به گزارش اطلاعات آنلاین، استیضاح یک واژه عربی است و به معنای «درخواست توضیح، طلب وضوح کردن، طلب پیدایی، آشکار کردن و خواستن» است. اما در اصطلاح سیاسی به معنای «پرسش رسمی نمایندگان مجلس از رئیس‌جمهور، هیئت وزیران یا یک وزیر» است که پس از ارائهٔ توضیحات آن‌ها باید برای ادامهٔ کارشان از مجلس مجدداً رأی اعتماد بگیرد.
شرح این شرایط نشان می دهد، اینکه برخی از نمایندگان مجلس دوازدهم مصرانه طرح استیضاح عبدالناصر همتی، وزیر اقتصاد و احمد میدری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی را به هیئت رییسه مجلس ارسال کرده اند و تلاش دارند، فرزانه صادق وزیر راه و عباس علی‌آبادی، وزیر نیرو را هم برای استیضاح به مجلس دعوت کنند، به لحاظ قانونی اصلا اشکال ندارد و بی حرف و حدیث از فرصت قانونی خود استفاده می کنند.
نکته مهم اما این است، استیضاح وزرا ریشه در ناکارآمدی و سوءمدیریت دارد و اگر وزیری در عمل طوری مدیریت کرد که مدیریتش به طور ملموسی بحران آفرین باشد، به مجلس فراخوانده می‌شود تا در پرسش و پاسخ با مجلس نشینان به راه کاری برای اصلاح برسند و در غیر اینصورت با رای نمایندها از کابینه بیرون بروند تا «مدیری کارآمد یا کارآمدتر» بیاید و شرایط نامطلوب را به وضعیت مطلوب در بیاورد.
کابینه پزشکیان چهارشنبه و در روز پایانی مرداد ماه از مجلس رای اعتماد گرفت. بنابراین دولتی های دولت چهاردهم ۴ ماه و تقریبا ۲ هفته پیش در محل خود مستقر شده و اقدام های اولیه، از جمله جابه جایی معاونین و ... را استارت زده اند. آیا موافقان استیضاح توقع داشتند وزیران از همان روز اول اجرای برنامه های خود را شروع کنند؟ آیا بی نظمی بازار ارز، مشکل فرسایشی حقوقی کارگران و بازنشسته ها یک شبه قابل رفع بودند؟
پرداختن به موضوع استیضاح در شرایطی است که مذاکرات بسیار مهم و حیاتی ایران با فرانسه، آلمان و انگلیس اواخر دی ماه جاری برگزار می شود تا این پرسش مطرح شود که «تضعیف دولت در چنین برهه حساسی واقعا ریشه در مصالح عمومی دارد یا سیاسی کاری ای بیش نیست»؟
به این اسامی توجه کنید. حمید رسایی، امیرحسین ثابتی، مرتضی آقاتهرانی، علیرضا سلیمی، سید جواد حسینی کیا، مهدی کوچک زاده، محمود نبویان، محمد تقی نقدعلی و ... که این روزها مصرانه در تلاش برای استیضاح این وزیر و آن وزیر دولت پزشکیان هستند، همگی منتسب به جبهه پایداری هستند که با وجود اینکه شش ماه از ۱۶ تیر و پایان انتخابات ریاست جمهوری می‌گذرد، همچنان در حال و هوای انتخاباتی قرار دارند و همچنین هضم «نتیجه» ظاهرا برایشان دشوار و حتی غیرممکن است. در واقع نمایندگانی استیضاح را به طور جدی پیگیری می کنند که به نمایندگی از طیفی در صندلی های بهارستان نشسته اند که دولت متبوع شان دولتی بود که خودشان هم نمی توانند از عملکردش دفاعی مستدل داشته باشند.
تکمله: ایران در شرایطی قرار دارد که می توان گفت، دچار بحرانی غیرقابل انکار است. ناترازی در بخش های مختلف اقتصادی، بی ثباتی منطقه، برخی مسائل حاد اجتماعی و . . . که ضرورت اتحاد و انسجام را بیش از هر زمان دیگری نمایان می‌کند. اما علی الظاهر گروهی که افراط و تفریط را از جمله اصول خود می دانند، ترجیح شان به جای مصالح عمومی، منفعت سیاسی_جناحی است. در واقع می توان گفت، درک صحیحی از دشواری ها ندارند و همچنان به اقدامات رادیکال خود را ادامه می دهند. گویی بدشان نمی آید که دولت را ساقط کنند، یا پزشکیان را برکنار یا عزل کنند تا از سایه بیرون بیایند و...
