متن سخنان دکتر احمدی نژاد بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

خیلی بزرگواری کردید، لطف کردید تشربف آوردید. روزهای قبل از ثبت نام اکثر شما تشریف آوردید و خادم خودتان را مورد لطف و محبت قرار دادید و البته روزهای آخر دیگر کارتان به دستور دادن و فرمان دادن رسید، در نتیجه من واقعا حس کردم یک خواست عمومی است و باور کردم. چون از تمام نقاط کشور پیام می دادند و تماس می گرفتند، در فضای مجازی و غیرمجازی، تلفنی و حضوری، اینجا هم که هر روز عزیزان اجتماع می کردند و درخواست می کردند. بنده هم امتثال امر کردم و به عنوان یک وظیفه ملی و تکلیفی که مردم بر دوش من گذاشتند، رفتم ثبت نام کردم.

اما همانطور که همه شما استحضار دارید و بهتر از من می دانید شرایط کشور، شرایط خطیری است. بویژه وضعیت اقتصادی از خطیر بودن عبور کرده یعنی شرایط یک شرایط بسیار شکننده است، اکثریت قاطع مردم تحت فشارهای سنگین زندگی هستند. خیلی ها درهم شکستند، خیلی ها در آستانه درهم شکستن هستند، شرایط اقتصادی بگونه ای شده که اکثریت مردم نسبت به آینده دچار تردید و سستی شده اند و امکان برنامه ریزی برایشان سلب شده، نمی دانند چکار باید بکنند؟ یا چگونه باید آینده را پیش بینی کنند؟ در چه مسیری حرکت کنند؟ چه تصمیمی بگیرند؟ چه تصمیمی نگیرند؟ آینده خودشان چه می شود؟ آینده فرزندانشان چه می شود؟ وضعیت تحصیل و بهداشت و اشتغال و مسکنشان چه خواهد شد؟ همه در مورد این مسائل نگرانند و در تردید هستند.

شما می دانید؛ مشکلات اجتماعی وقتی در ابتدای راه هست، حل آنها آسان است، ممکن است بشود با اقداماتی فوری مشکل را برطرف کرد اما وقتی مشکل ادامه پیدا می کند؛ 5 سال، 10 سال، 12 سال انباشته می شود، این مشکل بسیار پیچیده می شود. مانند یک بیماری سرماخوردگی ساده. اگر این سرماخوردگی ساده در ابتدای کار درمان شود، خیلی ساده است. آب گرمی می خورد، استراحتی می کند، آسپرین یا قرص دیگری می خورد و برطرف می شود. اما اگر مراعات نکرد و دائما چیزهای دیگری روی آن گذاشت، همین سرماخوردگی ساده، بعد از یک مدتی تبدیل به یک بیماری بغرنج می شود. یک معده درد ساده ممکن است تبدیل به بیماری های غیرقابل درمان یا صعب العلاج شود. اقتصاد هم اینگونه است، بلکه اثرش بیشتر است چون در اقتصاد 90 میلیون نفر جمعیت مستقیم دارند اثر می پذیرند، حالا کم و زیاد. آنهایی که دستشان هست و تصمیم می گیرند، سیاستگذاری می کنند، اثرگذاریشان بسیار بسیار زیاد است، یک فرد معمولی هم که دارد یک کالای کوچکی تولید می کند و می فروشد یا خدماتی انجام می دهد و در بین شبکه اقتصادی فعال است، او هم به اندازه خودش اثر دارد، بیرون اثر دارد، سیاست های جهانی اثر دارد، سیاست های کلان کشور تاثیر دارد، دعواهای سیاسی اثر دارد. اگر به داد اینها نرسیم، وقتی زمان می گذرد، پیچیدگی اش فوق العاده می شود یعنی تبدیل به زخم های بسیار کهنه و بیماری های صعب العلاج و بعضا نیازمند جراحی های بزرگ می شود. الان شرایط اقتصادی ما اینگونه است. یعنی به جایی رسیده است که چند تا جراحی بزرگ نیاز دارد تا مردم را از این وضعیت نجات داد، خارج کرد، شرایط را درست کرد. برای جوانان، برای مسن ترها، برای خانواده ها، آنهایی که می خواهند خانواده تشکیل بدهند.

اینها برای کسانیکه به اقتصاد ایران آنگونه که هست آشنایی دارند و همچنین به واقعیت زندگی مردم آشنا هستند، این راه حل ها شناخته شده است. برخی کلیشه ای و کلی نگاه می کنند و راه حل هایی می دهند، همان راه حل هایی که 60 سال است در ایران دارد اجرا می شود. 60 سال! از قبل از انقلاب هم عده ای دنبال بهبود شرایط بودند. اینگونه نبوده که کسی به فکر خدمت و بهبود شرایط نباشد. همیشه در بین کسانیکه دارند مدیریت ها را به عهده می گیرند، هستند افرادی که واقعا می خواهند خدمت کنند و دلسوز هستند و طرح می دهند. هیچکس نمی خواهد اوضاع کشور بد باشد اما نوعا کسانی بوده اند که از همین روش های کلیشه ای که خیلی با اقتصاد ایران تطبیق ندارد، استفاده کرده اند. الان 45 سال از انقلاب می گذرد، ببینید حرف هایی که راجع به اقتصاد زده شده چیست؟ یکی می گوید نقدینگی زیاد است و باید کم شود، به محض اینکه کم می شود، جلوی فعالیت مردم گرفته می شود. می آید فعالیت ها را زیاد کند، تورم بالا می رود. بین فعالیت و تورم مانند الاکلنگ دارد بازی می شود. درحالیکه ظرفیت های اقتصاد ایران و ظرفیت های ملت ایران فوق العاده است. ما بهترین نیروی انسانی را در دنیا داریم. علیرغم تبلیغات شیطانی که می خواهد بگوید مردم ایران اهل کار و فعالیت نیستند و تنبل هستند، اصلا اینگونه نیست. همین الان ملت صبح تا شب دارند می دوند. دو سه شیف دارند کار می کنند اما زندگی شان اداره نمی شود. درحالیکه بطور طبیعی، آن چیزی که خدا قرار داده، این است که کسیکه یک شیف معمولی کار می کند باید زندگی اش کاملا تامین شود. ما بهترین نیروی انسانی را داریم. دانشگاه های خوب، متخصصین خوب، کارشناسان درجه یک، منتهی پراکنده هستند. هر کسی یک طرفی هست. اینها هیچکدام مجتمع و هم جهت در راستای برنامه های اساسی معین نمی شوند.

اجازه بدهید خاطره ای خدمت شما عرض کنم. یادتان هست وقتی هدفمندی یارانه ها می خواست اجرا شود، چه همدلی در کشور درست شد؟ همه به کمک آمدند. یک کار بزرگ انجام شد، گرچه اجازه ندادند کامل اجرا شود. جلویش را گرفتند و شما می دانید چه کسانی، من نمی خواهم کام شما را تلخ کنم والّا باید یکباره اجرا می شد. اگر یکباره به اجرا درمی آمد الان هر نفر ایرانی حداقل 4-3 میلیون تومان در ماه دریافت می کرد. حالا ما نمی خواهیم گذشته ها را یادآوری کنیم، می خواهم آن فضا را بازگو کنم.

ظرفیت های ملت ایران خیلی زیاد است. من یقین دارم وقتی ملت ایران بداند یک کاری به نفع خودش و کشورش هست و موجب عزت ایران می شود، همه پای آن می ایستند. مثال می زنم. در قضیه یارانه ها؛ اولین قشری که تحت تاثیر قرار می گرفت، راننده های حمل و نقل از جمله باربری و مسافربری بودند. چون وقتی شما قیمت گازوئیل و بنزین را تغییر می دهی، اول آنها تحت تاثیر قرار می گیرند. جالب است که بالاترین همکاری از طرف آنها بود. برای اینکه می دانستند قرار است چه اتفاق بزرگی برای کشور بیفتد. باز هم تاکید می کنم که اجازه ندادند آن اتفاق کامل شود. مانند نهالی که کاشته شد، قرار بود بعد از 3 سال بهترین میوه ها را بدهد، از همان اول آمدند شاخ و برگش را شکستند. ولی همه ملت از جمله کشاورز، دامدار، کارگر، کارمند، تاجر، صنعتگر، سرمایه گذار و... همکاری کردند. یعنی ملت ایران ظرفیت بسیار بالایی دارد. بهترین نیروها و طراحان را دارد. از آن طرف از نظر منابع طبیعی؛ واقعا خدا برای این تکه از زمین چیزی کم نگذاشته است. این قطعی هست و همه دنیا این را قبول دارند. منابع شناخته شده ایران تا این زمان، چند برابر سهم جمعیتی اش در دنیاست. ما روی کمربند طلا، کمربند مس و کمربند فولاد هستیم. از این جدول 106 عنصری مندلیف، اکثر عناصر آن در ایران هست. نفت و گاز هم که الی ماشاءالله.

الان 71 سال است که نفت ملی شده است. ملی شده یعنی چه؟ یعنی مال مردم شده است اما از همان اول اشتباه بزرگی که اتفاق افتاد این بود که این ثروت را دولت در اختیار خودش گرفت و گفت من بجای ملت این را خرج می کنم. تقریبا تمام مشکلاتی که امروز متخصصین برای اقتصاد ایران فهرست می کنند، یکی از اصلی ترین ریشه هایش، این است که دولت آمد نفت را در اختیار خودش گرفت. بسیاری از فسادها ناشی از چیست؟ ناشی از دست اندازی به پول نفت است. وقتی می گوییم نفت ملی است یعنی مال مردم است، باید مستقیما به جیب مردم برود.

عرضم را خلاصه کنم؛ ایران از نظر نیروی انسانی و منابع طبیعی در بالاترین سطح قرار دارد. یک مشکل کوچک داریم ولی حل کردن آن خیلی مشکل است چون گیر آدم هاست! یک ذره مدیریت می خواهد. اگر اینها را در یک طرح حساب شده و مطالعه شده که همه جوانب آن سنجیده شده باشد، کنار هم بگذاریم، خواهید دید ان شاءالله به لطف خدا با چهار تا اقدام که من آنها را نمی گویم... حالا چرا نمی گویم؟ چون اینها را می گوییم، بعد متوجه نمی شوند، می آیند کپی می زنند، یک کاریکاتوری اجرا می کنند و کار را از ریشه خراب می کنند. روزی که اعلام شود؛ خواهید دید که قریب به اتفاق مردم می گویند عجب چیز خوبی است چون از دل ملت دارد بیرون می آید. یعنی از درون متن مردم، متن افکار ملت ایران، اندیشه ناب ایرانی به معنای اینکه به فکر این ملت هست، به فکر صلاح این ملت هست، بیرون می آید. در نتیجه خواهید دید که به سرعت شرایط عوض می شود.

همین الان پولی که در کشور خرج می شود کم نیست. یک عدد به شما بدهم که فقط بتوانید مقایسه کنید. ما سال آخر دولتمان با آن فشارهایی که به یاد دارید؛ از زمین و هوا و دریا وارد می کردند، سنگ انداز، سنگ اندازی می کرد، نیزه دار، نیزه می زد، تیرانداز، تیر می زد و کارشکنی می شد، ما سال آخر که سخت ترین سال بود، 104 هزار و 500 میلیارد تومان خرج کردیم. حقوق ها را دادیم، حقوق بازنشسته ها را دادیم، بدهی ها را دادیم، پروژه ها همه فعال بودند، پروژه های راه و فرودگاه و بندر و مدرسه و ورزشگاه و بیمارستان و همه اینها فعال و پولهایشان داده شد. الان سالی چقدر شده است؟ چند برابر شده؟ 30 برابر شده است. آن زمان مسکن مهر بود، یارانه بود، سهام عدالت بود، خدمات عمومی بود. الان 30 برابر شده اما احساس عمومی این است که دریافتی شان از ناحیه منابع عمومی یک دهم شده است. معنای آن این است که این پول عظیم درست مدیریت نمی شود و در جای خودش خرج نمی شود. اگر همین یک قلم درست مدیریت شود، که البته این جزو آن 4 طرح نیست، خواهید دید همین تورمی که دارد کمر مردم را می شکند، خودش درهم شکسته خواهد شد. اینها راه دارد، امکان دارد و می شود انجام داد اما نیازمند عزم ملی، وحدت ملی و همراهی عمومی است. اگر شما ماشینی که خراب شده بخواهی هل بدهی تا به کنار خیابان برود، اگر یک نفر از این طرف هل بدهد، یک نفر از بغل هل بدهد و یک نفر از پشت هل بدهد، حرکتی اتفاق نمی افتد اما اگر همه دستشان را پشت ماشین بگذارند، جلو می رود ولو دو سه نفر باشند. کشور را هم باید همه با هم به جلو برد.

عزیزان من؛ می خواهم از شما خواهش کنم؛ عزیزان بهاری، ملت ایران؛ عده ای هستند وقتی فرصت انتخابات پیش می آید، این را فرصتی برای ایجاد جدایی و تقابل بین مردم، تخریب مردم، بی اخلاقی می دانند! ما یک ملتی هستیم که چند هزار سال با اخلاق زندگی کردیم. ما دنبال تخریب هیچکس نیستیم. حتی آنهایی که خیلی جفا و بی معرفتی می کنند، تهمت می زنند، توهین می کنند. ما مطلق وارد این بازی ها نمی شویم. امروز کشور نیازمند همدلی است. هر کس واقعا می خواهد دلسوزانه برای کشور خدمت کند، بیاید و خدمت کند. کسی مانع او نیست. همه کمک می کنیم اما اینکه تبدیل شود به یک نقطه کینه، اختلاف، فاصله و دعوا، خب بعد از آن می خواهیم چه کنیم؟

یک خاطره بگویم؛ سال 58 یا 59 و یا 60 بود؛ در دانشگاه ها دعوا و گروهبندی و درگیری سنگین بود. ما با بعضی از آنها صحبت می کردیم. می گفتیم ما الان جوان هستیم، کاره ای نیستیم اما فردا کشور توسط همین جوانانی که امروز دانشجو هستند، می خواهد اداره شود. اینکه امروز اینگونه مقابل هم ایستادیم و کینه ورزی می کنیم، فردا شما سر پست ها و مسئولیت ها قرار می گیرید و این را با خودتان می برید، در نتیجه کشور محل دعوا و درگیری می شود.

من می خواهم از عزیزان بهاری و از ملت ایران خواهش کنم و بگویم که امروز، روز همدلی و وحدت است، روز کار و تلاش است، اگر این شکل بگیرد که به لطف خدا شکل خواهد گرفت... به شما بگویم ملت ایران بهترین ملتهاست. یکسری عواملی هست که دارد فاصله درست می کند، اینها یک ذره محدود شوند، خواهید دید که 85 میلیون ملت متحد و همدل هستند. عاشق و یار و پشتیبان هم هستند. آرزوی ما این است که روزی برسد که 8 و نیم میلیارد انسان روی زمین با هم با عشق و محبت زندگی کنند. هر جایی که عشق و محبت کم می شود، آنجا محل فعالیت شیطان است، جای له شدن انسان است. امیدوارم شما پیشگام باشید که هستید. من هم به عنوان خادم شما در خدمتتان خواهم بود. ان شاءالله با آرامش، با اخلاق انسانی متعالی، با دعوت به همدلی و همکاری این چند روز را به جلو می رویم. بعد از آن را هم با هم جلو خواهیم رفت. هر اتفاقی بیفتد دو مسئله ثابت است؛ یکی اینکه بنده همچنان خادم شما و خادم ملت ایران خواهم بود و هر کاری از دستم بربیاید برای خدمت به ملت کوتاهی نخواهم کرد. دوم اینکه بدانید ان شاءالله آینده نزدیکِ درخشانِ پرشکوه متعلق به ملت ایران است. و ان شاءالله همه شما آن را تجربه خواهید کرد و خواهید دید.