شنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۳ - ۰۷:۲۲
نظرات: ۱
۰
-
مهمترین وظیفه حاکمیت در این شرایط جنگی و تحریم چیست؟

یک تحلیلگر اقتصادی گفت: گروهی عامدانه قرارشان را بر این گذاشته اند تا فرصت‌های موجود اقتصادی را به تهدید تبدیل کنند.

بهمن آرمان، تحلیلگر اقتصادی، در گفتگو با «اطلاعات آنلاین» در واکنش به ادعاهایی مبنی بر فرار سرمایه از ایران در مواجهه با طرح دریافت مالیات از اصناف گفت: اینکه مالیات سنگین عاملی برای خروج سرمایه از کشور قلمداد می‌شود، حرف‌های مفتی است که آدم‌های حقه باز می‌زنند.

به گفته وی، مالیاتی که از اصناف در ایران گرفته می‌شود، اصلا قابل مقایسه با مالیاتی که در ترکیه، امارات و ... دریافت می‌کنند، نیست.

وی گفت: اخذ مالیات امری لازم است. با این توضیح که از کی باید مالیات گرفته شود؟ در واقع اشکالی که در بودجه ۱۴۰۳ آمده، این است که روی درآمدهای خانوار کم درآمد هم حساب کرده اند که منجر به تورم و انتقال آن به مصرف کننده می‌شود. 

این گروه فرصت‌های اقتصادی ایران را به تهدید تبدیل می‌کنند

این استاد دانشگاه تهران در ادامه گفت: علت خروج سرمایه را باید در عوامل  دیگر جستجو کرد. البته انحصار یکی از دلائل اصلی است که سرمایه داران را به سرمایه گذاری در خارج از کشور ترغیب می‌کند. یعنی حضور و فعالیت نهادهای حاکمیتی در اقتصاد کشور راه را برای بخش خصوصی واقعی تنگ کرده است. از طرفی تسهیلات بانکی و اعتبارات ارزی عمدتا در اختیار نهادهای حاکمیتی قرار می‌گیرد که این کار را برای بنگاه‌های خصوصی بسیار دشوار می‌کند و به همین دلیل ترجیح شان این می‌شود که برای سرمایه گذاری بهینه به از کشور خارج شوند.

او افزود: خروج سرمایه از کشور آسیب‌هایی جدی وارد می‌کند که شاید بتوان گفت، رکود تولید جدی‌ترین آن‌ها باشد. در واقع سرمایه گذاری برای تولید هم به سرمایه‌های داخلی احتیاج دارد و هم اینکه باید برای جذب سرمایه خارجی شرایط لازم را فراهم کرد.

آرمان گفت: اقتصاد ایران در کنار اینکه شاهد خروج سرمایه‌های داخلی است، به دلیل قرار گرفتن در موقعیت محدودکننده تحریم نمی‌تواند سرمایه‌های سرمایه گذاران کشورهای دیگر را هم به دارایی‌های موجود تزریق کند تا بتوان اینطور گفت، نمی‌توانیم امید زیادی به ترمیم فضای کدر اقتصادی داشته باشیم.

معاون اسبق سازمان بورس و اوراق بهادار تصریح کرد: فرار سرمایه‌های داخلی به کشورهای دیگر را باید نشانه‌ای بارز از ناکارآمدی نظام تصمیم گیری بدانیم. به هرحال در زمانی که تحریم قرار داریم و دست مان از بازار اقتصاد جهانی کوتاه است، کمترین کاری که باید به آن توجه داشته باشیم، چیزی جز این نیست که از دارایی‌های داخلی مان مراقبت کنیم. یعنی کافی است در اقتصاد به جای بها دادن به نهادهای حاکمیتی، همه هم و غم مان را به کار بگیریم تا شرایط برای فعالیت بخش خصوصی فراهم شود که ارائه تسهیلات بانکی، اختصاص کارشناسی شده ارز و البته برداشتن موانع بی خود و بی جهت می‌تواند تولیدکنندگان و فعالین داخلی را برای حضور در بازار اقتصادی داخل کشور ترغیب کند. اما انگار گروهی عامدانه قرارشان را بر این گذاشته اند تا فرصت‌های موجود اقتصادی را به تهدید تبدیل کنند.

شما چه نظری دارید؟

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 / 400
captcha

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • داوود CA ۰۱:۳۸ - ۱۴۰۳/۰۷/۳۰
    سلام . من ۵۰ تا پرسنل دارم که تا الان تمام پولهایم را خرجشان کردم . تا ۲ ماه دیگر تمام پرسنل را مرخص میکنم چون دولت چیزی برای من باقی نگذاشته . ۴۰ سال در سنگر تولید بیهوده تلاش کردم .

پربازدیدترین

پربحث‌ترین

آخرین مطالب

بازرگانی