ورزش سه نوشت: در بحبوحه لیگ پانزدهم، فصلی که با سورپرایزی به نام استقلال خوزستان و عبدالله ویسی همراه بود، یک تیم تازه در فوتبال ایران متولد می‌شد: پرسپولیسِ برانکو. تیمی با پشتوانه ۵۰ ساله که بعد از یک افت نسبتا طولانی، نشانه‌های رویش جدیدش را هرکسی می‌توانست ببیند. حالا از آن نسل بازیکنانی به جا مانده‌اند که نام خود را در میان بزرگان باشگاه جای داده‌اند.
علیرضا بیرانوند در همان روز‌ها قرار بود به پرسپولیس برود، اما مخالفت نفت تهران و علیرضا منصوریان، سرخپوش‌شدن او را شش ماه به تعویق انداخت تا سرانجام در یک شب خنک بهاری، او به دفتر علی اکبر طاهری برود و پرسپولیسی شود. شاید در آن روز‌ها کسی تصور نمی‌کرد که او حتی به گرد پای رکورد مهمترین گلر‌های تاریخ پرسپولیس برسد، اما بیرانوند رسید و از همه آن‌ها رد شد و حالا باسابقه‌ترین دروازه‌بان تاریخ پرسپولیس محسوب می‌شود.
او حالا تنها دروازه‌بانی است که می‌تواند به باشگاه ۲۰۰ تایی‌های پرسپولیس اضافه شود. اما جالب است بدانید که اگر بیرانوند تا پایان فوتبال خود در پرسپولیس بماند هم به سختی می‌تواند نزدیک علی پروین باشد؛ اسطوره سرخپوشان که آنقدر پیراهن سرخ را برتن کرده که دست‌نیافتنی، صدر جدول را به خود اختصاص دهد.
