احمد خرم، وزیر راه دولت اصلاحات در گفت و گو با «اطلاعات آنلاین» با اشاره به طرح جابه جایی و انتقال پایتخت به دیگر شهرهای کشور، درباره الزام های این جا به جایی اظهار داشت: انتقال پایتخت سیاسی کشور موضوع بسیار مهمی است. به همین دلیل باید قبل از اینکه اقدام اجرایی صورت بگیرد، مطالعه کارشناسی و دقیقی صورت گیرد تا مشخص شود که این جابجایی چه تاثیراتی به ویژه در قیمت مسکن و زمین میگذارد؟ در واقع به هیچ وجه نباید بدون مطالعه و بررسی دقیق این موضوع را اجرایی کرد. نکته دوم این است که بر فرض پایتخت را عوض کردیم ، یعنی دیگر به سمت سوداگری و دلالی نخواهیم رفت؟ یعنی تا وقتی که بدرفتاری حاکم است، جابجا کردن نقاط فعالیت، نه تنها هیچ مسئلهای رو حل نمی کند، بلکه مشکلات بیشتر و پررنگ تر و بعضا لاینحل خواهد ماند. همچنین این توضیح لازم است، هر شهری را که پایتخت بکنیم، مسائل اقتصادی همچنان غلبه خواهند کرد و همه چیز را تحت تاثیر خود در خواهند آورد.
وی افزود: جابه جایی پایتخت یا هر موضوع دیگری در وهله اول نیاز به تدبیر و البته رویکرد کارشناسی دارد. اما متاسفانه بنا به دلائلی جامعه به سوءمدیریت عادت کرده است. به طوریکه مردم از شنیدن خسارت ها تعجب نمی کنند. به نظر من دولت پزشکیان که با شعار وفاق روی کار آمده است، در کنار تلاش برای ایجاد یکپارچگی و انسجام داخلی، تکیه زیادی بر اداره صحیح امور داشته باشد. چرا که فقدان مدیریت صحیح داشته باشیم، اتحاد داخلی اثرش را از دست می دهد.
خرم یادآور شد: اینکه آقای پزشکیان «جا به جایی پایتخت» را ضروری دانسته است، مشخصا به این معنی نیست که دولت به فکر اجرای این طرح پر سر و صدا است. در واقع دولتی ها که باید بدانند، ماه عسل شان تمام شده است و از این به بعد باید در اِزای سئوال های افکار عمومی پاسخی قانع کننده و بر اساس واقعیت های موجود داشته باشند.
رییس سابق سازمان نظام مهندسی در ادامه گفت: این که حالا چه باید کرد؟ باید گفت کشوری میتواند، پایتخت خود را تغییر دهد که امور را بر اساس ضابطه و معیار استاندارد مدیریت کند . یعنی اینطور نباشد که از طرفی انتقال پایتخت را مطرح کنند و در سوی دیگر در کمیسیون ماده ۵ برخی از پرونده ها را تغییر کاربردی بدهند و ساخت و ساز را انجام بدهند. پاریس، لندن، وین پایتخت هایی هستند که ۴۰ سال است، محدوده قانونی شان تغییری نکرده، یعنی گسترش پیدا نکرده است. ما واقعا می توانیم، مانع گسترش محدوده قانونی باشیم؟ در پاسخ باید گفت، نه! بنابراین برای انتقال پایتخت از تهران به شهر دیگر، باید مدیران و مردم محکم پای فعالیت استاندارد و بی نقص بایستند که چنین اراده و فضایی در کشور ما مشاهده نمی شود.
وی افزود: برای کاهش تمرکزگرایی در شهرها و به ویژه پایتخت، راهکارهایی در دنیا امتحان خود را پس داده اند. آلمان یکی از کشورهایی است که از روش های اصولی به نتایج مثبتی رسیده است. این کشور، کشوری فدراتیو شناخته می شود. به این معنی که به هر منطقه ای اختیارهای وسیعی داده شده است و در اِزای اختیار برنامه ای می خواهند که به نتیجه رسیده باشد. از کجا معلوم که این سیستم در ایران جواب ندهد؟ این هم یکی از راه های رسیدن به توسعه است.
وی تصریح کرد: بنابراین اولاً باید مصمم شد که کار بی مطالعه انجام نشود. ثانیا، باید در این طرح جامع جابجایی پایتخت محکم ایستاد و اجازه نفوذ به منفعت طلبان نداد. موضوع دیگر اینکه باید فضای جامعه تغییر کند. به این معنی که فضای سوداگری خنثی شود تا کار خراب نشود.