کامران نرجه - اطلاعات| قیمت گوشت قرمز و برنج در ایران ظرف ۸۵ سال گذشته ۱/۵ تا۲میلیون برابر(بر اساس ارزش روز ریال)افزایش یافته است.شهرداری تهران در اطلاعیه مندرج در روزنامه اطلاعات آبان ۱۳۱۸ عرضه گوشت گوسفند، بز و بره را برای ماههای آذر، دی و بهمن همان سال از قرار هر کیلو ۴ ریال و هر کیلو گوشت گوساله را ۲.۱۵ ریال قیمت گذاری کرده است.
در همان دوران نرخ هر کیلو برنج برای مصرف کنندگان ۷۵ دینار (۰.۷۵ریال) بوده که مقایسه این ارقام با قیمت های فعلی ثابت می کند، بهای اقلام فوق در ۸۵ سال گذشته به شدت گران شده است.
اما چنانچه این ارقام را با دستمزد کارگران و حقوق بگیران مقایسه کنیم، می توان نتیجه گرفت قدرت دسترسی خانوارها به گوشت قرمز و برنج در این مدت نه تنها افزایش نیافته، بلکه محدود شده است.
به استناد اخبار قدیم اگر میانگین دستمزد ماهانه کارگران را در سال ۱۳۱۸ حدود ۱۲ تومان (۱۲۰ریال) در نظر بگیریم، می توان نتیجه گرفت هر خانوار کارگری در آن دوره با درآمد یک ماه خود قادر به خرید حداقل ۳۰ کیلو گوشت یا ۱۶۰ کیلو برنج در ماه بوده است.
اینک میانگین دستمزد ماهانه کارگران ایران به حدود ۱۴ میلیون تومان، میانگین قیمت هر کیلو گوشت قرمز به ۶۰۰ هزار تومان و میانگین بهای هر کیلو برنج به حدود ۱۰۰ هزار تومان رسیده است. بنابر این هر خانوار کارگری با درآمد ماهانه خود حداکثر قادر به خرید ۲۳.۳ کیلوگرم گوشت قرمز یا حداکثر ۱۴۰ کیلو برنج است.
از سوی دیگر رشد هزینه اقلامی نظیر مسکن، حمل و نقل، پوشاک ، بهداشت و آموزش در زندگی مردم ظرف ۸۵ سال گذشته که تأمین آنها بخش عمده درآمد ماهانه حقوق بگیران را به خود اختصاص می دهد، باعث شده اهمیت مواد غذایی در سبد معیشت خانوار کمتر و سهم این اقلام به سایر نیازها واگذار شود. یعنی قدرت مردم برای خرید غذای با کیفیت کمتر شده است.
به گفته رئیس اتحادیه گوشت قرمز در سالهای اخیر به موازات گرانی گوشت در بازار بسیاری از مردم توانایی خرید این کالا را از دست داده و سراغ مواد غذایی جایگزین رفته اند.
بنکداران برنج نیز معتقدند کاهش تقاضای این محصول در بازار نشان دهنده افت قدرت خرید مصرف کنندگان و تمایل آنها به سایر مواد غذایی است.
ادامه این روند می تواند سلامت جامعه را تحت تاثیر قرار دهد و هزینه های سنگینی را به اقتصاد ملی تحمیل کند.
