به گزارش اطلاعات آنلاین، در سال ۱۳۵۹ همه شرکت‌های مسافربری بین شهری منحل و در قالب ۱۷ شرکت تعاونی تعریف شدند. در تهران برای جلوگیری از ورود اتوبوس‌های بین شهری به داخل شهر ۳ ترمینال جنوب، شمال و غرب کار خود را آغاز کردند. ساختمان تقریبا آماده ترمینال جنوب به سرعت آماده شد، اما ترمنیال‌های شمال (تهران پارس) و جنوب (میدان آزادی) با استقرار کانکس و کانتیر و امکانات بسیار اندک راه اندازی شدند. روزنامه اطلاعات ۱ شهریور ۱۳۶۲ در مجموعه گزارش‌های میدانی از ترمینال‌های تهران وضعیت این پایانه‌ها را روایت کرد. بی‌نظمی مهم‌ترین گلایه مردم نقل شد. نظافت و کمبود امکانات بهداشتی به خصوص در ترمینال‌های شمال و غرب اغلب مسافران کلافه می‌کرده. کمبود اتوبوس و بلیت هم مشکل دائمی تعاونی‌ها ذکر شده. برخی از بازار سیاه بلیت به خبرنگار اطلاعات گفته اند که بلیت ۹۰ تومانی مشهد را به قیمت ۱۳۰ تومان می‌فروختند. مسافران در پایانه‌های مسافربری شهری پایتخت تا تکمیل ساختمان پایانه‌ها و افزایش تعداد اتوبوس‌ها و بالا رفتن کیفیت اتوبوس‌های یین شهری با این مشکلات روبرو بودند. اتفاقاتی که اکنون به فراموشی سپرده شده است.
