این نوع بمب‌ها مجهز به فیوز تاخیری هستند که بعد از پرتاب فعال می‌شوند. وقتی به سطح زمین می‌رسند، سرعت و بدنه فولادی محکمشان اجازه رفتن به عمق زمین را فراهم ساخته  و بعد از اطمینان از رسیدن به عمق فیوز عمل خواهد کرد.

این بمب‌ها معمولاً دارای بدنه‌ای سنگین و تقویت‌شده هستند که به آن‌ها کمک می‌کند تا در برابر ضربه ناشی از برخورد با هدف سخت مقاومت کنند. هنگامی که از یک هواپیما رها می‌شوند، سرعت و شتاب می‌گیرند که به نفوذ به لایه‌های بتن یا فولاد کمک می‌کند. برخی از بمب‌های نفوذی همچنین از فیوز تأخیری استفاده می‌کنند، به این معنی که پس از نفوذ به هدف منفجر می‌شوند و آسیب بیشتری در داخل ایجاد می‌کنند. این ترکیب وزن، سرعت و فناوری پیشرفته، بمب‌های نفوذی را برای عملیات نظامی مؤثر می‌سازد،