غلامرضا ظریفیان، فعال سیاسی در گفتگو با اطلاعات آنلاین به ذکر خاطره‌ای نوروزی پرداخت که در ادامه می‌خوانید:

یکی از خاطره‌انگیزین و بهترین نوروزهایی که در ذهنم برای همیشه می‌ماند، نوروز سال ۱۳۶۱ است که در کنار رزمندگان سال نو را در فضایی خاص تحویل کردیم. همه می‌دانیم، بخش زیادی از این سرزمین تحت تصرف دشمن بعثی بود. در عملیات فتح المبین که در نوروز انجام شد، به همراه شهیدان همت، متوسلیان و بروجردی که به مسیح کردستان شهره داشت، در شرایطی که مقدمات عملیات فتح المبین را فراهم می کردیم، لحظه سال تحویل را در سنگر گذراندیم. با این توضیح که در جمع ما هم دوستان تهرانی بودند، هم عزیزان ترک، شمالی، کرد، لر، عرب و . . . بودند تا بتوان این تعبیر را داشت که همه ایران دور هم جمع شده بودند تا ایرانی که هزاران سال نوروز را جشن گرفته و در دست دشمن اسیر بود، آزاد کنند.

بنابراین آن شب عید نشاط بالایی وجود داشت و بچه ها با امکانات محدود سفره هفت سین پهن کردند و با این نیت سال برای ما تحویل شد که بخش جدا شده بدن سرزمین مان را برگردانیم. روز اول فروردین و قبل از شروع علمیات فتح المبین، فرماندهان در کنار سربازها ایستاده بودند و چون رابطه برادرانه جای ارتباط فرمانده_سرباز را گرفته بود، همه همدیگر را بغل کرده بودند و چون ممکن بود، هر کسی شهید شود و دیگر همدیگر را نبینیم، فضایی بسیار عاطفی به وجود آمد... حاصل آن نوروز به یادماندنی آزاد کردن بخش قابل توجهی از خاک ایران مان شد و البته باید گفت، فتح المبین مقدمه سوم خرداد و آزادسازی خرمشهر شد تا رزمندگان، بهترین و ارزشمندترین عیدی را به همه مردم ایران بدهند.