روزنامه فرهیختگان نوشت: اگر دادههای پیمایشها را در کنار هم قرار دهیم، میتوان جامعه را به سه دسته کلی تقسیم کرد:
حدود ٢٠ درصد معترض جدی که در سال گذشته بخش کوچکی از آنها حاضر به حضور خیابانی و اعتراض شدند ولی کاملا مستعد اعتراض هستند. جنس اعتراض آنها را میتوان عمیقتر از اعتراضات اقتصادی و در قالب اعتراض به مبانی حکومت فهم و تفسیر کرد.
حدود ۵٠ درصد از جامعه که به لحاظ دینی نیمی از آنها دیندار سنتی تعریف میشوند ولی نسبت به وضعیت کارآمدی و مولفههای اقتصادی اعتراض دارند. نیم دیگر کاملا به لحاظ دینی و موافقت با جمهوری اسلامی ایران خاکستری تعریف میشوند. یعنی هم دغدغههای دینی دارند و هم سویههای تجدد و فهم اینجهانی در آنها پر رنگ است.
٣٠ درصد که ممکن است برخی از آنها هم به لحاظ معیشتی در فشار باشند و هم اعتراض نسبت کارآمدی و عملکرد نظام خصوصا در بخش اقتصادی و فساد داشته باشند ولی به لحاظ ایدئولوژیک همچنان همپیمان جدی نظام سیاسی محسوب میشوند.