مهدی پازوکی، کارشناس امور اقتصادی و استاد دانشگاه علامه طباطبایی در گفت و گو با «اطلاعات آنلاین»، می گوید: اگر میخواهیم اقتصادی شکوفا داشته باشیم، باید انتخاباتی آزاد برگزار کنیم تا کسی در راس دولت قرار بگیرد که از دغدغه و مطالبه عمومی آگاه باشد. در واقع اگر قرار بر این باشد تندروها برای مردم تصمیم بگیرند، بازهم شاهد حضور افرادی در مناسب اقتصادی خواهیم بود که از تخصص و تجربه محروم هستند و به همین دلیل درک صحیح و واقع بینانهای از شرایط حاکم بر جامعه ندارند.
این استاد دانشگاه علامه می افزاید: در طول سالهای گذشته هر زمان که انتخابات با حضور همه سلیقهها برگزار شده بود، دولت یا مجلسی روی کار آمد که متشکل از چهرههای کارآمد بودند و در نتیجه شرایط وقت خود را حتی المقدور به نوعی مدیریت کرده بودند که با وجود گرانی و مشکلات دیگر، طاقت مردم طاق نشده بود.
به گفته وی، مردم ایران قطعا تندروها را نمیخواهند. با این توضیح که تندروها خودشان هم میدانند که هر زمان مشارکت بالا باشد، محکوم به حاشیه نشینی هستند.
پازوکی ادامه می دهد: یک جریانی خاص به لایههای نظام حکمرانی رسوخ کرده اند و بحران را تشدید کرده اند. به همین دلیل تکرار و تاکید میکنم، باید ابراز امیدواری کنیم تا همه طیفها در انتخابات گزینه داشته باشند تا کار دست کاردان بیفتد.
این تحلیگر اقتصادی تصریح می کند: در کنار سوءمدیریت باید به این نکته هم اشاره داشت که ایران به دلیل شیوه خاص خود در سیاست خارجی همیشه سایه تحریم را بالای سر خود میبیند. قانونی نانوشته اینطور حکم میکند که «تجارت جهانی لازمه رشد اقتصادی است» تا به این نتیجه برسیم، تا زمانیکه به هر دلیلی نتوانیم با کشورهایی که در مناسبات اقتصادی حرفهای زیادی برای گفتن دارند، داد و ستد کنیم، روال بر همین قرار پر هزینه خواهد ماند.
او خاطر نشان می کند: حالا که محکوم به تحمل محدودیتهای بین المللی هستیم، باید ساز و کاری معین کنیم، بلکه بتوانیم از داراییهای مان در راستای توسعه اقتصادی بهره ببریم. به هرحال کشور ما دارای ذخائر غنی زیر زمینی است و همچنین از نیروی ارزان کار که شاخص مهمی در اقتصاد است، بهره میبریم.
وی توضیح می دهد: اینکه در طول دو سال ارزش پول ملی نصف شود، به قاعده نمیتواند اتفاقی باشد که بتوانیم با آن کنار بیاییم. مردم ایران از ایام پس از پایان جنگ هشت ساله، با پدیده گرانی آشنا شده اند، اما اینکه رشد ۲۰۰ یا بعضا بیشتر از ۲۰۰ درصدی در اقلام مصرفی مردم باشد، نه تنها معیشت مردم را به طور جدی تهدید میکند، بلکه آرامش جامعه و البته اعتماد افکار عمومی به سیستم را به کمترین حالت ممکن خود خواهد رساند که چنین موقعیتی به مثابه سمی مهلک همه امور را تحت تاثیر خود میتواند قرار بدهد.
پازوکی در پایان یادآور می شود: اگر در سیاست خارجی تجدیدنظر داشته باشیم و در داخل هم در کنترل تندروها موفق شویم، اقتصاد ایران به قدری پتانسیل دارد که بتوانیم، گلیم مان را از آب بیرون بکشیم.