سينماپرس نوشت: مصطفی رحمان دوست شاعر، نویسنده و مترجم کتاب‌های کودکان و نوجوانان همزمان با برگزاری جشنواره فیلم کودک در خصوص بررسی عوامل ضعف ادبیات داستانی کودک گفت: متأسفانه فیلم کودک در کل مملکت به رسمیت شناخته نمی‌شود و مدیران و کسانی که در این حوزه قدرت در اختیار دارند برای رشد و اعتلای این حوزه هزینه نمی‌کنند و همین اتفاق باعث شده سینمای کودک و نوجوان به ثمری که باید دست پیدا نکند.
نگارنده مجموعه شعر‌های «قصه‌های پنج انگشت» و «بازی با انگشت‌ها» یادآور شد: بنده سال‌ها داور جشنواره فیلم کودک و نوجوان بودم و در آن ایام می‌دیدم سینمای کودک سال به سال ضعیف‌تر از قبل می‌شود! این کار به جایی رسید که برخی فیلم‌ها با اینکه سوژه و مضمون شان در حوزه کودک نبود، اما فقط یک بازیگر کودک داشت به جشنواره راه پیدا می‌کرد.
وی افزود: بنیاد سینمایی فارابی به عنوان متولی اصلی سینمای کودک و نوجوان برنامه‌ای داشت و قرار بود به بررسی رمان‌های حوزه کودک و نوجوان بپردازد و رمان‌های خوب را به کارگردانان پیشنهاد کند، اما متأسفانه این کار هم بازدهی نداشت.
رحمان دوست سپس با بیان اینکه طبیعتاً نویسنده‌های کتاب به فکر سینما نیستند اظهار داشت: ژانر سینما و کتاب از یکدیگر متفاوت است. یک فیلم سینمایی کودک باید سناریو خوب داشته باشد؛ وقتی سناریونویس فیلنامه را می‌نویسد خواه ناخواه تغییرات عمده‌ای در کار ایجاد می‌شود تا جنبه دیداری اش وسیع‌تر شود، اما متأسفانه به این مسأله مهم در کشور ما کمتر توجه می‌شود.
شاعر شعر معروف «صد دانه یاقوت» تصریح کرد: بنده معتقدم دست اندرکاران سینما عامل اصلی بی توجهی به ادبیات کودک و نوجوان هستند چرا که وضعیت ادبیات کودک و نوجوان به ویژه ادبیات نوجوان بسیار خوب است و ما شاهد تولید کتاب‌های متعددی هستیم که حتی به زبان‌های دیگر نیز ترجمه می‌شوند، اما وقتی این آثار خوب مورد اقتباس قرار نمی‌گیرند به دلیل اهمال کاری و بی توجهی مدیران سینمایی، تهیه کنندگان و کارگردانان است.
وی تأکید کرد: گویا هنوز برخی افراد به این باور نرسیده اند که اگر آثار خوب سینمایی کودک و نوجوان تولید شود می‌توان مخاطبان بسیاری داشت. هنوز این باور در میان تهیه کنندگان سینما به وجود نیامده که از این راه هم می‌شود به سرمایه و پول رسید و تنها نباید سراغ تولید یک سری فیلم‌های خاص رفت!
این نویسنده صاحب نام سپس با اشاره به یکی از خاطرات خود یادآور شد: بنده یک سال داور جشنواره انیمیشن کودک در کشور کانادا بودم و چیزی دیدم که فکر می‌کنم ضعف سینمای کودک ما به این دلیل است! در آنجا با اینکه بچه‌ها انیمیشن تولید کرده بودند دیدم داستان را یکی نوشته و سناریو را یکی دیگر و حتی گگ نویس هم دارد. گگ نویسی هم یک تخصص است که در سینمای کشور ما نادیده گرفته شده! حالا ما در سینما به جای گگ نویس باید دیالوگ نویسی را اضافه کنیم. دیالوگ اثر بسیار مهم است، چون سینما میمیک چهره را نشان می‌دهد و نمی‌توان به دیالوگ‌های داخل نوشتار کتاب بسنده کرد.
رحمان دوست در پایان این گفتگو یکی دیگر از علل ضعف سینمای کودک و نوجوان را فقدان شناخت کافی از کودکان و نوجوانان امروزی برشمرد و در این راستا تصریح کرد: متأسفانه برخی افراد که مبادرت به تولید فیلم حوزه کودک و نوجوان می‌کنند نسل امروز را نمی‌شناسند! تولیدکنندگان آثار سینمای کودک و نوجوان باید به روز باشند و ما ملزم هستیم تا نیرو‌هایی را تربیت کنیم که شناخت کافی روی کودکان و نوجوانان امروزی داشته باشند.
