فرهیختگان نوشت: این روزها تلویزیون تنها با دوپینگ فوتبال توانسته سرپا بایستد و در دنیای فرضی اگر فوتبال از برنامه‌های صداوسیما حذف شود، باید پرسید که بینندگان قرار است به خاطر چه چیزی پای تلویزیون بنشینند؟ اگر درصد بینندگان برنامه‌های غیرفوتبالی که در جدول آمده را به نسبت آماری که پیش از این منتشر شده، مقایسه کنیم متوجه خواهید شد که همچنان این برنامه‌ها با معضل جذب مخاطب حداکثری مواجه هستند. دکورهای سنگین و هزینه‌های گزاف تولید هم نتوانستند از مخاطبان تلویزیون دلربایی کنند و کم شدن درصد بینندگان، نشانه‌های خوبی برای آینده رسانه‌ملی نیست.

سلبریتی‌ها شریک جرم کوروش کمپانی هستند؟

تلویزیون در سال 1398 دوره درخشانی از برنامه‌سازی را نداشت و در آن زمان هم عمده آثار با نقدهای فراوانی در فرم و اجرای ایده‌ها مواجه بود اما با این حال در نسبت با آن چیزی که امروز شاهدش هستیم، در جذب مخاطب جلوتر از وضعیت فعلی بود. 

روند نزولی تعداد مخاطبان را در بازه چهارساله گذشته در مورد چند برنامه بررسی کردیم تا بهتر ببینیم که این روزها تلویزیون چه مسیری را در حال طی کردن است.

در آذرماه 1398 آمار 10 برنامه پرمخاطب تلویزیون منتشر شد که درصد مخاطب اعجوبه‌ها در آن روزها، 29.7 درصد بود. این عدد در آذرماه 1400 به عدد 19.8 درصد رسید و حالا بعد از گذشت دو سال و در ادامه روند نزولی تعداد مخاطب، درصد بینندگان اعجوبه‌ها به عدد حدودی 17 درصد بیننده رسیده است. با وجود چنین افت مخاطبی، این برنامه جزء پرمخاطب‌های فعلی تلویزیون است و باید دید وضعیت مابقی برنامه‌ها چگونه است؟

برنامه سمت خدا که جزء برنامه‌های شاخص مذهبی تلویزیون است، در آذرماه 1398 عددی حدود 26.2 درصد مخاطب داشت و آذرماه 1400 به عدد 18.2 درصد مخاطب رسید و روند نزولی تعداد مخاطبان برنامه سمت خدا در دو سال گذشته، ادامه دارد و حالا به حدود 15 درصد رسیده است.

برنامه میدون که جزء برنامه‌های راهبردی و گران تلویزیون محسوب می‌شود؛ در آذرماه 1398 با 17.8 درصد مخاطب جزء 10 برنامه پرطرفدار تلویزیون بود. آمار مخاطبان این برنامه در حال حاضر با تمام تبلیغاتی که در فضای مجازی دارد، توانسته به حدود 7 درصد بیننده برسد.

این شکستی تمام‌عیار برای یک برنامه تلویزیونی است که احتمالا جزء سوگلی‌های مدیران است و پخش آن ادامه خواهد داشت. این روند نزولی تعداد بیننده شامل همه برنامه‌ها نمی‌شود و برخی از برنامه‌های تلویزیون توانسته‌اند مخاطب وفادار خود را حفظ کنند.

مثل برنامه طبیب که یک برنامه گفت‌وگو محور در حوزه سلامت است. این برنامه در آذرماه 1398 رقم 10.2 درصد مخاطب را کسب کرده بود و در سال‌های بعد این عدد نوسان چندانی نداشت و در آذرماه 1400 به 11.7 درصد رسید و در حال حاضر هم برنامه حدود 10 درصد مخاطب دارد.

همچنین آماری که در مورد مخاطبان برنامه سلام صبح بخیر در آذرماه سال 1398 منتشر شده بود 10.5 درصد بود. این عدد در آذرماه 1400 به ۸ درصد رسید و در حال حاضر این رقم در یک ماه گذشته به عدد حدودا 7 درصد بیننده رسیده است.

افت مخاطب بر برنامه‌های با پشتوانه چندین سال تولید و پخش، آوار شده است و از آن تاسف‌بارتر اینکه برنامه‌های ابداعی دوره جدید مدیران تحول‌خواه هم اوضاع مساعدی در جذب مخاطب حداکثری ندارند.

آمار چند نمونه از این برنامه‌ها را مرور کنید: «سیدخندان» با حدود 7 درصد مخاطب، «پاورقی» با حدود 7 درصد مخاطب، «بگو بخند» با حدود 8 درصد، «سرنخ» با کمتر از دو درصد و «خوش نمک» با حدود 6 درصد جزء شکست‌خورده‌های تلویزیون در جذب بیننده هستند.

در میان اینها، فقط «خودمونی» با حدود 14 درصد مخاطب، وضعیت مطلوبی نسبت به دیگر برنامه‌های این دوره دارد.