جماران نوشت:حشمت الله فلاحت پیشه با اشاره به انتشار اخبار منتشر شده درخصوص اخراج برخی اساتید از تعدادی از دانشگاه ها، تصریح کرد: در حالی در آستانه سال جدید تحصیلی قرارگرفته‌ایم که خبرهایی درباره اخراج برخی از اساتید منتشر می‌شود. با اینکه هنوز آمار و اطلاعات دقیقی در این باره در دست نیست؛ اما این خبرها به حدی گسترش پیدا کرده که متاسفانه به یکی از مهم‌ترین مسائل آغاز سال تحصیلی جدید در مهرماه تبدیل شده است.
وی ادامه داد: آقای رئیسی اعلام کرده است که خود، به این مسئله ورود خواهند کرد؛ بنابراین درخواست من از آقای رئیس جمهور این است که اگر چنین تصمیمی دارند، این ورود به گونه ای باشد که نتیجه مثبت ورود عالی‌ترین مقام اجرایی کشور به این مساله، پیش از آغاز به کار دانشگاه‌ها مشخص شود و قبل از آغاز مهرماه نوعی آرامش را در فضای دانشگاه و کلاس‌های درس ایجاد کند؛ قطعاً این به سود کشور است.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی، در عین حال تاکید کرد: امیدوارم آقای رئیس جمهور بدون پیش زمینه‌های ذهنی منفی نسبت به این مسأله ورود کند و با این دید به این مسأله بنگرد که دانشگاه‌ها قطعاً محل نقد و بررسی است. اگر انتقاد را از دانشگاه بگیرند، روح مرده‌ای بر فضای علم، تحصیل و پژوهش در کشور ما حاکم می‌شود. بنابراین، امیدوارم ایشان با ذهنیتی مثبت این مسئله را بررسی کند.
فلاحت پیشه یادآورشد: در طول ناآرامی‌های سال گذشته، شخصا شاهد پایمردی شماری از اساتیدی بودم که سعی می‌کردند ناآرامی‌ها را تبدیل به فضای نقد کنند. تلاش آنها این بود که به جای اختلاف و چالش، فضای انتقاد ایجاد شود. آنها با جمع کردن دانشجوهای معترض، فضا را به سمت بیان نقدها می بردند، تا مانع تنش بیشتر شوند. جالب این است که شماری از این اساتید در گذشته با برخوردهای افراطی هم مواجه شده بودند و تجربیات منفی برخوردهای افراطی اعم از تعلیق درباره وظایف آموزشی را هم تجربه کرده بودند، با این حال حقیقتا شاهد پایمردی آنها بودم. هرچند آنها، خودشان انتقادهای جدی داشتند، اما تلاششان این بود که فضای شورش و چالش تبدیل به فضای نقد شود.
وی خاطرنشان کرد: جمهوری اسلامی، باید قدر چنین اساتیدی را بداند و به جای برخورد قهری با این اساتید، فضا را فراهم کند تا فضا و امکان گفت و گوی جدی و حتی انتقادی در جامع شکل گیرد. بی شک رشد و پیشرفت جامع، حاصل نقد مداوم انسانهای منتقد است؛ آنها که نارضایتی خود را از طریق انتقاد سازنده بیان می کنند و دانشگاه‌ها هم محل شکل گیری چنین گفت و گوهایی است.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم، با بیان اینکه اقداماتی همچون بیکار کردن اساتید به معنای کشتن روح پیشرفت و حتی از بین بردن امنیت زندگی این افراد است، اظهارداشت: اساتید دانشگاه، کسانی هستند که عمر خود را صرف مطالعه، تحقیق و پژوهش کرده‌اند و از همین محل هم زندگی خود را می‌گذرانند. وقتی به یکباره برخورد قهری با آنها صورت می گیرد، از خود این افراد که بیشترین آسیب را می بینند تا خانواده‌های آنها دچار مشکل می‌شوند. بنابراین، باید در این برخوردها، روح انسان دوستی هم دیده شود.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی، تاکید کرد: از همه مهم تر، آنچه که جای نقد دارد این است که متاسفانه برخی افرادی که اکنون خواهان برخورد قهری با اساتید و دانشجویان دانشگاه ها هستند، کسانی هستند که اصلاً سابقه و تجربه آکادمیک ندارند. برخی از آنها، نه به عنوان استاد و نه به عنوان دانشجو، هیچ سابقه کار دانشگاهی و تجربه زیسته از دانشگاه ندارند، بنابراین، آنها نمی‌توانند خارج از دانشگاه برای این محیط‌های علمی حکم صادر کنند. شاید اساتیدی بیکار شوند، اما زیان بارتر این است که باعث نوعی یاس میان دانشجویان کشور می‌شود.
فلاحت پیشه با تاکید بر اینکه باید نتیجه مثبت ورود رئیس جمهور به این مسأله را قبل از آغاز به کار رسمی دانشگاه ها شاهد باشیم، افزود: بعد از ناآرامی های سال گذشته، عفو گسترده ای صورت گرفت. باید این عفو را گسترش داد. استثنا گذاشتن بر عفو عمومی، خلاف هدف سیاستگذاری مبتنی بر عفو جامعه است. این اشتباهی است که باید جدی گرفته شود.
به گفته این استاد دانشگاه، برخی از افرادی که خارج از دانشگاه‌ها، با دفاع از بیکار کردن اساتید، به تهدید قهری توصیه و تهدید می کنند، اتهامات سنگینی علیه این اساتید عنوان می کنند. روشن نیست چنین اتهاماتی بر چه اساسی و با چه پشتوانه های مستندی صورت می‌گیرد، اما اگر شخصی در این حد جرم مرتکب شده، چرا فاقد پرونده قضایی است؟! وقتی پرونده قضایی علیه این افراد شکل نگرفته، به معنای این است که این اشخاص جرمی مرتکب نشده‌اند. بنابراین، نمی توان قهری ترین برخورد را با بیکار کردن و اخراج کردن، در حق آنها انجام داد.
فلاحت پیشه یادآورشد: در برخی فضاهای رسانه ای و تریبونهای کشور، که هیچ ربطی به دانشگاه‌ها ندارند، اتهامات سنگینی تحت عنوان «براندازی» و «تحریک به شورش» به برخی از اساتید وارد می شود. درباره هیچ شخص خاصی صحبت نمی کنم، اما باید درنظر داشت اگر این جرایم صورت گرفته، چرا کیفرخواست آن در زمان خاص خود صادر نشده است؟! وقتی کیفرخواستی صادر نشده، جرمی صورت نگرفته است. در این شرایط، به کاربردن عناوین مجرمانه برای بخشی از از اساتیدی که در زمان خود از این اتهامات مبرا بوده‌اند، برخوردی سخت گیرانه و غریب با فضای دانشگاه‌ها است.
وی افزود: این انتظار از رئیس جمهور وجود دارد که دانشگاه را به عنوان قلمرو علمی ببیند که در آن نقد به عنوان عامل پیشرفت درنظر گرفته می شود و در این صورت، سعی کنند با پایمردی به این مسائل پایان دهند تا دانشگاه در شروع پاییز، نوعی بهار علمی را داشته باشد و نه خزان دانشگاهی. امیدوارم با تقویت این درک در میان مسئولان کشور، به این مسائل و مشکلات پایان داده شود.
