به گزارش اطلاعات آنلاین، رضا سلیمانی، از همراهان سال‌های دور آیت الله هاشمی رفسنجانی در یادداشتی به مناسبت سالروز رحلت پیامبر(ص) نوشت:
در زندگی هر انسانی، رویداد، حادثه و فرصت‌هایی پیش می‌آید که شاید تا آخر عمر، هرگز چنین اتفاق و رویدادی تکرار نشود و شیرینی یا تلخی آن اتفاق، فراموش نشدنی است و برای همیشه در ذائقه انسان، باقی می ماند.
توفیق و سعادت بزرگ زیارت داخل ضریح منوّر و مقدّس حضرت رسول اکرم، محمد مصطفی(ص) در شهر مدینه منوّره، در معیّت آیت الله هاشمی رفسنجانی (ره) از جمله، یکی از این اتفاق ها و سعادت های مقدس و باورنکردنی در زندگی من است که حلاوت زیارتش طروات همیشگی دارد.
در ایّام حزن انگیز ۲۸ صفر،سالروز رحلت جانگداز پیامبر اسلام، حضرت محمد(ص) و شهادت مظلومانه سبط اکبرش، حضرت امام حسن مجتبی(ع) قرار داریم.حیفم آمد در چنین ایامی، به ذکر خاطره‌ای از سفر به مدینه منوّره، نپردازم.
در سال ۱۳۷۶، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، پس از پایان دور دوم ریاست جمهوری و بعنوان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، بنا به دعوت رسمی ملک فهد، پادشاه عربستان سعودی، سفری رسمی به این کشور داشتند که بنده نیز به اتفاق جمعی از مسئولان وقت و تیم خبری، توفیق همراهی ایشان را داشتم.
در آن سفر، به دلیل جایگاه رفیع آیت الله هاشمی رفسنجانی، نزد مقامات عربستانی و به دلیل عزّت و احترام خاصی که برای شخص ایشان قائل بودند، در تکریم و میهمان‌نوازی از ایشان، به قول معروف سنگ تمام گذاشتند. بماند که در این سفر، برنامه‌ها و بازدید های رسمی مفصّلی از مراکز بزرگ اقتصادی و نفتی و حتی اماکن نظامی و انتظامی این کشور تدارک دیده شده بود و امیر عبدالله (ولیعهد وقت عربستان) دستور داده بود، آیت الله هاشمی، از هرمکان و مرکزی که مایلند می توانند بازدید کنند، ولی این بخش از سفر در این مقال، منظور نگارنده نیست که پرداختن به آن بسیار طولانی می شود.
هدف، پرداختن به زیارت مضجع شریف و منوّر پیامبر اسلام، حضرت محمد(ص) در مسجد النبی است. کسانی که به مکه و مدینه مشرف شده‌اند، خوب می دانند که مقامات عربستان سعودی، سخت‌گیری و حساسیّت زیادی در مورد زیارت مسجد النبی به ویژه ضریح مطهر پیامبر اکرم(ص) دارند و اجازه نزدیک شدن و لمس ضریح را به هیچ وجه نمی دهند. ولی در آن سفر، با اینکه، ورود به ضریح و زیارت مضجع شریف، در برنامه‌های پیشنهادی هیئت ایرانی نبود، ولی مقامات عربستان، برای نشان دادن میزان احترام به میهمان خود و تکریم ایشان، پیشنهاد دادند چنانچه آیت‌الله هاشمی، تمایل داشته باشند، حتی درب ضریح را نیز باز می کنند تا ایشان بتوانند قبر مطهر حضرت را از نزدیک زیارت کنند که با استقبال مواجه شد و این توفیق و سعادت، برای اولین و آخرین بار، نصیب آیت الله هاشمی رفسنجانی و تعداد محدودی از همراهان گردید که از نزدیک قبر مطهر را زیارت کنند. توفیق و سعادت بزرگی که هیچگاه تا آخر عمر فراموش نخواهم کرد.
بهتر میدانم به عنوان حسن ختام، جزئیات این اتفاق میمون و مقدس را از کتاب خاطرات شخص آیت‌الله هاشمی رفسنجانی(ره) در این مورد به پایان برسانم.
"دسته جمعی برای زیارت حرم مطهر رفتیم که برای ما خلوت کرده بودند. معمولاً شبها این ساعت،حرم را تعطیل می‌کنند؛ ولی برای ما باز گذاشته بودند. همه همراهان بودند. زیارت، ابتدا در محیط خلوت حرم، بسیار دلنواز و باحال بود. قرار بود که درب ضریح مقدس را برای ما باز کنند. همراهان به پشت درب ضریح هجوم بردند. آنها می خواستند، تعداد محدودی وارد شوند، به همین جهت، کار به تأخیر افتاد. لذا، من برای بازدید بخش جدید ساخته شده حرم رفتم که ده برابر مساحت قبلی است. از درون حرم و پشت بام و بیرون حرم، بخش‌های مختلف را دیدم. باز و بسته شدن سقف صحن های متعدد حرم، بسیار جالب و مفید است. هوای مطبوع حرم و زیبایی ساختمان ها، بسیار قابل توجه است. از پشت نرده های بقیع هم، سلامی به ائمه اطهار(ع) کردیم. خبر دادند که ضریح آماده ورود است. برگشتیم، درب را گشودند. من و تعدادی از همراهان، به داخل ضریح بزرگ رفتیم که حاوی قبور پیغمبر(ص) ابوبکر، عمر و... است. حال خوبی داشتم ولی از بی نظمی همراهان که باعث محرومیت خیلی ها از ورود به محوطه ضریح شد، ناراحت شدم.»