به گزارش اطلاعات آنلاین، مریم ریاضی، گوینده خبر تلویزیون در قبل از انقلاب، با پادرمیانی شخص امام(ره)، بعد از انقلاب به کارش ادامه داد، اما سرنوشت او به طرز عجیبی رقم خورد.
«سلام. خبرگزاری فرانسه امروز از تهران گزارش‌های بسیاری را به سراسر جهان مخابره کرده است که از آن جمله‌اند سقوط پی‌درپی پادگان‌های نظامی به وسیله مردم، پیوستن گروه‌های مختلف نظامیان به مردم و پیام‌های حضرت آیت‌الله امام خمینی، فیلمی از تلویزیون انقلابی ایران از سربازهای گارد که بازداشت شده بودند و همچنین از جریان آزادی آنها و پیام آنها به ملت و ارتش، سقوط نخست‌وزیری به دست نیروهای انقلاب، بازگشت کارمندان اعتصابی رادیو و تلویزیون به سر کارهای خود، چندین مقاله درباره وضع شهر تهران که از آن به عنوان شهر آزادشده نام برده شده و نیز خبر دستگیری تیسمار رحیمی فرماندار نظامی شهر تهران و رئیس شهربانی و مصاحبه وی با خبرنگاران خارجی.»
این خبرهای تیتروار که هر کدامشان جهت حرکت تاریخ یک ملت را تغییر دادند، در نهایت آرامش و سادگی، روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ از زبان مریم ریاضی، گوینده خبر تلویزیون، به اطلاع مردم تشنه اخبار رسید. ریاضی یک‌نفس، با لحنی کم و بیش یکنواخت، بدون اینکه شور و هیجانی در صدایش قابل تشخیص باشد، این خبر را خواند. او یکی از گویندگان خبر تلویزیون در سال‌های قبل از انقلاب بود که بعد از انقلاب هم به کارش ادامه داد، ولی سرنوشت عجیبی در انتظار او بود.
محمد هاشمی، برادر اکبر هاشمی رفسنجانی و رئیس سازمان صداوسیما بین سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۲، تقریبا یک دهه پیش در گفت‌وگو با «جماران» اطلاعات جالبی از مریم ریاضی را فاش کرد. هاشمی در این گفت‌وگو به تندروی‌هایی که از سوی برخی افراد و جناح‌ها در سال‌های نخست انقلاب وجود داشت اشاره کرد و گفت: «در همان سال‌های جنگ یک خانمی به نام مریم ریاضی گوینده خبر بود که از دوران پهلوی در صداوسیما گویندگی خبر می‌کرد و بعد از انقلاب هم در کشور ماند و کار می‌کرد. ایشان یکی از بهترین و توانمندترین گوینده‌های آن زمان صداوسیما بود. عده‌ای شروع کردند انتقاد از اینکه چرا یک خانم باید در صداوسیما و تلویزیون گویندگی اخبار بکند. من بارها به این منتقدان اعلام کردم الان زمان جنگ است و اگر مردان را به جبهه می‌فرستید باید بسیاری از کارهای دیگر را هم به زنان بسپاریم و نقش آنها را در جامعه پر رنگ کنیم. خلاصه اینکه این مساله به قدری بالا گرفت که خدمت امام(ره) رفتم و مساله را با ایشان مطرح کردم و از ایشان کسب تکلیف کردم. امام(ره) سکوت کرد و چیزی نگفت. دو هفته بعد امام(ره) به مناسبتی یک پیام مهم داشتند و قرار بود این پیام از صداوسیما پخش شود. مرحوم حاج سید احمدآقا با من تماس گرفتند و پرسیدند شیفت کاری مریم ریاضی چه روزی است؟ من گفتم می‌پرسم و به شما اطلاع می‌دهم. کنداکتور را نگاه کردم و به حاج احمد زنگ زدم و گفتم شیفت ایشان فرداست. حاج احمد به من گفتند می‌شود به او بگویی امروز بیاید. وقتی شیفت کاری را تغییر دادیم و خانم ریاضی آمد، ایشان پیام را ارسال کردند و گفتند امام(ره) گفته‌اند می‌خواهم پیام من را مریم ریاضی بخواند. خانم ریاضی بدون کوچک‌ترین تپق و اشتباه لفظی پیام امام(ره) را بسیار شیوا خواند. امام با این شیوه‌ها و این کارها از عملکرد ما در آن دوران حمایت می‌کردند. »
به گفته هاشمی، امام خمینی(ره) وقتی متوجه می‌شود که ریاضی در خانه استیجاری زندگی می‌کند، دستور می‌دهد تا برای او خانه‌ای فرهم شود. اما چرا ناگهان مریم ریاضی ناپدید شد و رد و نشانی از او در کار خبر باقی نماند؟ ادامه ماجرا را از زبان هاشمی بخوانید: «بعد از مدتی خانم ریاضی با یک استاد دانشگاه ازدواج کرد و مدتی بعد همسرش گفت من دوست ندارم همسرم در تلویزیون اخبار بگوید، من هم ایشان را فرستادم گویندگی رادیو اما بعد از مدتی دوباره بهانه گرفت و گفت دوست ندارم صدای همسرم از رادیو پخش شود، من هم خانم ریاضی را فرستادم به بخش ادیت اما بهانه‌جویی‌ها ادامه پیدا کرد و در نهایت یک روز یک ماشین در میدان ونک به عمد به خانم ریاضی زد و ایشان دچار خونریزی مغزی شد و فراموشی گرفت، همسرش هم او را رها کرد و رفت.»
نکته‌ای که در حرف‌های هاشمی جلب توجه می‌کند، اشاره او به عمدی بودن تصادف است. این عمدی بودن در جریان تحقیقات پلیسی و قضایی به اثبات رسیده بود؟ اگر بله، چه کسی یا کسانی مسبب آن بودند؟ چه انگیزه‌ای در میان بود؟ عامل/ آمر به این تصادف دستگیر شدند؟ اینها سوالاتی است که در گفت‌وگوی جماران از هاشمی پرسیده نشده بود.
در سامانه جست‌وجوی متوفی سازمان بهشت‌زهرا، دو نام مریم ریاضی، بدون پیشوند و پسوند، پیدا می‌شود که یکی سال ۱۳۸۶ درگذشته و دیگری سال ۱۳۶۱. اولی با توجه به تاریخ تولدش نمی‌تواند ریاضی موردنظر ما باشد. تاریخ تولد مورد دوم هم در این سامانه درج نشده. حداقل دو مریم ریاضی دیگر که در نامشان یا نام خانوادگی‌شان پیشوند و پسوند وجود دارد در این سامانه یافت می‌شود که تاریخ فوت هر دو در نیمه اول دهه ۱۳۷۰ است.
