از روی دوش پرسپولیس بحران زده بردارد، مثل تمام این سالها با رفتارهای عجیب خود به دردسر تیمش مبدل شده است.
اینکه یک بازیکن در سطح ملی و در جامه یکی از پرطرفدارترین تیم های کشور قدرت کنترل اعصاب خود را نداشته باشد و اینگونه اختیار از کف بدهد، ناشی از فقدان ظرفیت بالاییست که لازمه موفقیت یک فوتبالیست در این سطح است.
اگر به سیاهه رفتارهای این بازیکن در سالهای اخیر نگاه کنید مشخص می شود که ظاهرا درس گرفتن و اصلاح شدنی در کار نیست.
در این بین نقش بزرگترهایی که بزرگتری نمی کنند را نباید نادیده گرفت؛ هم در تیم ملی و هم در باشگاه پرسپولیس.
بی شک اگر همان روزی که این بازیکن با رفتاری عجیب شان اردوی تیم ملی را پایین آورد برخی برای ماست مالی کردن آن اتفاق تلاش نمی کردند؛ یا روزی که در جریان دیدار تیم ملی در جام کافا دست به آن حرکات بچگانه زد به یکی دو بازی بیرون نشاندنش بسنده نمی شد امروز شاهد چنین حرکتی از سوی او نبودیم.
باشگاه پرسپولیس که روزگاری جایگاه مردان بزرگی بوده نیز نسبت به رفتارهای بازیکن خود مسئول است. فردی که سرپرست و مدیر تیم است می بایست از بروز چنین صحنه هایی جلوگیری و حضور خود را تنها به تیپ زدن و جلوی دوربین رژه رفتن خلاصه نکند.
آفت نتیجه گرایی و باج دادن به بازیکنانی که از بد روزگار در دوران بی بازیکنی به ستاره مبدل شده اند، سست بودن صندلی های مدیریتی باشگاههای بزرگ و به تبع آن فقدان جسارت مدیریتی برخورد با بی اخلاقی ها و از همه بدتر مماشات بخش های اخلاقی و انضباطی فوتبال با این مدل جنجال ها عرصه را برای جولان جنجال سازان فراخ کرده است.
وقتی این مدل رفتارها را با نوع مواجهه ستارگان برخی تیم های حاضر در جام ملت ها که در زمان شکست برابر تماشاگران و مردم خود متواضعانه سر خم می کردند مقایسه می کنیم از خود می پرسیم؛ آیا حق این فوتبال قهرمانی در قاره است؟ این بازیکنان بدهکار به مردم اگر جامی بیاورند و افتخاری کسب کنند کسی حریفشان خواهد شد؟
