همشهری آنلاین به نقل از مدیکال نیوز تودی نوشت: برای سالهای متمادی، در مطالعات زیادی فواید و مضرات بالقوه نوشیدن قهوه مورد بررسی قرار گرفته است. نوشیدنی که بسیار محبوب است، طبق گزارشها، روزانه حدود ۲ میلیارد فنجان قهوه در سراسر دنیا مصرف میشود.
نتایج تحقیقات قبلی نشان میدهد که این نوشیدنی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماریهایی مانند دیابت نوع ۲، سندروم متابولیک، بیماری کبد، چاقی کمک کند.
برعکس، مطالعات دیگر نشان میدهند که نوشیدن منظم قهوه اثرات نامطلوب بالقوهای دارد، مانند افزایش اضطراب، محرک میگرن، مشکلات خواب و مشکلات گوارشی . اکنون، نتایج یک بررسی جدید توسط محققان دانشگاه کویمبرا در پرتغال انجام شده است، می گوید که نوشیدن قهوه به طور منظم ممکن است به طور متوسط ۱.۸ سال زندگی سالم را به زندگی فرد اضافه کند.
منابع این بررسی توسط موسسه اطلاعات علمی قهوه (ISIC)، یک سازمان غیرانتفاعی جمعی که توسط شرکتهایی از صنعت قهوه، از جمله ایلی کافه، لاواتزا، نستله، پولیگ و تییچی بو، راهاندازی شده ، تامین شد. نتایج این بررسی اخیرا در مجله «مرور تحقیقات سالمندی» منتشر شده است.
در این بررسی، محققان یافتههای بیش از ۵۰ مطالعه قبلی را تجزیه و تحلیل کردند که در آنها محققان این مساله را بررسی کرده بودند که قهوه چگونه میتواند بر طول عمر افراد تأثیر بگذارد.
دکتر رودریگو کانا، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کویمبرا در پرتغال و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: قهوه پرمصرف ترین نوشیدنی بعد از آب است که باید درک دقیقی از تأثیر آن بر سلامتی داشته باشیم. از آنجایی که سن یک عامل خطر اصلی برای ایجاد چندین بیماری مزمن است، منطقی است که بدانیم آیا مزایای مصرف قهوه به دلیل توانایی آن در کاهش روند پیری است یا خیر.
پس از تجزیه و تحلیل، دکتر رودریگو کانا و تیم او محاسبه کردند که افرادی که به طور منظم قهوه مصرف می کنند میتوانند به طور متوسط ۱.۸ سال زندگی سالم را به زندگی خود اضافه کنند.این متخصص گفت: اگر مردم مدت طولانیتری اما با بیماریهای بیشتر و کیفیت زندگی ضعیفتر عمر کنند، پیر شدن جمعیت جهان ممکن است یک تله باشد. بنابراین تلاش باید افزایش سالهای زندگی سالم باشد تا طول عمر.
دکتر کانا توضیح داد که ترکیبات مولکولی قهوه بر مکانیسمهایی تأثیر میگذارد که با فرآیندهای پیری مرتبط هستند و به کاهش سرعت آنها کمک میکنند. او توضیح داد: به عبارت ساده، اسیدهای کلروژنیک آنتی اکسیدانی هستند که میتوانند زوال شیمیایی سلولهای ما را تضعیف کنند تا پس از قرار گرفتن در معرض محرکهای مضر، سلولها را بهتر بازیابی کنیم.