خبرآنلاین نوشت: سعید شهروز خواننده قطعه «نخل ایستاده» که بزرگداشتی موسیقایی برای حماسه آزادسازی خرمشهر محسوب می‌شود، در گفت‌وگو با خبرانلاین و همزمان با سالروز این حماسه، درباره این قطعه توضیح داد: این قطعه در واقع سفارشی از مرکز موسیقی صداوسیما بود که دوست عزیزم مهرداد نصرتی این پیشنهاد را با من مطرح کرد. نظرشان هم این بود که حس و حال این ترانه با صدای من هم‌خوانی بیشتری دارد. از طرفی خودم هم خاطراتی از سال‌های جنگ داشتم و به‌طور خاص با بخش‌هایی که از اروند صحبت می‌شد، ارتباط بسیار نزدیکی برقرار می‌کردم.
وی ادامه داد: این‌گونه بود که این قطعه متولد شد و واقعا هم خودم حس بسیار خوبی نسبت به آن دارم. قطعه‌ای که در انتها به شهید جهان‌آرا و حماسه خرمشهر اشاراتی داشت و همین ویژگی آن را برای‌مان متفاوت کرده است.
این خواننده درباره بازخوردهایی که از تجربه خواندن قطعه «نخل ایستاده» شاهد بوده است، گفت: من خواننده‌ای هستم که آثارم چندان از تلویزیون پخش نمی‌شود اما این یک واقعیت این است که مردم ما اساسا از نسبت به کارهای مرتبط با جنگ و مردان جنگ، احساس خاصی دارند. قهرمانان جنگ، همواره به‌عنوان بزرگمرد از سوی مردمان ما یاد می‌شوند و بازخوردی هم که شخصا از پخش این قطعه داشتم، غالبا از همین جنس بود.
وی افزود: خیلی از مردم به من می‌گویند وقتی این قطعه را می‌شنویم گویی هنوز در همان حال و هوا هستیم و خودم هم همچنان چنین احساسی نسبت به این قطعه دارم. من از همان اولین آلبومم یعنی «پسران مشرقی» و در قطعه‌ای به نام «بچه‌های بهشت» به این موضوعات پرداخته بودم و بعدها و بعد از قطعه «نخل ایستاده» هم قطعه‌ای به نام «احساس مجنون» را خواندم. این قطعه همگی مرتبط با خرمشهر و حماسه‌های دفاع مقدس هستند. معتقدم تا دنیا، دنیاست، همچنان می‌توان از دفاع مقدس و حماسه‌هایش خواند.
سعید شهروز درباره گسترش بسترهای دسترسی مخاطبان به قطعات موسیقایی هم گفت: خیلی از قطعات موسیقایی خود من، امروز در سایت‌های داخلی موسیقی از جمله بخش موسیقی سایت آپارات وجود دارد و احساس می‌کنم این سایت در آینده می‌تواند نقش یوتیوب را برای هنرمندان ایرانی ایفا کند تا مخاطبان به آثار هنرمندان دسترسی سهل‌تری داشته باشند. با وجود بسترهای مجازی مانند اینستاگرام، خیلی از قطعات موسیقی امروز در فضای مجازی شنیده می‌شوند و دیگر دسترسی به این قطعات محدود به مسیرهای گذشته نیست.
وی افزود: تلویزیون و رادیو هم در سال‌های اخیر، مانور بیشتری روی قطعات موسیقایی می‌دهند اما دسترسی مخاطبان به قطعات تازه، دیگر محدود به آنتن صداوسیما نیست. کمااینکه بسترهایی مانند اینستاگرام و یا آپارات امروز بیشتر مورد استفاده مخاطبان موسیقی قرار می‌گیرند. هر تریبونی طبیعتا مخاطبان خاص خود را دارد و اگر کاری بتواند کیفیت لازم را برای برقراری ارتباط با مخاطب داشته باشد، مانند یک رود، مسیر خود را در این فضا پیدا می‌کند. دیگر دوران انتظار برای عرضه کاست موسیقی گذشته است و یک قطعه خوب، به راحتی می‌تواند در همین بسترهای مجازی، شنیده شود.
این خواننده با اشاره به ظرفیت پشتیبانی مالی از صاحبان آثار در بسترهای مجازی گفت: اگر فرآیند عرضه قطعات موسیقی، با تضمین سود خواننده و صاحب اثر همراه شود، اتفاقات خیلی بهتری می‌تواند به‌خصوص در بسترهای داخلی مانند سایت آپارات رخ دهد. چرا باید بخش عمده‌ای از فعالیت‌های اقتصادی در این سطح به سمت بسترهای خارجی همچون یوتیوب کشیده شود؟
