سعید رجبی فروتن نوشت: مجموعه مستند ایرانگرد در فصل‌هایی که پشت سرگذاشته است، به دلایل مختلفی مورد توجه علاقمندان به طبیعت ایران قرار گرفته است. کشف و نمایش زوایای پیدا و پنهان اقلیم متنوع ایران زمین، لحن روایی صمیمانه جواد قارایی و تصویربرداری خوب، توانسته است، موفقیت‌های زیادی را برای تیم سازنده این مجموعه به همراه آورد.
در فصل جدید ایرانگرد، متاسفانه به دلایلی جذابیت‌های آن کمتر از گذشته است. برخلاف روال معهود، قارایی به طبیعت پشت کرده و به شهرها رجوع کرده است. شهرهایی که پیش از این مرحوم حمید مجتهدی در مجموعه بلند مستند ایران تا حد زیادی با رویکرد حرفه‌ای به سراغ آنها رفت و تصاویر ماندگاری را از شهرهای تاریخی ایران برجای نهاد.
راز و رمز گیرایی ایرانگرد در آن بود که قارایی جوان با آشنا زدایی، سبکبال در مناطق دورافتاده و کمتر شناخته‌شده به جز هم آغوشی با طبیعت، سر سفره ساده عشایر و چادرنشینان می‌نشست و اعتماد آنها را برای راحت بودن جلوی دوربین جلب می‌کرد؛ بطوریکه حجابی به نام دوربین در میان نبود و زندگی عریان هموطنان دامدار و کشاورز در برابر انظار مخاطبان بود.
در فصل ششم لااقل آنچه که در قسمت مربوط به شهر قزوین مشاهده می‌شود، در ظاهر و باطن تفاوت معناداری با فصول گذشته دارد. قارایی باید می‌دانست که به جز مستند ایران، مراکز صداوسیما و مستندسازان مختلفی به سراغ تاریخچه شهرها و مناطق تاریخی کشور رفته‌اند و موضوع در نگاه اول تکراری است. ایرانگرد نگرش تازه‌ای به حال و گذشته شهرها ندارد و اطلاعات آرشیوی را دستمایه گفتارمتن خود قرارداده است.
اما ایکاش کاستی ایرانگرد فقط در وجه تماتیک آن خلاصه می‌شد، در سری جدید نور و تصویر خوبی را شاهد نیستیم و بعضاً ابتدایی‌ترین نکات در باره وایت بالانس یا تراز سفیدی دوربین‌ها رعایت نشده است و به نظر می‌رسد تیم همکاران جدید قارایی وسواس و دقتی به اندازه عوامل همکار گذشته او ندارند.
مجموعه ایرانگرد اگر به بهانه سفرهای نوروزی هموطنان تولید شده و به روی آنتن رفته است تا آنها را با شهرهای زیبای کشور آشنا کند، اتفاقا نوروز بزنگاه خوبی برای گلگشت مردم در مناطق بکر و کمتر شناخته شده گوشه و کنار کشور است تا ضمن مصاحبت با روستانشینان و عشایر، شگفتی‌های طبیعت کم‌نظیر ایران را در دره‌ها، کوهها و دشت‌ها از نزدیک ببینند.
هواداران مجموعه آثار ایرانگرد، دوست دارند قارایی دوباره کوله بر دوش با تیم حرفه‌ای خود راهی مسیرهای پرپیچ و خم، دره‌های خوفناک، رودخانه‌های خروشان و ارتفاعات پرخطر شوند تا چشم‌اندازهای تازه‌ای را مشاهده کنند.
