سید حمید حسینی دبیرکل اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق با اعلام این مطلب گفت: عراق پول برق و گاز ایران را در حساب بانکی به نام شرکت ملی گاز و توانیز واریز میکند اما این بهمعنی دسترسی ایران به این پولها نیست.
وی افزود: پولهای ایران در بانکی است که تحت نظارت آمریکا است و تنها اجازه واردات کالاهایی داده میشود که تحریم نیست، بهطوری که سال گذشته در اسفند یک میلیارد دلار کالا از این مسیر به ایران وارد شد و بدهی ایران به ترکمنستان هم از این محل پرداخت شد.
دبیرکل اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق گفت: در سفر اخیر وزیر امور خارجه عراق اجازه پرداخت ۵۰۰ میلیون دلار از پولهای ایران در بانکهای عراقی داده شد.
وی تصریح کرد: وزارت خارجه عراق به آمریکا اعلام کرده است که حدود ۱۸ میلیارد دلار به ایران بدهکار هستیم. البته رئیسکل بانک مرکزی ایران رقم کمتری را اعلام کرده و رقم ۱۰ میلیارد دلار در گذشته اعلام شده بود.
حسینی در ارتباط با دلایل اختلاف آمار موجود درباره میزان بدهی عراق به ایران ابراز کرد: این رقم بدهی به ایران توسط عراق شاید بهدلیل پولهای برق و گازی جدیدی است که اضافه شده است.
وی خاطرنشان کرد: از راههایی که میتوان با سرعت بیشتری پولهای خود را در عراق آزاد کنیم سرمایهگذاری در خود این کشور است که منجر به بهرهوری هم میشود یا اینکه با تجار عراقی برای واردات کالا باید هماهنگی شود.
دبیرکل اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق ادامه داد: سالانه ۴ هزار مگاوات برق عراق از طریق ایران تأمین میشود و نمیتوان این کشور را در این شرایط تنها گذاشت؛ البته این بهمعنی صرفنظر کردن از پول خود نیست.
وی گفت: عراق روزانه ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون دلار درآمد نفتی دارد که بر اساس قطعنامه سازمان ملل این پول در ابتدا به بانک آمریکایی وارد میشود و بانک مرکزی عراق دستور میدهد تا این پول به بانکهای عراق سوئیفت شود؛ بخشی از این درآمد هم بهصورت اسکناس تحویل داده میشود.
حسینی اضافه کرد: به همین خاطر آمریکا بر بازار ارز این کشور نظارت دارد اما باید توجه داشت که همه فعالیتهای بانکی عراق از طریق بانکها انجام نمیشود و عملاً مسیر ورود ارز به ایران بسته نیست.
وی با بیان اینکه دخالت آمریکا در بازار ارز عراق در واقع مشکلی برای تاجران عراقی است که ۱۰ درصد هزینه تجارت با ایران را بالا میبرد، گفت: با اقدامات جدید آمریکا برای جلوگیری از ورود ارز به ایران مانعی ایجاد نشده است زیرا ما در صادرات به این کشور قدرت رقابت و فاصله نزدیکی داریم که هزینه حملونقل را ارزان کرده است و میتوانیم کماکان محصولات صادراتی خود را با قیمت کمتری صادر کنیم.